عملکرد متفاوت مسئولین در ۴۰ سال گذشته مانع عمل گرایی در شورای عالی انقلاب فرهنگی شد/ ضعیف عمل کردیم

وی ادامه داد:، ولی این‌ها در حد سیاست بوده است. این که این‌ها چرا اجرا نشده است دلیلش این است که همه در حد یک کاغذ باقی مانده است. به مقداری که مسئولین محترم ما به خودشان باور داشتند، به ارزش‌های انقلاب اسلامی باور داشتند، برنامه‌های اسلامی ایران را می‌پسندیدند در برنامه اول تا ششم توسعه وارد کردند و بقیه اش از همان الگوی غربی که ۵ عدد از آن مربوط به قبل انقلاب بود ۵ عدد از آن را بعد از انقلاب پیدا کردیم و با مقداری افزایش ارزش‌های اسلامی آن را ایجاد کردیم، اما اینکه آمیزه اسلامی در حد بیان و شعار چه قدر است و در عمل چه قدر خیلی مهم است؟ هر چه قدر در عمل تغییر، توسعه دانشگاه ها، توسعه مراکز تحقیقاتی و چندین برابر شدن متخصصین را می‌بینیم همه حاصل همین کار‌های شورای انقلاب فرهنگی است که مصوبات آن، این ساختار‌ها را به وجود آورده است. اما اینکه توسعه دانشگاه و تغییر کتاب‌های درسی را چه قدر پیش برده‌ایم، من  هنوز اثری نمی‌بینیم!

عملکرد متفاوت مسئولین در چهل سال گذشته مانع عمل گرایی در شورا شد

عضو شورای فرهنگی و اجتماعی زنان در پاسخ به اینکه شورای عالی انقلاب فرهنگی چه قدر توانسته انقلاب فرهنگی را در دانشگاه جا بیاندازد، گفت: همه این‌ها بستگی به عملکرد مسئولین در طی این ۴۰ سال اخیر داشته است. اینکه مسئولین متعهد و متدین و معتقد به الگوی اسلامی ایرانی بوده و راه را باز کرده یا اصلا شروع نکرده است. در خود شورا تصمیم بر این بوده که هم ساختار، هم سیاست، هم برنامه و هم تغییر کتاب را خود شورای عالی انقلاب فرهنگی به دست بگیرد. روسای دانشگاه را انتخاب کندو نظارت کند و شاخص نظارت داشته باشد. این ضعف‌هایی است که ما موقع اجرا داشتیم و از طرفی هم وقتی این سیاست تصویب می‌شود مثلا مهندسی فرهنگی را رئیس جمهور وقت ابلاغ می‌کند، رئیس جمهور بعدی که می‌آید آن را متوقف می‌کند. شورای عالی انقلاب فرهنگی زیر مجموعه رهبری فوق سه قوه است، ولی، چون مدیریتش با قوه مجریه است و رئیس اداره کننده جلسه رئیس قوه مجریه است عملا با تغییردولت، ریاست‌ها تغییر می‌کند. زمان حضرت امام مثلا شورای زنان باید تمام کادر و تشکیلاتش برنامه هایش مصوبه شورای عالی و زیر نظر رهبری بود شورای اقماری نیز همین طور، دبیر شورای عالی زیر نظر رهبری و با حکم رهبری بود. در دوره کارگزاران رئیس جمهور وقت آمد همه این اختیارات را گرفت و بعد شد حکم دبیر زیرمجموعه رئیس جمهور، بعد همین طور جلو می‌رود هی این اختیارات را ضعیف‌تر و کم‌تر می‌کنند و هیچ نظارتی روی دانشگاه‌ها روسای دانشگاه‌ها نداریم. این شورا در واقع انتصابی رهبری بود، اما الان از دست رهبری درآمده، تا جایی که فقط اسمش زیرمجموعه رهبری است. ولی وقتی این اختیارات را دولت گرفته است. شورای عالی وظایفش یکی یکی از دست می‌رود و حق نظارت هم ندارد. برای مثال، مصوبه‌ای ما داشتیم که برای مصوبات فرهنگی هم علمی دانشگاه‌ها آن چیزی که سبقه فرهنگی دارد وقتی می‌خواهد بودجه بگیرد از شورای عالی انقلاب فرهنگی باید رد بشود و شورای عالی به میزانی که سیاست هایش عملی شده آن کار وزارت خانه هم مثلا وزارت ارشاد یا وزارت علوم تایید بکند و به همان میزان تخصصی بودجه داده شود، اما این موضوع حتی اصلا برای اولین بار هم به تصویب نرسید. چون رئیس جمهور وقت هر کسی که بود تا همین اخیر گفتند برنامه ریزی و اجرا می‌کنیم و خودمان بودجه می‌دهیم نیازی نیست در حالی که از نظر فرهنگی شورا سیاست گذار و فوق سه قوه است.

