به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، جمعی از دانشجویان بسیجی دانشگاه پیام نور قم در بیانیهای نوشتند: مجلس انقلابی شورای اسلامی، بر مذاکرات کنونی وین نظارت کامل داشته باشد و با راستی آزمایی تعهدات طرفهای مقابل و حتی راستیآزمایی وعدههای تیم مذاکره کننده ایران و در اختیار گذاشتن شفاف نتایج حاصله به ملت شریف و شهید پرور، دِین خود را به نام مجلس انقلابی و مردمی که نگران برجام ۲ و خسارتهایش هستند، ادا کنند.
در این بیانیه آمده است:
دیر زمانی است که فکر سازش با کفار و راضی نگه داشتن آنها در اندیشه عدهای جولان داشته و همیشه در طول تاریخ، پای آنها را تا میز مذاکره و وادیهای پس از آن نیز کشانده است. این مسئله، دغدغهی تازهای نیست؛ بلکه همواره دشنهای بوده که دشمنان از پشت بر پیکرهی کسانی میزنند که بر آنها اعتماد میکنند.
اعتمادی که ۱۴۰۰سال پیش نیز بر عدهای از مسلمانان که به قدرت اسلام حقانی بر کفر باور نداشتند و همواره از آنان در هراس بودند، سایه افکند تا جایی که خداوند آیاتی را برای بیداری خواص نازل کرد تا بدانند یهود و نصارا هیچگاه از ما راضی نمیشوند مگر اینکه از آیین و دین آنها پیروی کنیم و آیات دیگری که صراحتاً بازگشت به کفار را مردود میداند. کفاری که امروزه نام پوشالی ابرقدرت به خود دادهاند و شجرهی خبیثهی صهیونیزم، اجماع تازهای از یهود و نصارای هزار و چهارصد سال پیش است.
اکنون جمعی از دانشجویان، از خواص میپرسیم: شما را چه شده است که ۱۴۰۰ سال تجربه تاریخی را کنار گذاشته و پس از تجربهای نزدیک و ناکام در سال ۱۳۹۴، بر جملهی «آزموده را آزمودن خطاست» خط باطل کشیدهاید؟
مگر غیر از این بود که آقای عراقچی در آذر ۹۹ با اشاره به خسارت محض برجام، صراحتاً اعلام کرد که نتایج توافق هستهای و پایبندی به آن فقط افزایش تحریمها بود؟
مگر غیر از این است که امضای برجام، جز افزایش تورم، باقی ماندن تحریمها، از دست دادن پیشرفتهای هستهای، دسترسی جاسوسان به مراکز حساس هستهای مانند نطنز و هزاران خسارت دیگر، هیچ دستاوردی نداشته است؟
با همه اینها امروز شاهد آنیم که پس از تذکرات مکرر مقام معظم رهبری درباره عدم مذاکره با آمریکای جنایتکار، دیپلماتهای ایران با متحدین آمریکا بر سر یک میز نشسته و اظهار میدارند ایالات متحده دخالتی در این مذاکرات ندارد و تنها در اتاقی مجاور اتاق مذاکرات است!
آقایان! آنان هنوز دو سال از شهادت جانگداز سردار سرافراز جبهه اسلام، حاج قاسم سلیمانی نگذشته است و ما شاهد آنیم که قاتل او تنها یک اتاق با مذاکرات شما فاصله دارد و کاش تنها همین یک اتاق بود؛ که اگر بین مذاکرات شما و آمریکا فاصلهای بود، انفجار نطنز جزئی از مذاکرات نمیشد.
اکنون در آستانه انتخابات ایران میبینیم، مذاکرات بر خلاف رهنمودهای رهبری فرسایشی شده و دوباره شاهد توافقاتی هستیم که نام برد برد بر آن نهادهاند؛ و ما به عنوان قشر جوان دانشجو که دغدغهمند انقلاب هستیم، این سوال را داریم که آیا برای بازگرداندن اموال بلوکه شده خود باید به دشمن امتیاز بدهیم؟! و آیا این توافق همانی نیست که مدتها پیش دلسوزان انقلاب هشدارداده بودند؟
اگر تعریف برد برد و بلد بودن زبان دنیا، یعنی بازگشت ایران به محدودیتهای هستهای بدون لغو تحریمها، امکان فعال سازی مکانیسم ماشه و شروع مذاکرات برجام موشکی و منطقهای؛ پس باید معنای واژه «بردن» را از تمام فرهنگهای لغت تاریخ حذف کرد؛ و پرسش بعدی این است که: در قبال این همه خسارت چه چیزی عاید ایران خواهد شد؟ آیا نصیب ما، جز مشتی امضای نمادین برای تعلیق موقت برخی تحریمهاست؟
ما دانشجویان پیامنور، به نمایندگی از تمامی دانشجویان دغدغهمند کشور، از مجلس شورای اسلامی این مطالبه را داریم که: «مجلس انقلابی شورای اسلامی، بنا بر فرمایشات و رهنمودهای مقام معظم رهبری و به خاطر خون شهدایی که با جانفشانی خود امنیت صندلیهای مجلس و مردمان این سرزمین را تامین کردند، بر مذاکرات کنونی وین نظارت کامل داشته باشد و با راستی آزمایی تعهدات طرفهای مقابل و حتی راستیآزمایی وعدههای تیم مذاکره کننده ایران و در اختیار گذاشتن شفاف نتایج حاصله به ملت شریف و شهید پرور، دِین خود را به نام مجلس انقلابی و مردمی که نگران برجام۲ و خسارتهایش هستند، ادا کنند.»