کد خبر:۷۸۳۶۵۷
یادداشت دانشجویی |
تربیت؛ واژه مغفول برخی اساتید نسبت به دانشجویان
هر چه به فضای دانشگاهی نزدیک شویم خواهیم یافت که برخی اساتید به آن بخش از وظایف خود که باید جلوه تربیتی داشته باشد، توجه کافی نمی‌کنند و صرفا به تدریس و پایان رساندن وقت کلاس بسنده اهمیت می‌دهند.
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو- معصومه ترابیگی؛ مشکلات دانشگاه تنها خلاصه به آنچه در ظاهر مشاهده می‌شود، نیست، بلکه دانشگاه کمبود‌هایی در بطن وجودی خود دارد که به آن‌ها کم پرداخته می‌شود.
یکی از این کمبود‌ها را می‌توان با طرح این سوال مطرح کرد که آیا دانشجویان در فضای آموزشی دانشگاه پاسخ شبهات خود را می‌گیرند یا خیر؟ یا اصلا هنوز هدف همیشگی دانشگاه‌ها تجمع افراد فرهیخته، مغز‌های متفکر و وطن خواه و خروجی افراد باسواد و دغدغه‌مند که الگوی جامعه برای حل مشکلات باشند، است یا خیر؟ از دیدگاه رهبر کبیر انقلاب که دانشگاه‌ها باید مشکلات مردم را حل کنند تا چه حد این امر تحقق یافته است؟
به این فضا که نزدیک‌تر می‌شویم خواهیم یافت برخی اساتید به آن بخش از وظایف خود که باید جلوه تربیتی داشته باشد را مورد توجه کافی قرار نمی‌دهند و صرفا به تدریس و پایان رساندن وقت کلاس بسنده می‌کنند. بدتر از این زمانی نمود پیدا می‌کند که برخی اساتید منجر به تزلزل و دوگانگی دانشجویان می‌شوند.
حال سوال اینست که کجا باید به این موضوعات پرداخته شود؟ این که فضای آموزشی باید کامل کننده باشد و افرادی در آن جا تدریس می‌کنند موافق عقاید اسلام و استقلال کشور و ارزش‌های اسلامی باشند تا چه حد رعایت شده است؟ ضوابط گزینش اساتید درست اجرا می‌شود و اگر اجرا می‌شود چرا بعضا شاهد اساتیدی در دانشگاه‌ها هستیم که خط فکری انحرافی دارند؟
و اما سوال مهم‌تر آنکه تا چه میزان به سند اسلامی شدن دانشگاه پرداخته می‌شود؟ و اصلا برای مسئولان اهمیت دارد که در دانشگاه‌ها چه می‌گذرد یا خیر؟
این‌ها تنها بخشی از سوال‌هایی است که می‌تواند ذهن هر دانشجوی دغدغه‌مند نسبت به نظام و انقلاب و بدنه دانشگاه را به خود مشغول سازد.
معصومه ترابیگی، دبیر واحد فرهنگی انجمن اسلامی پیام نور مشهد
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
یکی از این کمبود‌ها را می‌توان با طرح این سوال مطرح کرد که آیا دانشجویان در فضای آموزشی دانشگاه پاسخ شبهات خود را می‌گیرند یا خیر؟ یا اصلا هنوز هدف همیشگی دانشگاه‌ها تجمع افراد فرهیخته، مغز‌های متفکر و وطن خواه و خروجی افراد باسواد و دغدغه‌مند که الگوی جامعه برای حل مشکلات باشند، است یا خیر؟ از دیدگاه رهبر کبیر انقلاب که دانشگاه‌ها باید مشکلات مردم را حل کنند تا چه حد این امر تحقق یافته است؟
به این فضا که نزدیک‌تر می‌شویم خواهیم یافت برخی اساتید به آن بخش از وظایف خود که باید جلوه تربیتی داشته باشد را مورد توجه کافی قرار نمی‌دهند و صرفا به تدریس و پایان رساندن وقت کلاس بسنده می‌کنند. بدتر از این زمانی نمود پیدا می‌کند که برخی اساتید منجر به تزلزل و دوگانگی دانشجویان می‌شوند.
حال سوال اینست که کجا باید به این موضوعات پرداخته شود؟ این که فضای آموزشی باید کامل کننده باشد و افرادی در آن جا تدریس می‌کنند موافق عقاید اسلام و استقلال کشور و ارزش‌های اسلامی باشند تا چه حد رعایت شده است؟ ضوابط گزینش اساتید درست اجرا می‌شود و اگر اجرا می‌شود چرا بعضا شاهد اساتیدی در دانشگاه‌ها هستیم که خط فکری انحرافی دارند؟
و اما سوال مهم‌تر آنکه تا چه میزان به سند اسلامی شدن دانشگاه پرداخته می‌شود؟ و اصلا برای مسئولان اهمیت دارد که در دانشگاه‌ها چه می‌گذرد یا خیر؟
این‌ها تنها بخشی از سوال‌هایی است که می‌تواند ذهن هر دانشجوی دغدغه‌مند نسبت به نظام و انقلاب و بدنه دانشگاه را به خود مشغول سازد.
معصومه ترابیگی، دبیر واحد فرهنگی انجمن اسلامی پیام نور مشهد
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
اخبار مرتبط
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.