پیوندی: نمی‌توان با ادعای مکرر آزادی از پشت تریبون، نان آزادی را خورد/ مسئولان به جای حمایت به تقابل با نشریات دانشجویی می‌پردازند

 

استقلال، آزادی، عدالت، کارآمدی، امنیت و معنویت، مؤلفه‌هایی هستند که انقلاب اسلامی برپایه آن‌ها و برای تحقق آن‌ها شکل گرفته است؛ اما رسانه چقدر توانسته در تحقق آن‌ها کمک کننده باشد؟ در پاسخ می‌توان با قاطعیت گفت: در بازنمایی رسانه‌ای عملکرد چهل ساله نظام، چندان موفق نبوده ایم! رسانه هنوز نتواسته حداقل‌هایی از واقعیت‌های محقق شده در هر یک از آرمان‌ها را به تصویر بکشد! ناکامی رسانه در کمک به انقلاب اسلامی بایستی موشکافی شود تا در گام دوم انقلاب فاصله کارآمدی‌ها از احساس کارآمدی کمتر شود.

صداوسیما به منبع درآمدی برای ستاره، مربع‌ها و سلبریتی‌ها تبدیل شده است

رویکرد اول را می‌توان نگاه تهدید محور به رسانه نامید. نگاهی که راه حل مساله را در پاک کردن صورت آن می‌داند و نسبت به افکار عمومی بی‌تفاوت است. به عنوان مثال رویکرد صداوسیما از این منظر قابل نقد است. نگاهی که از کنار واقعیات اجتماعی می‌گذرد و به جای پرچم داری مطالبات مردمی، در اخبار، روابط عمومی حاکمیت و در برنامه سازی، منبع درآمدی برای ستاره، مربع‌ها و سلبریتی‌ها شده است! این رویکرد در قوه قضائیه تنها راه حل تعامل با مطبوعات را برخورد‌های بعضا سلیقه‌ای می‌داند و به نظر می‌رسد برخلاف آزادی‌های مشروع مد نظر حضرتعالی در این حوزه عمل می‌شود؛ که امیدواریم با رویکرد رئیس جدید دستگاه قضا این کج سلیقگی‌ها نیز رفع گردد.

 اما رویکرد دوم آگاهانه یا ناآگاهانه، عامدانه یا جاهلانه در صددند تا آیینه‌ها شفاف نباشند! تا مردم نتوانند قضاوتی واقعی پیرامون کارنامه چهل ساله انقلاب اسلامی داشته باشند! و به دروغ می‌خواهند اینگونه القا کنند که آرمان‌های اساسی انقلاب محقق نشده! سفارتخانه‌هایی کاغذی، که ضرر و زیان تعویق عقد برجام را روزی هزارمیلیارد تخمین می‌زدند و امروز نیز همه چیز را به انتخابات آتی آمریکا گره می‌زنند. می‌خواهند میان واقعیت آزادی و احساس آزادی، واقعیت عدالت و احساس عدالت، واقعیت کارآمدی نظام و احساس کارآمدی شکاف ایجاد کنند. شکافی مهلک، که پرچمداران آن رسانه‌هایی هستند که «امضای جان کری را تضمین می‌دانستند». رویکرد اول و دوم هر کدام به نحوی به تصویر سازی واقعی لطمه می‌زند.

 

 رویکرد سوم اما، رویکردی است که حضرتعالی هم بار‌ها به آن اشاره داشته اید، نگاه به رسانه با دید فرصت‌محور، در عین شناخت تهدید‌ها است. رویکردی که معتقد است جمهوری اسلامی باید در رسانه حضور فعالانه داشته باشد و ابتکار عمل را در تمامی موارد در قبضه جبهه واقع گرا حفظ کند. در مقام بیان باشد، نه در مقام پاسخ به ابتکارات دشمن؛ حضوری فعالانه و پویا، که هم داخل و هم خارج از ایران را تحت تاثیر انقلاب اسلامی قرار دهد.

 ما به عنوان دانشجویان دست به قلم و پای کار گام دوم انقلاب و معتقدان به رویکرد فعالانه در رسانه، تصمیم گرفته ایم این نزاع واقعیت و مجاز را به نفع حقیقت انقلاب اسلامی پایان دهیم؛ هر چند اعوان و انصار غرب در داخل نخواهند؛ همان‌ها که این سال ها، بزرگترین ضربه را به آزادی و آزاد اندیشی زده اند. جریانی که خود، دم از آزادی می‌زند، اما به دنبال حصر آزادی است!
‌
مگر می‌شود مدعی آزادی بود، اما دانشجو را تهدید به اخراج از سالن مراسم «روز دانشجو» کرد؟ مگر می‌شود از آزادی دم زد، اما نشریات دانشجویی را به خاطر درج چند علامت تعجب، توقیف کرد؟ مگر می‌شود از آزادی گفت، اما به اتهام انتقاد از مدیریت دانشگاه از نشریات دانشجویی به قوه قضائیه شکایت برد؟ نمی‌توان با ادعای مکرر آزادی از پشت تریبون، نان آزادی را خورد! دوصد گفته، چون نیم کردار نیست!

 گلایه مان از مسئولان امری است که به جای فراهم کردن فضای آزاد اندیشی و تضارب دیدگاه‌ها مطابق با منطق و قانون، با تمام توان به تقابل سلیقه‌ای با نشریات می‌پردازند. روزی در وزارت علوم، چون نتیجه به نفعشان نیست انتخابات نشریات را به تعویق می‌اندازند و روزی در وزارت بهداشت به رای اکثریت احترام نمی‌گذارند. هرکجا فعالیت دانشجویی آب به آسیاب لیبرالیسم نریخت، چوب لای چرخش می‌کنند! چطور است که معاونت‌های فرهنگی وزارتین علوم و بهداشت برای جشنواره‌های نسبتا بی فایده خود، صد‌ها میلیون خرج می‌کنند، اما نوبت که به نشریات دانشجویی می‌رسد، کفگیر به ته دیگ خورده است.

 

 ظرفیت‌های بزرگ رسانه‌ای بایستی حضوری فعال، پویا و جوانانه در راستای گام دوم انقلاب داشته باشند. برای تبدیل این امر به یک فرهنگ عمومی، لازم است نیرو‌های خوش فکر، اهل قلم و انقلابی دانشجویی مورد توجه مطبوعات و رسانه ها، قرار بگیرند تا ان شاءالله روح تازه‌ای در کالبد جریان رسانه‌ای کشور دمیده شود. مدیران جراید و مطبوعات حاکمیتی بزرگی، چون کیهان، اطلاعات و جمهوری اسلامی سالهاست در این عرصه حضور دارند و حتما مأجورند؛ اما هرچه ایده داشته اند تاکنون به فعلیت رسانده اند و حال که حضرتعالی آغازگر روند جوان گرایی در مدیریت کشور هستید، چه خوب است که این تغییرات را در فضای مطبوعات به انجام برسانید.

 

اکثر بازیگران موفق امروز رسانه‌های کشور، همان دانشجویانی هستند که سالیان دراز در نشریه‌های دانشجویی‏ قلم زده اند. پس قاعدتا بازیگران اثرگذار در رسانه‌های آینده کشور هم از دانشجوایان اهل قلم امروز خواهند بود. پس نباید از ظرفیت این جوانان خوش فکر غفلت کرد.