وی در ادامه با اشاره به آرمان اسلامی شدن دانشگاه‌ها گفت: اول انقلاب خیلی خوب شده بود ودانشگاه‌های خیلی ارزشی بود و در واقع پایگاهی برای تغییر فرهنگی، برای رفتن جبهه‌ها و آباد کردن نظام برای کار علمی اختراع و ابتکارات و پیشرفت‌های علمی بود که دشمنان را وادار کرد تا التماس مذاکره کنند. اما الان نه تنها کار فرهنگی را سیاسی بازی می‌کنند بلکه کار علمی ما را به بازی گرفتند. چرا باید کنار پیاده روی ما نوشته باشد تز دکترا و مقاله آی اس آس و ... انجام می‌شود؟ این جوان که حاضر است با تقلب تا دکترا جلو برود مخترع و مبتکر نمی‌شود؛ بنابراین از نظر علمی با این هدیه دادن تز دکترا روی این زمین ها‌ی خیابان انقلاب دیگر احمدی روشن تولید نمی‌شود. آن‌هایی که مدیریت و برنامه ریزی می‌کنند باید دقت کنند و برخورد کنند و دانشجویان ما باید متوجه باشند بر فرض مدرک فوق دکترای یکی دو تا سه افتخاری بدهند تو چیزی می‌شوی؟

خزعلی پیرامون شاکله دانشگاه‌ها از پیش از انقلاب گفت:باید باور داشته باشیم که ما در یک دوره‌ای هستیم که قبل از انقلاب ۵۰ سال شاهنشاهی اینجا حاکم بوده. فرهنگ نهادینه شده‌ی امریکا وجود داشته است و امریکا خاطرجمع بوده که نقطه ثبات و پایگاه خودش ثابت است. آن موقع نمی‌خواسته تمام مردم را در چنگ خودش داشته باشد چرا که فکر می‌کرده هست. آن موقع آن برنامه ریزی و آموزش‌هایی مثل رقص دختر و پسر برای تولد شاه بود، ولی بعد از انقلاب که دیدند ما یک عقیده ثابت داریم که پای آن جان می‌دهیم و شهید می‌دهیم بیشتر تلاش کردند تا همه دانشگاه‌های ما را در سیطره عقاید خود قرار دهد. اگر ابعاد حمله فرهنگی، محاصره فرهنگی و اقتصادی را ببینید از ان طرف هم وادادگی بعضی مسئولین ما که از مهد سپردن به یونیسف افتخار می‌کنند را خوب نگاه کنیم می‌بینیم که از سال ۸۰ مهد دست یونیسف است و امروز سال ۹۷ است ان بچه‌ای که آن سال مهد می‌رفته وارد دانشگاه می‌شود و می‌بینید که بچه مدرسه‌ای با شما خیلی فاصله دارد. برای این که از کودکی ۷ سال اول هم دین می‌گوید هم تعلیم و تربیت جهانی می‌گوید بچه برای همیشه عوض می‌شود. آن‌ها می‌گویند، هفت سال اول را اگر در دستمان داشته باشیم جامعه را مطیع سکولار و مطابق الگوی خودمان بار می‌آوریم و کشور در دست ماست بعد در دوره آموزش و پرورش می‌رویم. اگر امروز می‌بینیم خیلی مدارس هنوز تغییر نیافته اند برای این است که مدرسه‌های خیلی خوب، بسیار مومن، بسیار انقلابی بسیار ولایی و پای کار داریم که این جور توانستند دوام بیاورند. یعنی با همه هم و غم و بودجه داخل و خارج هلشان می‌دهند به طرف غرب، اما این‌ها استقامت می‌کنند وجمعیت ۲۰ میلیونی اربعین را درست می‌کنند. درعاشورا و فاطمیه و ۲۲ بهمن پرشور خودشان را نشان می‌دهند. این نشان می‌دهد ما به مقداری که به مسیر ظهور کمک می‌کنیم خدمتگذاریم بقیه وقت‌ها خائنیم حال، اسممان در شورا یا هر جای دیگری که می‌خواهد باشد.

