محققان با استفاده از رشتههای لیزری راهی پیدا کردند تا از طریق آن دادههای زمین را به فضا منتقل کنند.
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو؛ آیا میتوان از نور برای انتقال اطلاعات بین ماهوارهها و زمین استفاده کرد؟ بخار آب اتمسفر انرژی نور را جذب و پراکنده میکند، اما میتوان بر این مانع غلبه کرده و نور، اطلاعات را با سرعتی بیشتر از امواج رادیویی که در حال حاضر به آنها اعتماد داریم، حمل کرده و به فضا بفرستد؟ در یک پروژه جدید، آژانس ملی اطلاعات مکانی پیشنهاد کرده است تا از خواص نور برای ایجاد مسیر تبادل اطلاعات استفاده شود.
موسا نگوم، استادیار فیزیک در موسسه پلی تکنیک رنسلر گفت: «کار من درک اجزای نور و دستکاری آنها برای تعامل با ماده است. در سالهای اخیر پیشرفتهای زیادی در استفاده از نور در زمینههای تصویربرداری پزشکی و محاسبات کوانتومی دیدیم، اما خواص اساسی نور یکسان است و میتوان از آن برای تبادل اطلاعات استفاده کرد.»
استفاده از نور برای جابجایی بدون سیم دادهها، در برنامههایی که نیازمند مسیرهای کوتاه هستند معمول است. اما اطمینان، کیفیت و پایداری دادههای منتقل شده با نور در فاصلههای قابل توجه از جو زمین کاهش مییابد. برای ارسال داده از طریق جو، از لیزرهای پیکربندی شده برای تولید پالس نوری کوتاه، شدید و یکنواخت استفاده میکنند که این موضوع کره کوچکی از پلاسما را ایجاد میکند.
فعل و انفعال تکراری بین قطب پالسها و پلاسما میتواند یک رشته لیزر تا ۱۰۰ متر ایجاد کند. در امتداد رشته، کرههای پلاسما امواج صوتی تولید میکند که بخار آب اطراف خود را پراکنده میکند. سرانجام، در تونل شفافی که در اطراف رشته لیزر و پلاسما شکل میگیرد، میتواند جریانی از دادههای ثانویه را از زمین به فضا فرستاد.