برای نخستین بار در ایران؛
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، به نقل از دانشگاه علوم پزشکی ایران، مهدی مقتدائی درخصوص مبنای راه اندازی رشته دیپلماسی سلامت عنوان کرد: روبرو شدن با چالش‌های سلامت در سازمان‌های بین‌المللی و ارتباطات دو یا چندجانبه، نیازمند مهارت، توانمندی در مذاکره، برنامه ریزی و رعایت تشریفات دیپلماتیک است.
وی افزود: سالیانه رویداد جهانی بزرگی در مورد سلامت در سطح جهانی مانند نشست وزرا سلامت ۱۹۴ کشور عضو سازمان جهانی بهداشت در مقر اصلی این سازمان برگزار می‌شود و از سوی دیگر در دنیا ۸۸ سازمان بین المللی مرتبط با سلامت فعالیت می‌کنند.
معاون دانشگاه علوم پزشکی ایران افزود: همچنین یک تعدادی از سازمان‌های سلامت نیز مرتبط با سازمان ملل هستند و تعداد قابل توجه‌ای سازمان‌های مردم نهاد بین‌المللی حوزه سلامت نیز فعال هستند و این مجموعه‌ها مرتبط با حوزه سلامت بوده و در این زمینه کشور‌های پیشرفته با سرمایه گذاری موثر بر تربیت «دیپلمات سلامت» در این سازمان‌های بین المللی حرفی برای گفتن داشته و توانمند هستند.
وی گفت: بنابراین این کشورها، با داشتن «دیپلمات سلامت» در روند مذاکرات؛ تصمیم‌ها را به سمت منافع کشورشان سوق می‌دهند. در این زمینه ما در کشورمان خلاء داریم و نیاز است که ما نیز با تربیت دیپلمات‌های توانمند در زمینه سلامت؛ بتوانیم در دستیابی به علایق و منافع کشور در سطح منطقه و بین المللی و همچنیین تلاش برای سلامت جهانی گام برداریم و بتوانیم در مذاکرات و اجلاس‌های بین المللی به موفقیت دست یابیم.
مقتدایی ادامه داد: مهمترین نهاد‌ها مرتبط با این موضوع، سازمان جهانی بهداشت و گلوبال فاند برای مبارزه با سل، ایدز و مالاریا است. سازمان‌های تاثیرگذار دیگری هم با سلامت مرتبط هستند که از آن جمله سازمان سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (FAO)، صندوق کودکان ملل متحد (یونیسف)، برنامه توسعه سازمان ملل متحد (UNDP)، برنامه محیط‌زیست سازمان ملل متحد (UNEP)، نهاد برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان سازمان ملل متحد (UN-Women) و دفتر مبارزه با مواد مخدر و جرائم سازمان ملل متحد (UNODC) هستند.
وی افزود: سازمان ملل نیز تاکنون دو مجمع برای ریشه کنی ایدز و ابولا برگزار کرده است.
معاون بین‌الملل دانشگاه علوم پزشکی ایران عنوان کرد: کشور‌های G۲۰ و G۷ نیز سالانه با حضور روسای جمهور و وزرای کشورها اجلاس بین المللی برگزار می‌کنند که یک بخشی از این اجلاس‌ها درخصوص حوزه سلامت است و کارشناسان سلامت این کشورها مذاکره می‌کنند و در مجموع، اکثر کشورها در سازمان‌های بین المللی یک وابسته سلامت دارند.
وی گفت: بنابراین اگر همه این موارد را در کنار هم گذاشته شود باید به این مسئله اذعان کرد که ایران نماینده و دیپلماتی که در حوزه سلامت کارشناس و کاردان باشد و بتواند مذاکره انجام دهد، ندارد و این مسئله لزوم داشتن دیپلمات‌های سلامت را الزامی کرده است؛ بنابراین داشتن نمایندگانی که با شاخص‌هایی حوزه سلامت آشنا بوده و در مذاکرات، زمینه‌های سلامت در دنیا نقش ایفاء کنند، ضرورت دارد.
مقتدایی خاطرنشان کرد: با توجه به این پیش زمینه، پیشنهاد تاسیس رشته دیپلماسی سلامت در مقطع ی تخصصی (Ph.D) را ارائه کردیم، تا افراد این حوزه ی دیپلماسی سلامت را دریافت کنند. همچنین با یک دید جامع به این مسئله نگاه شده است تا از دو طرف، یعنی افراد هم از جهت دیپلماسی وارد این رشته شوند و هم از حوزه سلامت بتوانند وارد این رشته شوند، براین اساس پزشکان، داروسازان عمومی، رشته‌های کارشناسی ارشد مدیریت، اقتصاد سلامت، اپیدمیولوژی و برخی رشته‌های دیگر می‌توانند در این رشته تحصیل کنند.
ارسال نظرات