به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، حجت الاسلام و المسلمین دکتر حمید شهریاری دبیر کل مجمع در وبینار «بزرگداشت علماء اهل سنت ویژه همدلان و همراهان تقریب، علماء متوفی یک سال اخیر در استان آذربایجان غربی» که عصر امروز به همت معاونت امور ایران مجمع تقریب برگزار شد، ضمن تسلیت به مناسبت درگذشت روحانیون اهل سنت در طول یک سال گذشته به آیه ۲۸ سوره فاطر «انما یخشی الله من عباده العلما» گفت: علما از خداوند متعال خشیت دارند و میترسند و حدود او را رعایت میکنند.
وی تصریح کرد: انقلاب اسلامی موجب شد نگاه جهانیان به دین و مکتب اسلام و آثار حیات بخشش در جوامع بشری جلب بشود؛ اساس این حرکت انقلابی که امام خمینی (ره) آن را بنیانگذاری کرد بر پایه دانش روحانیون انقلابی و با بصیرتی بود که تقابل با نظام سلطه، تقابل با آمریکا و تقابل با سلطنت ستمشاهی را تکلیف خود میدیدند و در رأس این روحانیون انقلابی حضرت امام خمینی (ره) حضور داشت که علم و عمل را با هم جمع کرده بودند.
دکتر شهریاری اظهار کرد: امروز شاهد هستیم دستهای از علمای اهل سنت بر اثر کهولت سن یا بیماری کرونا دار فانی را وداع گفتند و ما به خانواده محترم این عزیزان تسلیت عرض میکنیم.
وی افزود: در روایت آمده که «مَوتُ العالِمِ ثُلمَةٌ فی الإسلامِ لا تُسَدُّ ما اختَلَفَ اللَّیلُ و النَّهارُ» این روایت را مسند دارمی در جلد ۱ صفحه ۳۵۱ روایت میکند که وقتی عالمی از دنیا میرود شکاف و گسستی در اسلامی ایجاد میشود که این شکاف و گسست را هیچ چیزی پر نمیکند حتی اگر روزگاران بگذرد؛ همین روایت در کافی جلد یک صفحه ۳۸ هم به نحو دیگری از موسی بن جعفر امام کاظم (ع) نقل شده است؛ إِذَا مَاتَ اَلْمُؤْمِنُ بَکَتْ عَلَیْهِ اَلْمَلاَئِکَةُ وَ بِقَاعُ اَلْأَرْضِ اَلَّتِی کَانَ یَعْبُدُ اَللَّهَ عَلَیْهَا وَ أَبْوَابُ اَلسَّمَاءِ اَلَّتِی کَانَ یُصْعَدُ أَعْمَالُهُ فِیهَا وَ ثُلِمَ ثُلْمَةٌ فِی اَلْإِسْلاَمِ لاَ یَسُدُّهَا شَیْءٌ؛ وقتی مؤمن فقیهی بمیرد ملائکه برای او گریه میکنند سرزمینهای که روی آن عبادت کرده و درهای آسمانی که اعمالش از آن بالا مىرفته به گریه میافتند و در اسلام یک شکاف و رخنهای ایجاد میشود که هیچ چیز این رخنه را پر نخواهد کرد؛ چرا که از فقها و دانشمندان مؤمن قلعه و حصن اسلام هستند و همانند قلعه نگهبان و حافظ دین اسلام هستند.
دبیرکل مجمع تقریب ادامه داد: این نشان دهنده این است که دین مبین اسلام تا چه حد به علما توجه دارد؛ قرآن کریم میفرماید «هَلْ یَسْتَوِی الَّذِینَ یَعْلَمُونَ وَ الَّذِینَ لا یَعْلَمُونَ» آیا آنهایی که میدانند با آنهایی که نمیدانند یکسانند؟ هرگز یکسان نیستند؛ خداوند این عدم یکسانی را در آیه دیگری نیز بیان کرده است که «یَرْفَعِ اللَّهُ الَّذینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ الَّذینَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجاتٍ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبیرٌ» در تفسیراین آیه شریفه برخی مفسرین از جمله علامه طباطبائی فرموده اند که در اینجا «درجة» محذوف است یعنی خداوند آنهایی که ایمان آورده اند یک درجه و به آنهایی که علم داده شده و عالم هستند به درجاتی از رفعت میبخشد و خداوند به آنچه میکنید آگاه است؛ این آیه شریفه حتی بدون حذف هم همین معنا را میرساند یعنی خداوند کسانی که ایمان آورده اند را درجاتی و به کسانی که به آنها علم و دانش داده شده درجاتی اضافه میکند.
وی تصریح کرد: دانشمندان مؤمن هم هستند؛ درجاتی داریم برای «آمنوا منکم» یعنی مؤمنین و درجات اضافه تری داریم که عالم هستند و خداوند آنها را رفعت میبخشد بنابرین علما در نزد خداوند عالم دارای رفعت درجه هستند و جایگاه بسیار بالایی دارند.
دکتر شهریاری افزود: در برخی روایات مقایسهای بین عالم و عابد شده است؛ در روایتی که از کشاف زمخشری جلد ۴ ص ۴۹۲ از پیغمبر اکرم (ص) نقل شده است که بین یک عالم و یک عابد صد درجه تفاوت است که هر درجه اش مثل این است که اسب تند رویی هفتاد سال راه برود که اگر ضرب و جمع شود هفت هزار سال دویدن اسب، با هم فاصله دارند و این نشان از اجر و قربی است که برای یک عالم گذاشته شده است.