به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو: «سیریل رامافوسا» در خصوص برگزاری نشست «گروه بیست» (جی ۲۰) در نوامبر سال جاری میلادی (آبان ۱۴۰۴) در ژوهانسبورگ آفریقای جنوبی گفت: برای اولین بار در تاریخ گروه بیست، اجلاس این گروه در آفریقا برگزار میشود که این اتفاق در پی پذیرش اتحادیه آفریقا به عنوان عضو گروه ۲۰ رویدادی بسیار مهم برای قاره آفریقا و آفریقای جنوبی است.
وی افزود: این رویداد برای جهان نیز حائز اهمیت است چرا که انسان‌ها در آفریقا ظرفیت و انگیزه همکاری را ایجاد کردند. همکاری سنگ بنای تمدن بشری است و بدون همکاری امکان پیشرفت وجود ندارد. در حالی که ما با چالشهای قرن ۲۱ از تغییرات آب و هوایی گرفته تا بیماری‌های همه‌گیر، فقر و تروریسم رو به رو هستیم، بار دیگر باید از ظرفیت نیرومندترین خصلت بشر یعنی همکاری استفاده کنیم.
رامافوسا با بیان اینکه «ما اکنون در دوران افزایش تنش‌های ژئوپلتیک، یکجانبه‌گرایی، ملی‌گرایی، محافظت‌گرایی (تجاری) و انزواگرایی و افزایش سطح بدهی با تاثیرگذاری خاص بر کشورهای فقیر قرار داریم»، تاکید کرد: باید از منابع مشترک و فناوری‌های مهم حاصل نبوغ بشر برای غلبه بر فقر و نابرابری استفاده کنیم.
وی افزود: ۳۳ سال پیش «نلسون ماندلا» رئیس جمهوری و بنیانگذار آفریقای جنوبی دموکراتیک اینجا در داووس سخنرانی کرد و گفت «وابستگی متقابل موجب میشود که همه ما در ورای قاره‌ها و اقیانوسها در یک خانه جهانی مشترک باشیم و این امر مستلزم این است که همگی ما یک اقدام مشترک برای توسعه و سعادت و بقای بشر انجام دهیم.» رامافوسا گفت: برای تحقق هدفی که ماندلا مشخص کرد، آفریقای جنوبی تمرکز ریاست خود بر گروه بیست را بر سه مضمون همبستگی، برابری و توسعه پایدار قرار می دهد.
وی تاکید کرد: آفریقای جنوبی بطور راسخ بر این باور است که این مضامین از طریق اقدامات جمعی شماری از نهادها مانند جی-۲۰ و نیز سازمانهای چندجانبه مختلف جهان از قبیل سازمان ملل متحد، سازمان تجارت جهانی، سازمان بهداشت جهانی و نهادهای مالی جهان قابل تحقق هستند البته برخی از نهادهای مالی جهان باید اصلاح شوند تا نمایندگی و پاسخگویی بیشتری نسبت به نیازهای شهروندان جهان داشته باشند. ما درصدد هستیم که تمرکز «گروه بیست» را بر این مساله قرار دهیم که چگونه می توانیم همبستگی را از طریق تلاشهای جمعی برای تضمین پیشرفت همگانی در جهان ارتقا دهیم بطوری که هیچ فرد یا کشوری جا نماند.
رئیس جمهوری آفریقای جنوبی در ادامه گفت: حقوق و آزادیهای مردم در یک جا قابل جداسازی از حقوق و آزادیهای همه مردم جهان نیست. این پایه و اساسی است که همبستگی بر روی آن ساخته میشود و ما برای گسترش این پیام و پذیرش کامل آن توسط جی ۲۰ تلاش خواهیم کرد.
رامافوسا در ادامه سخنرانی خود در نشست مجمع جهانی اقتصاد در داووس با بیان اینکه یکی از موانع بزرگ رشد و توسعه و ثبات، وجود و تداوم نابرابری در بین کشورها است، گفت: دنبال کردن هدف توسعه پایدار سازمان ملل در زمینه کاهش نابرابری همان اندازه که یک الزام اجتماعی است به همان اندازه یک الزام اقتصادی به شمار می رود. ما در گروه بیست نیازمند تلاشهای هماهنگ برای تمرکز بر رشد فراگیر و افزایش درآمد کشورهای فقیر و فقیرترین افراد در جامعه و تضمین دسترسی برابر به فرصتها بخصوص برای زنان و جوانان هستیم.
وی افزود: کشورهای واقع در جنوب جهانی علاوه بر شکافهای عظیم در زمینه ظرفیتهای اقتصادی و سطح توسعه انسانی، با فقدان تامین اعتبار قابل پیش بینی برای توسعه و همچنین تهدیدات تغییرات آب و هوایی و سطح بالای بدهی رو به رو هستند و در برابر همه گیری هم آسیب پذیر هستند. وی تاکید کرد: پایداری بدهی‌ها (Debt sustainability) برای کشورهای کم درآمد یکی از چهار اولویت ریاست آفریقای جنوبی بر گروه بیست است.(چنانچه رشد بدهی دولتی از رشد تولید ناخالص داخلی بیشتر نباشد بدهی آن دولت پایدار است.)
رامافوسا در بخش دیگری از اظهارات خود با تاکید بر ضرورت کاهش انتشار گازهای آلاینده و حمایت کشورهای صنعتی از اقدامات آب و هوایی در کشورهای فقیر افزود: از این رو یکی دیگر از اولویتهای آفریقای جنوبی در دوره ریاست جی-۲۰ تامین اعتبار و بسیج منابع مالی برای گذار عادلانه انرژی است. ما برای افزایش کیفیت و کمیت اعتبارات مالی آب و هوایی برای اقتصادهای در حال توسعه تلاش خواهیم کرد.
رئیس جمهوری آفریقای جنوبی ادامه داد: ما همچنانکه گذار به سمت اقتصادهای کم کربن به شکل فراگیر و عادلانه را شتاب می بخشیم، باید متوجه خسارتهای ناشی از تغییرات آب و هوایی هم باشیم. از این رو، آفریقای جنوبی تقویت مقاومت و انعطاف پذیری در برابری فجایع ناشی از تغییرات آب و هوایی را به عنوان یکی دیگر از اولویتهای ریاست بر گروه بیست مشخص کرده است. یکی دیگر از اولویتهای آفریقای جنوبی در دوره ریاست گروه بیست، استفاده بهینه از مواد معدنی حیاتی برای رشد و توسعه فراگیر است. ما نیازمند چهارچوبی برای صنعتی شدن و سرمایه گذاری سبز به منظور تضمین ارزش افزوده مواد معدنی حیاتی بخصوص در نزدیکی محل استخراج هستیم.