جوانه‌زدن زندگی از میان خاکستر/ دانشجویان جهادگر پای کار آواربرداری زخم‌های جنگ ۱۲ روزه آمدند

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو- سعید جلیلی: یک ماه از آن شب‌های وحشتناک و از هم پاشیده شدن خانه‌ها در اثر حمله جنایتکارانه رژیم صهیونی می‌گذرد. محله نارمک تهران یکی از نقاط مورد حمله قرار گرفته است. منزل دانشمند شهید هسته‌ای، سیدمصطفی ساداتی ارمکی که به همراه سه فرزند و همسرش به شهادت رسید در کنار دیگر منازل مسکونی تخریب شده، گواه مظلومیت مردمی است که در این جنایت شهید شدند. جنایتی که باید روایت شود. هنوز هم در دل این محله، خرابه‌ها و آوارها یادگار حمله‌ای هستند که رژیم صهیونیستی به خانه‌های بی‌دفاع مردم وارد کرد. خانه‌هایی که روزی پر از زندگی و امید بودند، حالا زیر بار سنگین این تجاوز درهم شکسته‌اند. اما در اینجا، در دل همین ویرانه‌ها، چیزی فراتر از تخریب به چشم می‌خورد: عزم و اراده‌ای که هیچ چیزی نمی‌تواند آن را متوقف کند.

اینجا نه فقط خرابه‌ها بلکه یک جنبش، یک حرکت عظیم از جنس انسانیت، شجاعت و همبستگی دیده می‌شود. جوانان دانشجو از دانشگاه‌ها، بچه‌های جهادی، مردمی که دلشان برای وطن می‌تپد، آمده‌اند تا خاک وطن را از زیر آوارها بیرون بکشند، زندگی را از نو بسازند و نشان دهند که در این سرزمین، هیچ چیزی نمی‌تواند اراده ملت را از هم بپاشد.

این زمین که امروز در دل خود بار ویرانی‌ها را حمل می‌کند، خاک مردانی را در خود دارد که تا آخرین قطره خون خود برای این سرزمین ایستاده‌اند. اینجا در کنار خانه یکی از شهدای هسته‌ای، دکتر سید مصطفی ساداتی و خانواده‌اش، که با شهادت خود نشان دادند که هیچ چیز نمی‌تواند آنان را از مسیر حق منحرف کند، قرار داریم. این خانه که روزی محفل علم و محبت بود، امروز در میان آوارها دفن شده است؛ اما این ویرانی فقط ظاهر قضیه است. حقیقتی بزرگتر از آن در دل این آوارها نهفته است.

چرا که امروز، دانشجویان و جوانان ایران‌زمین آمده‌اند تا از دل همین آوارها، گل‌های امید و بازسازی رویش کنند. آمده‌اند تا ثابت کنند که این خاک نه تنها نماد خون و رنج است، بلکه نماد ایستادگی، مقاومت و قدرت مردمی است که هیچگاه در برابر ظلم و فساد سر فرود نیاورده‌اند. در اینجا، خاک وطن گواه آن است که همبستگی و اتحاد مردم ایران هیچگاه از هم نخواهد پاشید.

این صحنه‌ها تنها یک پیام دارند: زندگی در دل ویرانی‌ها باز هم می‌تواند شروع شود. مردم ایران همچنان ایستاده‌اند. نه تنها برادران و خواهران جهادگر، بلکه تک تک ایرانیان که با دستان خود به ساختن فردای روشن‌تر کمک می‌کنند. و این پیام، پیامی است که از دل ویرانی‌های نارمک به گوش جهان خواهد رسید. ما زندگی را از نو می‌سازیم، از دل خاکسترها.

این تنها آغاز داستان است. داستانی از مقاومت، پیروزی و عشق به وطن.

حملات وحشیانه رژیم صهیونیستی به خانه‌های مسکونی و زیرساخت‌های مردم در مناطق مختلف کشور، ویرانی‌هایی را به‌جا گذاشت که هیچ‌کس باورش نمی‌کرد. اما از دل این خرابی‌ها، جوانان مؤمن و فداکار دانشجوی جهادی دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی با عزمی راسخ و روحیه‌ای انقلابی پا به میدان گذاشتند.

حضور دانشجویان؛ تجلی اراده و همبستگی ملت ایران

گروه جهادی شهید حسین مؤمنی، که با هدف خدمت به هموطنان آسیب‌دیده وارد عمل شده بودند، بلافاصله پس از وقوع این جنایت، به مناطق آسیب‌دیده رسیدند. با دستانی که به خاک وطن آغشته شده بود، آوارها را کنار زدند و به خانه‌های بی‌خانمان‌ها جان دوباره بخشیدند. آنان با وجود شرایط بسیار سخت و خطرناک، بی‌وقفه در تلاش بودند تا بتوانند خانه‌ها را بازسازی کنند و داغ از دست دادن را از دل خانواده‌ها بزدایند.

این گروه جهادی نه تنها در خط مقدم بازسازی خانه‌ها و زندگی‌ها بودند بلکه در دل بحران‌ها و مشکلات، همچنان روحیه ایثار و همبستگی را زنده نگه داشتند. آنها در عمل ثابت کردند که هرگز هیچ تهدیدی نمی‌تواند مردم ایران را از مسیر مقاومت و همدلی منحرف کند. کار آنها نه تنها یک اقدام فیزیکی برای بازسازی خانه‌ها بود، بلکه نمادی از امید و همبستگی ملی بود که نشان می‌داد در این سرزمین هیچ‌کس در برابر مشکلات تنها نیست.

