کارشناس مسائل خاورمیانه در گفتگو با دانشجو:
علی حکمت شعیب، کارشناس عرب زبان مسائل خاورمیانه در گفتگو با خبرنگار بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، پیرامون مسئله رساندن سوخت به لبنان به گفتگو نشست. شرح این گفتگو به ترتیب زیر است.
خبرنگار: در ابتدا مایلم از شما سوال کنم که نظر مردم در خصوص ارسال کشتی‌های سوخت از ایران چیست؟ آن‌ها این گام را چگونه می‌بینند؟
آن‌ها به این گام با امیدِ تمام نگاه می‌کنند و به [این کشتی‌ها]خوش‌آمد می‌گویند. به آن‌ها به مثابهٔ یک گام برای نجات از بحران اقتصادی نگاه می‌کنند؛ بحرانی که آمریکا برای آن‌ها ایجاد کرد. با این ادعا که این اکثریتی که حامی گزینه مقاومت هستند مسئول وضع موجودند و نمی‌توانند شما را از بحران اقتصادی‌تان نجات دهند. در حالی که این مسئله دلایل دیگری دارد که طی دهه‌ها برهم متراکم شده‌اند؛ چرا که که خود آمریکایی‌ها کاتالیزور این بحران‌های متراکم شدند و این وضعیت را به وجود آوردند. دلار‌های وارد شده به لبنان را کاهش داد به اتباع خود هشدار داد که دلار‌های خود را از لبنان بیرون ببرند و از طریق «قانون قیصر» علیه سوریه حصار کشید. در نتیجه سیاسیون را از حل مشکل آوارگان غافل کرد و لبنان را در یک بحران اقتصادی فروبرد. تمام این‌ها برای آن بود تا بگوید که طبقه حاکم مسئول وضعیت موجودند. اما سوخت ایرانی به لبنان رسید تا بگوید ما با شما همراه و هم دردیم؛ و سوخت شریان اقتصاد و محرک آن است.
آیا بعد از واردات سوخت از ایران مشکل لبنانی‌ها حل شد؟
سوخت ایرانی توسط تجار لبنانی وارد شد و با ارز لبنانی به معامله رسید. این سوخت ضد فعالیت محتکران عمل کرد؛ کاری کرد تا این‌ها نتوانند بیشتر از این جولان می‌دهند و یا حتی دست به ذخیره بزنند. آن‌ها برای گوش سپردن به دستورات سفارت آمریکا و با احتکار اموال خود را در معرض ضرر و زیان قرار دادند؛ سفارتی که فقط به دنبال فشار بر مردم بود. این سوخت با قدرت وارد میدان شد و در اولین گام از افزایش قیمت جلوگیری کرد و احتکار را شکست. حتی قیمت‌های دولت را نیز به ثبات رساند و با مبلغ کمتر از مبلغ فروش دولتی عرضه شد. این مسئله بازار لبنان را راحت کرد و سوخت به ماده قابل دستیابی تبدیل شد. برق به همه تولیدی‌ها رسید و تمام ارتباطات از سر گرفته شد؛ حالا شرایط رو به بهبود می‌رود.
چه ارتباطی بین واردات سوخت از ایران و تشکیل سریع دولت لبنان وجود دارد؟ آیا دولت‌های غربی و عربی به این درک رسیده اند که اگر دولت تشکیل نشود، حزب الله سعی خواهد کرد مشکلات کشور را حل کرده و خلاء را پر کند؟
بله، دقیقاً. یکی از مهمترین دلایل کمک کننده به تشکیل دولت لبنان این بود که سیاسیون سعی کردند این گونه نشان دهند که در حل بحران سوخت سهیم بوده‌اند. می‌خواستند از این طریق، این تلاش‌ها را به نام خود مصادره کنند و بگویند حزب‌الله متصدی واردات سوخت از ایران نیست. از اینجا به این نتیجه می‌رسیم که دعوت سمیر جعجع معافیت از قانون قیصر و مجوز واردات سوخت ایرانی تنها با در نظر گرفتن چراغ سبز آمریکایی‌ها قابل درک است؛ تمام این‌ها به این دلیل اتفاق افتاد تا این دستاورد را از نیرو‌های مقاومت گرفته و به دولت منتسب کنند.
در اوایل، آقای سمیر جعجع گفته بود که بنزین ایرانی مشکلاتی دارد؛ آیا این مسئله صحیح است؟ نظر شما در این خصوص چیست؟
این نوعی از پروپاگاندای رسانه‌ای است که به هیچ دلیل علمی‌ای مستند نیست. متاسفانه هر کس که چنین اظهار نظری را می‌شنود، سقف این نظرات را به یک مسئله فرهنگی مرتبط می‌دانند. در گذشته نیز گفته بودند که داروی ایرانی، مسموم است. یعنی تصور کنید کشوری که وارد عرصه تولید واکسن ملی شده است، در ساخت دارو‌های دیگر مشکل داشته باشد! همه ما می‌دانیم که ورود به عرصه تولید واکسن نیازمند یک پیشرفت قابل توجه در صنعت پزشکی است. اما مطالعه اینکه صنعت دارو در ایران بسیار پیشرفته است. کانادا برای جذب دانشجوی پزشکی ملاک‌ها و خصوصیات سختگیرانه‌ای را وضع می‌کند؛ این کشور حتی از آمریکا نیز دانشجو نمی‌گیرد بلکه فقط دانشجویان پزشکی ایران را پذیرش می‌کند. این پروپاگاندا و جو رسانه‌ای از روی خشم و نفرت آن‌هاست. همانطور که سعی کردند سلامت دارویی ایرانی را زیر سوال ببرند سعی می‌کنند در مورد بنزین ایرانی نیز تشکیک ایجاد کنند. در حالیکه بنزین ایرانی امتحان خود را پس داد. در سطح رقابتی بود، مدت بیشتری قابلیت احتراق داشت و حتی در کمیت بهره‌وری نیز نسبت به نوع دیگر بنزین وارد شده بالاتر بود. این مسئله‌ای است که به آن پاسخ داده شد.
نقشه راه سیاست خارجی دولت آقای میقاتی چه خواهد بود؟ یا به طور واضح تر، این دولت چگونه با محور مقاومت و حزب‌الله لبنان به طور خاص برخورد خواهد کرد؟
محور مقاومت یک نقطه قوت اساسی پیدا کرد و آن هم قدرتش در شکست حصار آمریکایی بود. این قدرت شکست حصار آمریکایی که محور مقاومت و حزب الله از آن برخورداند، بین یک رغبت غربی قرار گرفته که نمی‌خواهد لبنان به سمت محور ایرانی نزدیک شود. اینجاست که عرصه سیاست خارجی آمریکایی بین این دو مسئله آغاز می‌شود.
انتهای پیام/
ارسال نظرات