به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو٬ «عبدالباری عطوان» تحلیلگر سرشناس عرب و سردبیر روزنامه رأی‌الیوم در گزارشی به وضعیت لبنان پس از استعفای «مصطفی ادیب» از مأموریت تشکیل کابینه در این کشور پرداخته نوشت که کناره‌گیری ادیب از مأموریت تشکیل دولت در لبنان تأکید بر چند نکته اساسی دارد:
ــ اول اینکه توافق طائف در لبنان مؤثرتر و قدرتمندتر از ابتکار فرانسه است که قرار بود بر اساس آن دولت جدید تشکیل شود.
ــ «امانوئل ماکرون» رئیس جمهوری فرانسه ثابت کرد که تا چه‌اندازه ساده‌لوحانه عمل کرده و از ماهیت صحنه سیاسی لبنان و واقعیت بحران‌های آن بی‌اطلاع است.
ــ هیچ راه‌حلی برای از بین بردن فسادی که با گوشت و خون برخی از سیاستمداران لبنانی آمیخته شده است وجود ندارد جز اینکه ریشه‌های آن نابود شود.
ــ بروز یک وضعیت جنگی میان آمریکا و لبنان و تأثیر آن بر منطقه.
ماکرون به لبنان همچون مستعمره فرانسه نگاه کرده از ادیب می‌خواست دولتی مطابق میل پاریس در لبنان روی کار بیاورد٬ به‌شکلی که گویا لبنان امارت «مونت‌کارلو» است و نه بخشی از منطقه ملتهبی به‌نام خاورمیانه؛ بنابراین شکست برنامه‌های فرانسه در لبنان حتمی است.
فرانسه قصد دارد حداقل سطح ثبات را در لبنان برای تثبیت نفوذ خود حفظ کند، اما آمریکا به‌عکس آن از خلال هرگونه توطئه‌چینی و تشدید درگیری‌های فرقه‌ای و افزایش مشکلات معیشتی و اقتصادی ملت لبنان و رساندن آن‌ها به مرحله گرسنگی تلاش می‌کند لبنانی‌ها را تسلیم و سپس حزب‌الله را خلع سلاح کند.
با اجرای سیاست‌ها و استراتژی آمریکا در لبنان٬ صلح و ثبات در این کشور امری محال است و نتیجه‌ای که حاصل می‌شود جنگ و کشتار داخلی یا تسلیم شدن کامل در برابر پروژه‌های آمریکاست.
لبنان اکنون در مرحله‌ای قرار گرفته است که سناریوهای عراق و سوریه و لیبی و شاید یمن می‌تواند در آن اجرا شود: نان در برابر خلع سلاح؛ در غیر این صورت گرسنگی و انفجار و کشتار و بمب‌گذاری در خودرو‌ها و سرازیر شدن تجهیزات جنگی و ایجاد فرقه‌های متخاصم در انتظار این کشور خواهد بود.
تصادفی نبود که فرستادگان آمریکا به بیروت مانند «دیوید هیل» و «دیوید شنکر» به‌محض خروج ماکرون از لبنان٬ با مهره‌های خود در این کشور دیدار و برنامه‌هایی ضد ابتکار فرانسه مطرح کردند.
پس از حمله تند «سلمان بن عبدالعزیز» پادشاه عربستان سعودی ضد ایران و حزب‌الله در مجمع عمومی سازمان ملل٬ مشخص بود ادیب به‌عنوان دست‌نشانده «سعد حریری» نماینده عربستان در لبنان در تشکیل دولت شکست خواهد خورد و لبنان بار دیگر به نقطه صفر و خلأ سیاسی بازمی‌گردد.
هنگامی که پادشاه عربستان سعودی ادعا کرد انفجار بیروت در نتیجه تسلط حزب‌الله بر تصمیم‌گیری‌های سیاسی لبنان به‌زور سلاح رخ داده است و باید مقاومت لبنان برای تحقق ثبات و امنیت در این کشور خلع سلاح شود٬ در واقع به‌معنای همراهی کامل ریاض با پروژه آمریکا و چراغ سبزی برای هم‌پیمانان سعودی و مهره‌های آن در لبنان برای تحرک و جلوگیری از اجرای ابتکار فرانسه بود.
اما سؤالی که در این میان مطرح می‌شود آن است: آیا رئیس جمهور فرانسه از ابتکار خود در لبنان عقب‌نشینی و عرصه این کشور را برای آمریکا خالی می‌کند یا اینکه با یک ابتکار دیگر بازمی‌گردد؟
ملت لبنان از هر گروه و طائفه‌ای باید بهای سنگینی برای امنیت و ثبات و حتی معیشت خود بپردازند و چه‌بسا که برخی از آن‌ها سوار بر قایق‌های مرگ شوند تا خود را به پناهگاهی در اروپا برسانند.
پروژه آمریکا در منطقه این است که «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی را امپراطور بدون رقیب خاورمیانه کند و در این راه از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کند؛ بنابراین لبنان بنا به دلایلی که گفته شد در رویارویی با یک طوفان بزرگ قرار دارد و تعبیر «میشل عون» رئیس جمهوری لبنان مبنی بر اینکه این کشور در آستانه ورود به جهنم قرار دارد بسیار دقیق بود و پیش‌بینی اوضاع لبنان بعد از این مرحله کاری دشوار است.