مردم شهدای خود را فراموش نکرده‌اند

این حرکت جهادی نه تنها به بازسازی خانه‌ها و زیرساخت‌ها کمک کرد، بلکه به مردم آسیب‌دیده این پیام را رساند که در دل هر بحران، همیشه راهی برای امید و شروع دوباره وجود دارد. با این اقدام، گروه جهادی شهید حسین مؤمنی تصویر مقاومت و همبستگی ملی را در دل جامعه به‌طور زنده و پویا به نمایش گذاشتند.

امروز و در کنار هم، می‌توانیم با همت و تلاش‌های جمعی خود، از دل این ویرانی‌ها دوباره برخیزیم و کشور عزیزمان را به سمت بازسازی و سربلندی هدایت کنیم. این حرکت جهادی به‌خوبی ثابت کرد که در لحظات سخت، همبستگی و ایستادگی ملت ایران، تنها عامل پیروزی و موفقیت است

دانشجویان در کنار هموطنان برای بازسازی زندگی پس از فاجعه

امیرحسین ذبیح‌پور، خادم گروه جهادی شهید مومنی از دانشگاه خواجه‌نصیر در گفتگو با خبرگزاری دانشجو می‌گوید: ما حدوداً یک هفته است که بچه‌ها در اینجا مشغول هستند. حالا فعالیت‌های ما به چند دسته تقسیم می‌شود؛ یکی آواربرداری، یکی ترمیم، که در ادامه به اسباب‌کشی و کارهایی از این دست منتهی می‌شود. اکنون هم حدود دو روز است که در خانه شهیده بزرگوار میرزایی مشغول آواربرداری بودیم. دیروز حدوداً ۳۵ نفر از دانشجویان اینجا مشغول بودند که به همت همین رفقا توانستیم تا ظهر ساختمان را کاملاً تخلیه کرده و وسایل را بسته‌بندی کنیم. اگر چیزی اساسی داشتند، آن‌ها را جمع‌آوری کردیم. امروز هم با کمک حدود ۱۰ نفر دیگر از دانشجویان آمدیم تا وسایل را بار کامیون کرده و به منطقه‌ای امن منتقل کنیم.
این منطقه که در حال حاضر در آن هستیم، منطقه نارمک است. بچه‌ها علاوه بر این منطقه در مناطق دیگری هم حضور داشته‌اند و فعالیت کرده‌اند. تصمیم کلی ما این است که در منطقه ۸ فعالیت کنیم؛ یعنی میدان ششم و میدان هفتم که مورد اصابت قرار گرفته‌اند. چند روز پیش هم در میدان هفتم فعالیت داشتیم که آنجا هم بحث آواربرداری و تخلیه یک پارکینگ بود. ماشین‌های آن ساختمان که آسیب دیده بودند، در این پارکینگ تخلیه شدند تا حداقل مالکان آن‌ها اطمینان خاطر پیدا کنند و ماشین‌هایشان را در آنجا بگذارند.

وی افزود: تجربیات این چند روز نشان داده که مهم‌ترین کار این است که در کنار این خانواده‌ها باشیم و آن‌ها بدانند که ما از آن‌ها جدا نیستیم. در کنارشان ایستاده‌ایم و به عنوان هموطن، برادر یا خواهرشان در کنارشان حرکت می‌کنیم، همدردی می‌کنیم و کمک می‌کنیم. واقعاً خدا صبری به این خانواده‌ها داده که توانسته‌اند تا این لحظه تحمل کنند. در این چند روزی که ما در کنارشان بودیم، برخی صحنه‌ها برای ما غیرقابل درک بود، ولی خانواده‌ها با اینکه بسیاری از آن‌ها زندگی‌شان را از دست داده‌اند، هنوز امید دارند.

وی افزود: بسیاری از این خانواده‌ها برای خانه‌هایی که ساخته‌اند، هنوز باید بدهی‌هایشان را بپردازند. خانه‌هایی که یکی از فرزندانشان در آن زندگی می‌کرد، وضعیت مشابهی دارد. با این وجود، امیدواریم که مسئولین از این پاسکاری‌های بی‌پایان جلوگیری کرده و راه حلی برای این خانواده‌ها پیدا کنند. خوشبختانه، با خانواده‌هایی که تاکنون با آن‌ها همکاری کرده‌ایم، اسکانشان در هتل تأمین شده و امروز هم خبر رسید که اهالی یکی از این ساختمان‌ها خانه‌ای را برای اجاره پیدا کرده‌اند تا وضعیتشان مشخص شود.
تنها خواهش و مطالبه ما از مسئولین این است که به این خانواده‌ها توجه کنند. درد و داغی که این خانواده‌ها کشیده‌اند، واقعاً غیرقابل تصور است. اما همان‌طور که گفته‌اند، «خدایا صبر زینبی» به این خانواده‌ها داده‌ای و ما نیز در کنارشان هستیم تا زندگیشان به روال عادی بازگردد.

یکی دیگر از دانشجویان می‌گوید: این فعالیت‌ها در مرحله عمرانی ادامه دارد. همچنین بچه‌های جهادی دانشگاه ما و دیگر گروه‌های جهادی برای کمک‌رسانی و امدادرسانی در اینجا حضور دارند. در دهه اول محرم، گروه‌های جهادی مختلفی در اینجا بودند و مراسماتی برگزار کردند. یکی از این مراسم‌ها، شام غریبان بود که در آن دسته‌های عزاداری آمدند و نسبت به خانواده‌های شهید تسلیت گفتند.

وسایلی که جمع‌آوری می‌شود به یک مکان امن منتقل خواهد شد.با هماهنگی شهرداری، ستاد مدیریت بحران و دیگر نهادها، مکان‌هایی برای انتقال این وسایل فراهم شده است و این کار با کمک بچه‌ها در حال انجام است.