دستورالعمل آیین نامه پوشش دانشگاه ها در کشورهای غربی بیشتر از ایران اجرایی شده است

وی با اشاره به آیین نامه حجاب در دانشگاه‌ها گفت: ما یک مصوبه ۳۲ ساله داریم که در آن حفظ حدود و آداب اسلامی در دانشگاه‌ها را با ریز جزییات گفتیم و بعد از آن سیاست‌های عفاف و حجاب داریم وبعدش حتی آیین نامه‌های مصوب شورای عالی را داریم در حد ریز جزییات رفتار و پوشش آرایش‌هایی که ممکن است همراه باشد .چه مجاز هست چه نیست ولی اجرا هم نشده. اما در کشور‌های غربی خیلی اینها مهم هست و ملاک‌ها ریزتر هست حتی دکمه لباس و کفش و جوراب برایش دستورالعمل وجود دارد و برای آن برخورد‌های شدیدی هست وسه مرحله تا اخراج پیش می‌روند. وقتی کسی لباسش مناسب نیست حتی در برف باید بیرون باشد تا خانواده لباس مناسب بیاورند و آن ساعتی که سر کلاس نرفته برایش غیبت می‌خورد. در پرونده اش هم مشکل ایجاد می‌کند. آن‌ها در قانون بسیار «من درآوردی»  خیلی پایمردی دارند، ولی ما در اجرا ضعف داریم در نظارت ضعف داریم و بعد من معلم زن که خب بچه‌ها راحت ترند درد و دل‌های آن چنانی می‌کنند که چه می‌کشیم در دانشگاه‌ها و در خوابگاه؟ بیایید به دادمان برسید! گر چه از سر ما گذشت! بنابراین  کوتاهی ما در اجراست و نظارت است وگرنه قانون کم نداریم. کارعقلانی این است که محیط درس دور از این جاذبه‌ها باشد دور از این تحریکات باشد وکار علمی انجام شود. در کشور‌های خارجی، این تنها به خاطر دین نیست به خاطر این است که محیط سالم باشدو گیره روی مو اگر رنگی است رنگی است اگر مشکی است مشکی باشد گیره روی مو جلب توجه نکند و در دانشگاه می‌توانند با سلامت درس را ادامه بدهند. ما مصوبه داریم که تا می‌شود برای این که زن‌ها بتوانند توانایی شان را نشان بدهند، دانشگاه‌های خاص و مراکز تخصصی خاص برایشان ایجاد شود و در همه کشورهاهم هست؛ از عربستان ناتوان کنار خودمان تا امریکا و انگلیس حتی از در ورودی باغ بیمارستان یا دانشگاه همه نیرو‌ها باید خانم باشند. در حالی که ما اگر این کار را انجام دهیم داد فمینیست‌ها در می‌آید.

خزعلی در پایان گفت: واقعا انقلاب ما نسبت به ۴۰ سال عمر و با این همه تخریبی که دشمن دارد بسیار موفق است و معجزه کرده برای این ادعا آمار‌های فراوانی موجود است. در عرصه فرهنگی علمی و اجتماعی سیاسی در همه عرصه ها.  

او ادامه داد: در طرح مهندسی فرهنگی یک بحث غنی سازی دوران تحصیل را داریم، به نحوی که دختر وقتی که به سن بلوغ می‌رسد هم توانایی دارد هم هوش و استعداد و هم پیشرفتش را در دوره متوسطه و راهنمایی نشان داده که از پسرها جلوترند و بعد از آن دروس حفظی شان کم شود و درس‌های اساسی مثل فیزیک و شیمی و زیست ریاضی قوی و غنی شود بتواند خیلی سریع دیپلم  و خیلی سریع لیسانس بگیرد. بعد وقتی به سن  انتخاب مناسب همسر رسید دستش باز باشد و درس‌های سخت و پرفشار را پشت سر گذاشته باشد و با واحد‌های کاملا انتخابی به تعداد مناسب به صورت حضوری و نیمه حضوری خانواده ای مستحکم را برقرار کند و بعد که دکترای خود را گرفت بچه هایش بزرگ شده باشند . آنوقت زمانی که هم خودش و هم بچه هایش می‌توانند بیرون باشند دوباره کار‌های اجتماعی را بیشتر کند این سند مهندسی فرهنگی و نقشه اشتغال برنامه است که طراحی آن تمام شده است، ولی اجرا نمی‌شود