دانشمندان دریافتند که به تنهایی نمیتوانند همه صخرههای مرجانی دنیا را نجات دهند و برای ادامه کار به کمک آدمهای آهنی مجهز به هوش مصنوعی نیاز دارند.
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، مدیر پروژه احیای صخرههای مرجانی اداره ملی اقیانوسی و جوی، میگوید: در بهترین شرایط، غواصان انسان فقط میتوانند سه یا چهار ساعت در روز زیر آب کار کنند و این بهترین شرایط بسیار نادر است.
وی میافزاید: نیمی از صخرههای مرجانی جهان از بین رفتهاند و انتظار میرود در این قرن بقیه هم از بین بروند و این در حالی است که مرجانها از ۲۵ درصد تنوع زیستی اقیانوس و همچنین از ماهیگیرانی که صدها میلیون نفر را از طریق صید جانوران آبزی تغذیه میکنند، پشتیبانی میکند و میلیاردها دلار به اقتصاد جهانی کمک میکنند.
مور همچنین میگوید: زیستشناسان مرجانی سالهاست که سعی میکنند این مشکل را با لولهها و بستهای PVC حل کنند، اما تاکنون به هیچ جایی نرسیدهاند. موقع آن رسیده که آنها را متوقف کنیم و به فکر چاره دیگری باشیم. با این حال، حتی اگر غواصان ۱۰ برابر کارآیی خود را بهبود ببخشند، کافی نیست و باز هم فروپاشی اکوسیستمهای صخرهای ادامه خواهد یافت.
وی تشریح میکند: ما باید از قدرت اتوماسیون، روباتیک و هوش مصنوعی در این مسیر کمک بگیریم تا به ما اجازه دهند در مقیاسهای بزرگ برای مقابله با این چالش جهانی و ضروری کار کنیم. این راهکار نیز یک شبه محقق نمیشود، اما از همین الان باید دست به نوآوری و اختراع بزنیم و با ابزارهایی که در دسترس داریم، شروع به تثبیت این سیستم کنیم.
دانشمندان معتقدند که میتوانند از فناوری روباتیک زیر آبی که هماکنون صنعت نفت و گاز ساحلی از آن استفاده میکند، بهره بگیرند. این سیستمها شامل تجهیزات سنگین هستند در عمق زیاد آب به راحتی کار میکنند. فقط کافی است که این تجهیزات روباتیک را کمی اصلاح کرد تا بتوانند کارهای ظریفتری را در عمق کمتر انجام دهند. هوش مصنوعی نیز در حال حاضر در حال کار است که اشیاء یا گونههای جانوری را از تصاویر زیر آب تشخیص دهد.
مور میگوید: به همین دلیل معتقدم که همه فناوریهای لازم برای حل این مشکل وجود دارد و فقط باید توسط افراد مناسب برای نجات صخرههای مرجانی مورد استفاده قرار گیرد.