درباره نمایش «کجایی ابراهیم»؛
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، کار در هر فضایی بدون درک آن فضا ممکن نیست، نمی‌توان در باره موضوعی کار کرد، اما ابعاد آن موضوع را درک نکرد و اگر کاری صورت بگیرد نتیجه آن جز غرض‌ورزی حاصلی ندارد؛ حتی اگر نیت خیر باشد. «کجایی ابراهیم» از نمونه چنین آثاری است، این نمایش به نویسندگی و کارگردانی «لیلی عاج» در جشنواره سیونهم تئاتر فجر روی صحنه رفت. این نمایش علی‌الظاهر درباره شهید ابراهیم هادی است، اما عملا جز نقد مغرضانه جامعه امروز چیزی برای گفتن ندارد.
جوانی روی داربست در حال کشیدن پرتره‌ای از شهید ابراهیم هادی است و ضمن آن کتاب زندگی وی را می‌خواند. آنچه روی صحنه می‌بینیم در واقع همان چیزی است که جوان نقش در حال مطالعه آن است. رفته‌رفته جوان نقاش با شخصیت‌های کتابی که می‌خواند ارتباط می‌گیرد و وارد دنیای آن‌ها می‌شود. این جوان یکی دو رزمنده را وارد دنیای معاصر می‌کند تا با حقیقت تلخ امروز آشنا شود.
رزمندگان آنقدر تیرگی و سیاهی می‌بینند که دوست دارند دوباره به کانالی که در آن گیر افتاده‌اند برگردند. یکی از رزمندگانی که به دنیای امروز می‌آید پسران به بن‌بست رسیده و خانواده متلاشی‌اش را می‌بیند و دوست دارد به همان کانال برگردد. «کجایی ابراهیم» به دنبال این نیست که ابراهیم هادی را پیدا کند، این نمایش به دنیال آن است تا بپرسد «چرا ابراهیم»، چرا عده‌ای رفته‌اند و جنگیدند و شهید شدند و بازنگشتند؟ شاید نیت عوامل نمایش «کجایی ابراهیم» خیر باشد، اما نتیجه کار مغرضانه است.
دیگر اینکه اگر در این نمایش یکی از شهدای جنگ تحمیلی به‌جای شهید ابراهیم هادی قرار بگیرد عملا تفاوتی نمی‌کند و خللی در داستان ـ اگر وجود داشته باشد ـ ایجاد نمی‌کند. اگر قصد نقد جامعه امروز را داریم ابتدا باید نقد کردن را بیاموزیم. اینکه هزاران نفر برای دفاع از کشور وارد میدان شدند و شهید و اسیر و جانباز شدند کار عبثی نکردند. اگر عده‌ای از مسئولین اختلاس می‌کنند و با رانت فرزندانشان را به خارج از کشور می‌فرستند و با زیاده‌خواهی کاخ‌نشین شده‌اند در انجام وظیفه‌ای که رزمندگان احساس کردند و ایثاری که کردند تغییری ایجاد نمی‌کند.
اگر به درستی نگاه کنیم خواهیم دید جهاد امروز ما دشواتر از ایام دفاع مقدس است. اگر قرار است در مقابل اختلاس‌ها، رانت‌ها، فاصله طبقاتی، بیکاری و فساد بایستیم، باید بی‌محابا وارد میدان شویم و از حقیقت مکتوم مانده دفاع کنیم.
اما به یاد داشته باشیم که حق نداریم عملکرد رزمندگان را مورد سوال و بازخواست قرار دهیم و بپرسیم چرا به جبهه رفته‌اند؟ رزمندگان جان خود را فدا کردند تا ارزش‌های دینی و ملی ما حفظ شود. هیچ رزمنده‌ای به جبهه نرفت تا مثلا نان سنگک سه هزارتومان نشود. بهتر است اول به معنای دفاع مقدس پی‌ببریم بعد درباره آن کار کنیم.
منبع: دفاع پرس
جوانی روی داربست در حال کشیدن پرتره‌ای از شهید ابراهیم هادی است و ضمن آن کتاب زندگی وی را می‌خواند. آنچه روی صحنه می‌بینیم در واقع همان چیزی است که جوان نقش در حال مطالعه آن است. رفته‌رفته جوان نقاش با شخصیت‌های کتابی که می‌خواند ارتباط می‌گیرد و وارد دنیای آن‌ها می‌شود. این جوان یکی دو رزمنده را وارد دنیای معاصر می‌کند تا با حقیقت تلخ امروز آشنا شود.
رزمندگان آنقدر تیرگی و سیاهی می‌بینند که دوست دارند دوباره به کانالی که در آن گیر افتاده‌اند برگردند. یکی از رزمندگانی که به دنیای امروز می‌آید پسران به بن‌بست رسیده و خانواده متلاشی‌اش را می‌بیند و دوست دارد به همان کانال برگردد. «کجایی ابراهیم» به دنبال این نیست که ابراهیم هادی را پیدا کند، این نمایش به دنیال آن است تا بپرسد «چرا ابراهیم»، چرا عده‌ای رفته‌اند و جنگیدند و شهید شدند و بازنگشتند؟ شاید نیت عوامل نمایش «کجایی ابراهیم» خیر باشد، اما نتیجه کار مغرضانه است.
دیگر اینکه اگر در این نمایش یکی از شهدای جنگ تحمیلی به‌جای شهید ابراهیم هادی قرار بگیرد عملا تفاوتی نمی‌کند و خللی در داستان ـ اگر وجود داشته باشد ـ ایجاد نمی‌کند. اگر قصد نقد جامعه امروز را داریم ابتدا باید نقد کردن را بیاموزیم. اینکه هزاران نفر برای دفاع از کشور وارد میدان شدند و شهید و اسیر و جانباز شدند کار عبثی نکردند. اگر عده‌ای از مسئولین اختلاس می‌کنند و با رانت فرزندانشان را به خارج از کشور می‌فرستند و با زیاده‌خواهی کاخ‌نشین شده‌اند در انجام وظیفه‌ای که رزمندگان احساس کردند و ایثاری که کردند تغییری ایجاد نمی‌کند.
اگر به درستی نگاه کنیم خواهیم دید جهاد امروز ما دشواتر از ایام دفاع مقدس است. اگر قرار است در مقابل اختلاس‌ها، رانت‌ها، فاصله طبقاتی، بیکاری و فساد بایستیم، باید بی‌محابا وارد میدان شویم و از حقیقت مکتوم مانده دفاع کنیم.
اما به یاد داشته باشیم که حق نداریم عملکرد رزمندگان را مورد سوال و بازخواست قرار دهیم و بپرسیم چرا به جبهه رفته‌اند؟ رزمندگان جان خود را فدا کردند تا ارزش‌های دینی و ملی ما حفظ شود. هیچ رزمنده‌ای به جبهه نرفت تا مثلا نان سنگک سه هزارتومان نشود. بهتر است اول به معنای دفاع مقدس پی‌ببریم بعد درباره آن کار کنیم.
منبع: دفاع پرس
ارسال نظرات