با آغاز سال تحصیلی و رفت و آمدهای مردم در شهر عملا فاصله گذاری اجتماعی به یک طنز بیشتر شبیه است تا قوانین جلوگیری از شیوع بیماری کرونا در تهران!
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو، شهربانو نوری نیا- نیروی انسانی از قدرترین نیروها در هرکشوری است که تربیت آن زحمت بسیار و از دست دادن آن ضررهای زیادی وارد میکند.
از اولین روز ورود کرونا ، این مهمان ناخواندهی ناشناخته، کشور هزینههای زیادی جهت مقابله با آن خرج کرده است و چه نیروهایی که بازوان چرخ اقتصادی و... کشور بوده اند را از دست داد و چه استعدادهایی که درهمین محدودیتها و فشارها بروز پیدا کرده است.
جامعه تحصیل کرده و آگاه و فرهیخته نه تنها باعث رشد آن کشور در زمینه داخلی بلکه درزمینه بین المللی هم خواهد رشد.تاریخ غنیِ ایران و ایرانیان ما را مجاب میکند که به آیندگانمان نیز توجه ویژه بکنیم.
دانش آموزان و دانشجویان فعلی همان بذرهای امیدی هستند که با مراقبت شیرینی ثمره هایشان زیر دندان همگان خواهد رفت.
سلامتی، امنیت، پیشرفت، محبت، نیازهای اولیه (خوراک، پوشاک، مسکن) وتحصیل همگی جزوی از بدیهیترین چیزهای مورد نیاز افراد، بخصوص فرزندان هر مرز و بوم است.باتوجه به حساسیتهای موجود درامر تعلیم و تربیت کودکان، نوجوان و جوانان و تمامی افراد مرتبط با این حوزهها میبایست با برنامههای اصولی و هدفمند این سرمایهها را به مسیر درست سوق دهند.خواه والدین و سرپرست باشند یا مسئولان کشوری مرتبط با این حوزه ها.
با قراری گیری کشور در شرایط ناپایدار و دست وپنجه نرم کردن با ویروس کرونا و تبعاتش، به کار گیری تمام توان و نیروهای تربیت شده در شرایط بحران زده جهت تدبیرو مدیریت بسیار لازم و ضروریست.
هرساله مهرماه موعد بازگشایی تمام موسسات و آموزشگاه تحصیلی درکشور میبوده، ولی امسال شرایط متفاوت بود و تصمیمات متفاوتتر است.
اگر بخواهیم از تصمیمات خارق العاده بگوییم راه به جایی نمیرسد، ولی سوالی که ایجاد میشود، این است که چرا درکنار همه جوابهای مربوط و غیر مربوط، عقلانی و غیرعقلانی از واژه غافلگیری و از این قبیل لغات استفاده میشود؟!
مگر نه آنکه بیش از ۷ ماه است که کرونا قدم در ایران گذاشته است؟! پس چرا هنوز غافلگیر میشوند؟ پس چرا هنوز بی تدبیری وجود دارد؟ چرا هنوز بدون هیچ برنامه ریزی و استراژیک پیش میروند؟
بازگشایی زودهنگام مدارس آن هم به صورت حضوری را در شرایطی اعلام کردند که همه را در شوک فرو برد.
کافیست پای حرف خانواده ها، دانش آموزان، معلمان و کادر آموزشی بنشینیم تا به عمق مشکلات و نگرانیهای بی اندازه و ابهامها و سوال و مطالبههای انها پی ببریم.
عدم آمادگی و عدم وجود تسهیلات و امکانات جهت تحصیل مطمئن و بدون خطر همگی ناشی از بی تدبیری مسئولان و اهمیت ندادن به این امر مهم است.
شکایت خانوادهها بخصوص برای دانش اموزان مقاطع ابتدایی و گله گذاری فرهنگیانی که باید حضور داشته باشند و بیان مطالب ریزو درشت خود روضهی مفصل است، اما قبل از مدرسه و دانشگاه چیزی که مطرح است نحوهی رسیدن به انهاست!
فرنوش نوبخت مدیرعامل شرکت بهره برداری مترو تهران در مورد تمهیدات شرکت بهره برداری متروی تهران برای آغاز سال تحصیلی جدید گفت: با توجه به شیوع کرونا و احتمال آموزش از راه دور، برآوردی از افزایش تعداد مسافران با آغاز سال تحصیلی نداریم، به همین دلیل تمهیدات فعلی مان را برای آغاز سال تحصیلی نیز ادامه خواهیم داد.
