ماموریتی که به تاخیر افتاد / پرتاب فضانورد ایرانی به فضا در سال ۱۴۱۰

به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، فتح الله امی رییس پژوهشگاه هوافضای وزارت علوم روز سه شنبه ۱۴ بهمن در مراسم گرامیداشت روز ملی فناوری فضایی با اشاره به اینکه تاکنون ۸ پرتاب مهم با استفاده از کاوشگر‌های یک تا ۸ برای رسیدن به مدار ۱۳۰ کیلومتری زمین انجام شده، گفت: اعزام موجود زنده از جمله میمون، نمونه دستاورد‌های این کاوشگر‌ها بوده است.

وی ادامه داد: قرار بود تا سال ۱۴۰۴ مأموریت مهم اعزام انسان به مدار زمین انجام شود اما این مأموریت بسیار مهم که به نوعی دستیابی به قله تکنولوژی محسوب می‌شود به دلیل توقف چند سال اخیر، به سال ۱۴۱۰ موکول شده است.

امی با اشاره به اینکه این پروژه پس از چند سال تأخیر از سال گذشته مجدداً فعال شد و در تیرماه ۹۹ نیز پژوهشگاه هوافضا قرارداد آن را برای مدت یکسال با سازمان فضایی منعقد کرد، افزود: هم اکنون و در کمتر از ۷ ماه، کاوشگر ۹ آماده تست است و با اخذ مجوز از وزیر ارتباطات، تست‌های میدانی آن را در ایام دهه فجر انجام خواهیم داد.

وی گفت: این کاوشگر که ۵۰۰ کیلوگرم وزن و ۲ متر طول دارد، ۷۵ درصد کپسول اصلی است که قرار است انسان در آن جای گیرد.

رئیس پژوهشگاه هوافضا تاکید کرد: طبق استاندارد‌های جهانی برای اعزام انسان به فضا، باید حداقل ۵ پرتاب موفق توسط کاوشگر صورت گیرد که با احتساب پرتاب‌های موفقی که داشته ایم، ۲ پروژه دیگر برای اعزام فضانورد نیاز داریم.

وی با اشاره به اینکه در این پروژه ۴۰ هزار نفر ساعت، زمان گذاشته شده است و هم اکنون فاز دوم آن به اتمام رسیده، گفت: تاکنون برای این پروژه ۲ میلیارد تومان پرداخت شده است و این در حالی است که این پروژه تاکنون ۶ میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان هزینه در بر داشته است.

به گفته امی، این مدل کاوشگر، شبیه مدلی است که کشور آمریکا در سال ۱۹۵۹ به صورت زیرمداری، یک فضانورد را به فضا اعزام کرد.

وی گفت: حجم داخلی این کاوشگر حدود یک و ۲۵ صدم متر و ارتفاع آن ۸۰ سانتی متر است. در فاز بعدی کاوشگری با افزایش قطر و ارتفاع خواهیم داشت که یک انسان کوتاه قد در آن جای گیرد و پس از ۵ تست موفق، کپسول اصلی را با طول ۲ متر و قطر یک متر و نیم برای پرتاب انسان آماده می‌کنیم.