به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری دانشجو؛ روز ۲۰ فوریه اهمیت تاریخی و سیاسی زیادی در جهان دارد. در ادامه به مرور برخی از مهمترین رویدادهای آن میپردازیم.
هفت روز پس از تصرف بغداد توسط نیروهای مغولی هلاگوخان، در ۲۰ فوریه ۱۲۵۸، مستعصم بالله، آخرین خلیفه عباسی، به طرز بیرحمانهای کشته شد و خلافت عباسیان برای همیشه پایان یافت.
به هلاکو توصیه شده بود که ریختن خون یک مقام مذهبی اسلامی بدیُمن است و موجب بدبختی و بیبرکتی میشود. او پس از بررسی این موضوع، تصمیم گرفت مستعصم را به روش نمدمال کردن به قتل برساند تا خونش ریخته نشود. در این روش، خلیفه را در میان یک نمد بزرگ پیچیدند و آنقدر بر زمین مالیدند و فشار دادند تا جان سپرد.
پس از مرگ خلیفه، پسرش به مغولستان فرستاده شد تا از گرد آمدن مسلمانان دور او و ادعای خلافت جلوگیری شود. خلافت عباسی پیش از این نیز قدرت واقعی خود را از دست داده بود و تنها نامی از آن باقی مانده بود. با مرگ مستعصم، دوران خلافت عباسی در بغداد به پایان رسید.
پس از آن، سلطان مملوک مصر خود را خلیفه مسلمین خواند، اما این عنوان تنها در مصر و اطراف آن اعتبار داشت. سه قرن بعد، با فتح مصر توسط عثمانیها در ۱۵۱۷، سلطان سلیم یکم، امپراتور عثمانی، لقب خلیفه مسلمین را برای خود اختیار کرد و مرکز خلافت را از قاهره به استانبول (اسلامبول) منتقل کرد. خلافت عثمانی تا پایان جنگ جهانی اول ادامه داشت و با فروپاشی امپراتوری عثمانی، این عنوان نیز از بین رفت.
در ۲۰ فوریه ۱۶۱۹، یک کشتی هلندی ۲۰ برده سیاهپوست را که از آفریقا اسیر شده بودند، به ویرجینیا در آمریکای شمالی منتقل کرد و به مهاجران انگلیسی فروخت. این رویداد آغاز تجارت برده بین آفریقا و آمریکا بود که نزدیک به دو قرن ادامه یافت.
همزمان با ورود این بردگان، یک کشتی انگلیسی نیز ۹۰ زن اروپایی را به جیمزتاون آورد تا به همسری مهاجران انگلیسی درآیند. این زنان در ازای ۲۰۰ پاوند (لیره انگلیسی) که به صورت توتون و بعداً پنبه پرداخت میشد، به متقاضیان واگذار میشدند، مشروط بر اینکه در کلیسا ازدواج کنند.
در قرن هفدهم، رقابت میان قدرتهای اروپایی برای تصرف هائیتی شدت گرفت. در ۲۰ فوریه ۱۶۷۷، درگیری بین نیروهای اسپانیا و فرانسه منجر به شکست اسپانیاییها شد و فرانسویان توانستند بخشهایی از این جزیره را تصرف کنند.
پس از ۲۰ سال جنگ و مذاکره، در ۱۶۹۷، اسپانیا و فرانسه بر سر تقسیم جزیره به توافق رسیدند و بخش غربی هائیتی به فرانسویان واگذار شد. این منطقه تا سال ۱۸۰۴ در کنترل فرانسه باقی ماند تا اینکه هائیتی به عنوان نخستین کشور مستقل آمریکای لاتین اعلام استقلال کرد.
پس از شکست امپراتوری عثمانی در جنگ جهانی اول، انگلیس کنترل اردن را در دست گرفت. در ۲۰ فوریه ۱۹۲۸، پیمان اورشلیم بین انگلستان و اردن امضا شد که در واقع استعمار رسمی این کشور توسط بریتانیا را تثبیت کرد.
بر اساس این پیمان، اردن بدون اجازه انگلیس حق تصمیمگیری مستقل در سیاست داخلی و خارجی خود را نداشت. همچنین، تمامی امور نظامی، اقتصادی و امنیتی کشور در کنترل انگلستان قرار گرفت.
این پیمان با اعتراض شدید مردم اردن مواجه شد، اما تا پایان جنگ جهانی دوم و اعطای استقلال به اردن در ۱۹۴۶، همچنان پابرجا ماند.
در ۲۰ فوریه ۲۰۰۸، فیدل کاسترو، رهبر انقلابی کوبا، پس از ۴۹ سال حکومت، از سیاست کنارهگیری کرد. او در روزنامه گرانما نوشت:«به هموطنانی که چند روز پیش بار دیگر مرا به عنوان نماینده پارلمان انتخاب کردند، اطلاع میدهم که نه خواهان هستم و نه میپذیرم که بار دیگر سمت ریاست شورای کشور و فرماندهی کل قوا بر عهده من گذارده شود.»
با این اعلام، دوران رهبری فیدل کاسترو در کوبا به پایان رسید و برادرش، رائول کاسترو، جانشین او شد.