وی با بیان اینکه سرفاصله حرکت قطارها به دلیل نبود امکانات بیشتر از این، کاهش پیدا نمیکند، میافزاید: همه امکانات را تجمیع کردیم تا در آغاز سال تحصیلی جدید، سرفاصله حرکت قطارها در خط یک و چهار، ۳.۵ دقیقه، در خط ۲، ۳دقیقه و در خط ۳ همان شش دقیقه بماند.
نوبخت با بیان اینکه هنوز وضعیت تشکیل مدارس و مراکز آموزشی مشخص نیست و به همین دلیل برآوردی از حضور دانش آموزان و... در ایستگاههای مترو نداریم، ادامه میدهد: باید ببینیم به چه میزان استفاده از مترو با آغاز سال تحصیلی افزایش مییابد تا براساس آن برنامه ریزی برای رعایت فاصله گذاری اجتماعی و... انجام شود.
باتوجه به گفتههای مدیر عامل مترو تهران سوال ایجاد می شودکه چگونه این همه بی تفاوت نسبت به بازگشایی مدارس و دانشگاه ها، آن هم درشرایط خطرناک فعلی هستید؟ چگونه هیچ گونه برآورد و آمادگی ذهنی و آمار و ارقام ولو از سالهای قبل و شبیه سازی و... انجام نمیدهید؟
چرا با وجود اینکه بحث و تاکید برسر عدم تجمع درمکانهای سر بسته هست هیچ تلاشی برای افزایش امنیت سلامت روح و جسم شهروندان از طریق افزایش ناوگان یا دیگر چیزها نمیکنید؟
چرا هیچگونه تمهیداتی برای اغاز سال تحصیلی جدید ندارید مگر غیر از این است که کرونا در هر۱۳ دقیقه جان یک نفر را میگیرد پس چگونه اینقدر راحت اعلام میکنید هیچ تمهیداتی ندارید البته شاید، چون متقاضی استفاده از اینگونه وسائل حمل و نقل عمومی نیستید احساس نیاز یا خطر نمیکنید الله اعلم!
از فرودین بحثهای زیادی بین پلیس راهنمایی رانندگی و شهرداری و... جهت، بود یا نبود طرح ترافیک در ایام کرونا وجود داشت.
نکتهای که با بازگشایی مدارس و دانشگاهها جالب توجه است این است که مناف هاشمی معاون حمل و نقل ترافیک شهرداری تهران در آئین بازگشایی مدارس در سال تحصیلی جدید با اشاره به اعلام دیرهنگام آغاز سال تحصیلی جدید از سوی وزارت آموزش و پرورش گفت به خاطر تجربیات همکاران شهرداری و پلیس راهور روز گذشته هماهنگیهای خوبی برای بازگشایی مدارس انجام گرفت.
وی افزود پیشبینی میکنیم ۱۰ تا ۱۵ درصد به بار ترافیکی شهر افزوده شود.
هاشمی با اشاره به اینکه برنامههای کنترل بار ترافیکی بازگشایی مدارس شروع شده و قسمتی از این برنامهها به این نتیجه رسیده ادامه داد: قسمتی در دستور کار است که در این هفته به هفته آتی اجرایی میشود.
معاون حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران با اعلام اینکه مهمترین اقدامات مربوط به پلیس است افزود: همچنین خط کشی در بزرگراهها و معابر شریانی و اطراف مدارس از دیگر فعالیتهای پیش بینی شده است و ایمن سازی مسیرهای اطراف مدارس در دستور کار قرار گرفته است.
حال که به مرور هوا سردتر میشود و طرح ترافیک وجود ندارد با اینکه مردم از ناوگان حمل ونقل استفاده میکنند و حجم استفاده از وسایل نقلیه شخصی نیز بیشتر شده است این اتفاق باعث الودگی هوا و تحت خطر بودن بیشتر قشر اسیب پذیر کودکان مدرسهای که مجبور به حضور در کلاس هستند با وجود تهدید خطر کرونا نیست؟
برای مثال طبق گفته دکتر زالی جمعیت ۹۶۰ هزار نفری منطقه ۴ شهرداری تهران که معادل یک ونیم برابر جمعیت استان ایلام است به جهت دشواری کنترل بیماری کووید ۱۹ در تهران نام برد.
پس با وجود اجبار به حضور درمدرسه و دانشگاه ولو یک روز یا چند ساعت؛ خطراتی که دانش اموزان و خانواده هایشان و کادر فرهنگی را تحت شعاع قرار میدهد غیر قابل انکار است و نگرانی و اعتراض افراد بجاست.