به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، دکتر نیلوفر جلیلوند در بخشی از مصاحبه‌اش درباره بازگشت پدرش از آمریکا به ایران گفت: عشقی که پدرم به ایران داشت و اینکه کارش را خیلی دوست داشت زمینه بازگشت او را به ایران فراهم کرد. بیست سال پیش از آمریکا برگشت و در اینجا زندگی کرد، احساس می‌کنم بهترین دوران زندگی‌اش را سپری کرد. پدرم در ایران خیلی خوشحال بود و خیلی هیجان‌زده. وقتی با ما تلفنی حرف می‌زد می‌گفت زندگی در اینجا خیلی خوب است.
وی افزود: پس از بازگشت پدرم دائما می‌گفت: «زنان در ایران امروز فرصت رشد فراوانی دارند و می‌گفت به‌عنوان یک زن زندگی عالی در ایران خواهی داشت.»
خانم جلیلوند درباره نظر پدرش درباره سینمای دوران ستمشاهی هم تصریح کرد: دلیلی که ما را قبل از انقلاب به انگلستان فرستادند برای تحصیلات ممتاز بود و اینکه از فضای کار هنری پدر و مادرم و از چیز‌های بد هنر و سینما دور باشیم. پدرم دوست داشت هنری مثل نقاشی را تجربه کنم، اما علاقه نداشت به فضای سینما علاقه‌مند شوم. برای اینکه می‌گفت در جامعه هنری ایران بعضی اوقات چیز‌های خوبی وجود ندارد.
این استاد دانشگاه دالاس درباره تفاوت مردم ایران و آمریکا هم گفت: اصلا قابل مقایسه نیستند. ایرانی‌ها احساس دارند. وقتی یک غریبه اینجا اشک یک نفر را می‌بیند، با آن شخص اشک می‌ریزد، هیچ جای دنیا چنین چیزی را ندیدم. من انگلیس، آلمان، فرانسه و... بودم. اینجا و در ایران احساسی هست، تصور می‌کنم افراد به یکدیگر متصل هستند و انرژی عجیبی دارند.
منبع: مشرق
ارسال نظرات