ــ اول اینکه توافق طائف در لبنان مؤثرتر و قدرتمندتر از ابتکار فرانسه است که قرار بود بر اساس آن دولت جدید تشکیل شود.
ــ «امانوئل ماکرون» رئیس جمهوری فرانسه ثابت کرد که تا چه‌اندازه ساده‌لوحانه عمل کرده و از ماهیت صحنه سیاسی لبنان و واقعیت بحران‌های آن بی‌اطلاع است.
ــ هیچ راه‌حلی برای از بین بردن فسادی که با گوشت و خون برخی از سیاستمداران لبنانی آمیخته شده است وجود ندارد جز اینکه ریشه‌های آن نابود شود.
ــ بروز یک وضعیت جنگی میان آمریکا و لبنان و تأثیر آن بر منطقه.
ماکرون به لبنان همچون مستعمره فرانسه نگاه کرده از ادیب می‌خواست دولتی مطابق میل پاریس در لبنان روی کار بیاورد٬ به‌شکلی که گویا لبنان امارت «مونت‌کارلو» است و نه بخشی از منطقه ملتهبی به‌نام خاورمیانه؛ بنابراین شکست برنامه‌های فرانسه در لبنان حتمی است.
فرانسه قصد دارد حداقل سطح ثبات را در لبنان برای تثبیت نفوذ خود حفظ کند، اما آمریکا به‌عکس آن از خلال هرگونه توطئه‌چینی و تشدید درگیری‌های فرقه‌ای و افزایش مشکلات معیشتی و اقتصادی ملت لبنان و رساندن آن‌ها به مرحله گرسنگی تلاش می‌کند لبنانی‌ها را تسلیم و سپس حزب‌الله را خلع سلاح کند.
با اجرای سیاست‌ها و استراتژی آمریکا در لبنان٬ صلح و ثبات در این کشور امری محال است و نتیجه‌ای که حاصل می‌شود جنگ و کشتار داخلی یا تسلیم شدن کامل در برابر پروژه‌های آمریکاست.
لبنان اکنون در مرحله‌ای قرار گرفته است که سناریوهای عراق و سوریه و لیبی و شاید یمن می‌تواند در آن اجرا شود: نان در برابر خلع سلاح؛ در غیر این صورت گرسنگی و انفجار و کشتار و بمب‌گذاری در خودرو‌ها و سرازیر شدن تجهیزات جنگی و ایجاد فرقه‌های متخاصم در انتظار این کشور خواهد بود.
تصادفی نبود که فرستادگان آمریکا به بیروت مانند «دیوید هیل» و «دیوید شنکر» به‌محض خروج ماکرون از لبنان٬ با مهره‌های خود در این کشور دیدار و برنامه‌هایی ضد ابتکار فرانسه مطرح کردند.
پس از حمله تند «سلمان بن عبدالعزیز» پادشاه عربستان سعودی ضد ایران و حزب‌الله در مجمع عمومی سازمان ملل٬ مشخص بود ادیب به‌عنوان دست‌نشانده «سعد حریری» نماینده عربستان در لبنان در تشکیل دولت شکست خواهد خورد و لبنان بار دیگر به نقطه صفر و خلأ سیاسی بازمی‌گردد.
هنگامی که پادشاه عربستان سعودی ادعا کرد انفجار بیروت در نتیجه تسلط حزب‌الله بر تصمیم‌گیری‌های سیاسی لبنان به‌زور سلاح رخ داده است و باید مقاومت لبنان برای تحقق ثبات و امنیت در این کشور خلع سلاح شود٬ در واقع به‌معنای همراهی کامل ریاض با پروژه آمریکا و چراغ سبزی برای هم‌پیمانان سعودی و مهره‌های آن در لبنان برای تحرک و جلوگیری از اجرای ابتکار فرانسه بود.
اما سؤالی که در این میان مطرح می‌شود آن است: آیا رئیس جمهور فرانسه از ابتکار خود در لبنان عقب‌نشینی و عرصه این کشور را برای آمریکا خالی می‌کند یا اینکه با یک ابتکار دیگر بازمی‌گردد؟
ملت لبنان از هر گروه و طائفه‌ای باید بهای سنگینی برای امنیت و ثبات و حتی معیشت خود بپردازند و چه‌بسا که برخی از آن‌ها سوار بر قایق‌های مرگ شوند تا خود را به پناهگاهی در اروپا برسانند.
پروژه آمریکا در منطقه این است که «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی را امپراطور بدون رقیب خاورمیانه کند و در این راه از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کند؛ بنابراین لبنان بنا به دلایلی که گفته شد در رویارویی با یک طوفان بزرگ قرار دارد و تعبیر «میشل عون» رئیس جمهوری لبنان مبنی بر اینکه این کشور در آستانه ورود به جهنم قرار دارد بسیار دقیق بود و پیش‌بینی اوضاع لبنان بعد از این مرحله کاری دشوار است.
ارسال نظرات