ضعف در توزیع دارو و کمبود دارو از کاستی‌های ما در مقابله با کرونا بود / با کمک نیرو‌های مسلح بسیاری از مشکلات حل می‌شود

اکبرزاده کارآموز پزشکی عمومی و دانشجوی همزمان کارشناسی ارشد بهداشت عمومی و عضو بسیج دانشجویی در گفتگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو پیرامون رویارویی با کرونا از ابتدای شیوع تا کنون گفت: در ابتدای شیوع کرونا کمبود، همان یکی دوماه ابتدا کمبود امکانات به شدت محسوس بود خصوصا درباره ماسک در حدی که برخی پرسنل درمان حتی برخی دسترسی کافی به لوازم حفاظت شخصی نداشتند و این وسایل برای پرسنل هم جیره بندی می‌شد به گونه‌ای که دوعدد ماسک ساده جراحی برای یک روز کارورز تعلق می‌گرفت که واقعا سهمیه کمی بود.

وی افزود:در ادامه روند کرونا کمبود وسایل حفاظت شخصی تا حد قابل قبولی جبران شد منتها بیمارستان‌ها در بحث ماسک‌های فیلتر دار n۹۵ مشکل داشتند و هنوز هم دارند و البته لازم به ذکر است که این مشکل جهانی است و خیلی‌ها روی آورده اند به استفاده از ماسک‌های چندبار مصرف.

این دانشجوی پزشک عمومی ادامه داد: یکی از مسائلی که الان مطرح است و متاسفانه ناراحتت کننده هم هست مسئله سیاستگذاری‌هاست که طی آن هنوز نتوانسته‌اند مردم را نسبت به رفتار‌های بهداشتی و تجمع نداشتن توجیه کنند و شاید یکی از دلایل ناتوانی در جلوگیری از این تجمع نبود زیرساخت لازم برای دورکاری افراد شاغل است.

وی افزود: یکی دیگر از کمبود‌هایی که ما در مواجهه با کرونا داشته‌ایم مسئله کمبود دارویی است که البته نمی‌شود گفت کمبود دارویی چرا که هرچندوقت یکبار دارو‌های جدیدی برای درمان این بیماری معرفی می‌شد و باتوجه به بخشنامه شدن این دارو‌ها زمان‌هایی بود که ما کمبود این دارو‌ها را داشته باشیم و توزیع این دارو‌ها در مناطق محروم کشور نیز با سختی انجام می‌شد و ممکن بود دارو به برخی مناطق نرسد یا کمتر برسد.

اکبرزاده گفت: یک مسئله مهمی که وجود داشت این بود که باتوجه به معرفی دارو‌های جدید هردوره‌ای برای درمان کرونا بخشنامه‌هایی جهت درمان با آن دارو‌ها می‌آند در حالی که پیش از ابلاغ بخشنامه باید ذخایر دارویی کشور بررسی می‌شد و متاسفانه این اتفاق نمی‌افتاد و تمام این‌ها درحالی بود که هیچ وقت ثابت نشد این دارو‌ها اثربخش هستند یا خیر.

این دانشجوی پزشکی عمومی ادامه داد: جدا از کم و کاستی‌هایی که در بخش دارو داریم در مسئله تخت بیمارستان‌ها و آی سی یو نیز دچار کمبود هستیم که اینجا می‌توان از ظرفیت نیرو‌های مسلح کمک گرفت و تعداد تخت‌های آی سی یو را بالا برد و بیمارستان‌هایی که مجهز به تخت آی سی یو هستند، اما بیماران کرونایی قبول نمی‌کنند را توجیه کرد که بیماران کرونایی را در آی سی یو خود بپذیرند چرا که خیلی از این بیماران نیازهایشان خارج از آی سی یو برآورده نمی‌شود.

اکبرزاده گفت: سامانه اطلاع رسانی‌ای که از ابتدا وجود داشت، مثل سامانه ۴۰۳۰ خیلی خوب بود، ولی الان پیش از اینکه از ابتدا با مراجعه به دکتر و تشخیص دکتر برای تست مراجعه کنند به صورت آزاد برای تست دادن مراجعه می‌کنند که آیا کرونا داشته باشند یا نه و یک کیت هم در این شرایط از بین می‌رود. به نظر می‌رسد که این اطلاع رسانی‌های که در اوایل خیلی خوب انجام می‌شد ضعیف شده و نیاز به رشد است.

وی ادامه داد: سامانه‌ای که در آن علائم کووید اعلام شده بود هنوز مثل اوایل باقی مانده و باتوجه به تغییر علائم هیچ تغییری نیافته که افراد با مراجعه به آن دریابند بیمار هستند یا نه. همچنین یکی از کمبود‌هایی که داریم این است که نمی‌دانیم محلی که بیشترین سرایت بیماری در آنجا اتفاق می‌افتد کجا هست و به صورت دقیق از این مسئله اطلاعی نداریم و این یک ضعف محسوب می‌شود.

این دانشجوی پزشکی عمومی درباره مزایایی که در مواجهه با این بیماری داشته‌ایم گفت: یکی از مزایایی که در مواجهه با کرونا داریم مردم خوب خودمان هستند که کمک به هم نوع را در این دوران داشته باشند و تا حدی جلوی ضعیف‌تر شدن و آسیب دیدن طبقات محروم گرفته شود. مزیت دیگر ما نیرو‌های مسلح هستند که متاسفانه از خیلی از ظرفیت‌های آن‌ها استفاده نمی‌شود و در بخش تولید ماسک که استفاده کردیم بسیار بهره بردیم و دچار بسندگی شدیم. همچنین یکی دیگر از مزیت‌های کشور ما بسیج است که توانایی انجام بخشی از فعالیت‌ها و خواسته‌های ستاد مبارزه با کرونا را دارد. همچنین ستاد مبارزه با کرونا و نخبگان سیاستگذاری سلامت ما از دیگر مزایای کشور ما در مواجهه با این بیماری است.

 

وی در پایان گفت: در نهایت یک نگرانی که من را به عنوان دانشجو درگیر کرده است اپیدمی شدن آنفولانزا است که اگر بحث واکسن آن را هم کنار بگذاریم ما هرساله بحث کمبود داروی آنفولانزا را هم داریم و باتوجه به اینکه امسال همه گیری کووید را هم داریم باید بسیار مراقب بود تا این دارو‌ها در بازار سیاه به مردم عرضه نشود و توزیع درستی داشته باشد.