موسیقی به یک ابزار ضد فرهنگی و هویت‌زدا تبدیل شده است

به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از ساری، دكتر خسروپناه شب گذشته در همایش موسیقی از منظر عقل و شرع که در دانشگاه کشاورزی ساری برگزار شد، با بیان اینکه دو نوع نگاه نسبت به موسیقی وجود داشته است، گفت: در گذشته بزرگانی چون فارابی، بوعلی سینا و ارسطو موسیقی را بخشی از علم ریاضی می دانستند، اما بتدریج و در عصر حاضر موسیقی به یک هنر تبدیل شده است.

 

رئیس موسسه حکمت و فلسفه ایران با بیان اینکه امروز در دنیا موسیقی به یک بحث بسیار مهم تبدیل شده است، افزود: در تمام کشورها موسیقی جایگاه ویژه ای در ميان عوام و خواص پیدا کرده است.

 

 

وي در خصوص تعاریفی که از موسیقی بیان می شود، تصريح كرد: موسیقی زبان بی زبان ها و زباني ملی و فراملی است، موسيقی ابزاری است که بسیار سریع با انسان ارتباط برقرار كرده و احساس را تغییر می دهد.

 

خسروپناه بيان داشت: البته امروز دیگر تنها بخش هنری موسیقی مطرح نیست، بلکه موسیقی از جنبه های روان شناختی و جامعه شناختی نیز مطرح می شود.

 

رئیس موسسه حکمت و فلسفه ایران ادامه داد: موسیقی دارای ریتم است و ریتم یعنی نظم داشتن؛ به اين ترتيب اگر صدا هم نظم داشته باشد به آن موسیقی می گویند.

 

وي با اشاره به زمینه های شکل گیری موسيقی در غرب اظهار داشت: موسیقی از سال 500 میلادی در غرب شکل گرفت و موسیقی های کلاسیک مانند پیانو و آهنگ های بی کلام، انواع رایج آن بودند.

 

خسروپناه تصریح کرد: البته در یک قرن اخیر موسیقی در غرب به سمت موسیقی های مدرن سوق پیدا کرده كه این موسقی همراه با شعر است.

 

رئیس موسسه حکمت و فلسفه ایران با بیان اینکه موسيقی های مدرن اولین بار توسط سیاه پوستان آمریکایی به مثابه اعتراض علیه نژادپرستی مطرح شد، گفت: سیاه پوستان برای اینکه در برابر پدیده نژادپرستی بایستند، موسیقی های مدرن را ابداع کردند و در واقع موسیقی های مدرن نوعی اعتراض علیه وضع موجود بود.

 

وي با اشاره به استفاده ابزاری سردمداران غربی از موسيقی گفت: سیاستمداران غرب آمدند و این موسیقی ها را در راستای اهداف خود تغییر دادند و موسیقی را به افیون سیاه پوستان تبدیل کردند، یعنی موسیقی وسیله ای در حمایت از سیاست های غرب استعمارگر شد.

 

 

خسروپناه افزود: مضامین شعرها به پوچ گرایی، بی معنایی زندگی، ناامیدی و یاس در زندگی تبدیل شد و باعث افیون انسان ها در زندگی گرديد و از آنجا که بیشتر مخاطبان این نوع موسیقی قشر جوان بودند، موسیقی به عاملی برای انحراف اخلاقی آنها تبدیل شد.

 

رئیس موسسه حکمت و فلسفه ایران با اشاره به مباحث فقهی در موسیقی بيان داشت: از نظر فقهی موسیقی که لهوی و دارای غنای لهو باشد، حرام، و موسیقی که این خصوصیت را نداشته باشد، حلال است.

 

وي ادامه داد: غنای لهوی یعنی آن غنایی که موجب انحراف از یاد خدا شود؛ چرا كه هر عاملي که باعث انحراف از یاد خدا شود از نظر اسلام حرام است.

 

خسروپناه ادامه داد: فقها و عالمان اسلام نیامدند که موسیقی را به عنوان یک هنر تعطیل کنند، بلکه آمدند تا آن را کنترل، و به سمت هدف های متعالی هدايت نمايند.

 

رئیس موسسه حکمت و فلسفه ایران با بیان اینکه گاهی اوقات موسيقی منشا شهوت نیست، بلکه منشا زدودن عقل به شمار مي آيد، تصریح کرد: بعضی وقت ها که انسان به موسیقی گوش می دهد و در نتیجه آن از خود بی خود می شود و نمی فهمد که دارد چه کاری انجام می دهد و حتی دست به خودکشی می زند، یعنی عقل او زایل شده است.

 

وي تاکید کرد: حال اگر موسیقی منشا زدودن عقل و همچنین منشا ترغیب شهوتی شود که انسان را از یاد خدا غافل کند، موسیقی لهوی و حرام است.

 

خسروپناه ادامه داد: دشمنی که در جنگ سخت از ابزارهای نظامی و جنگی برای حمله استفاده می کند، می تواند از موسيقی به عنوان ابزاری در جنگ نرم برای نابودی فرهنگ جامعه بهره ببرد.

 

رئیس موسسه حکمت و فلسفه ایران افزود: امروز سردمداران غربی با تبدیل موسقی به ابزار ضدفرهنگی، از آن برای هویت زدایی از یک جامعه، بخصوص قشر جوان و استثمار آنها استفاده می کنند.

 

وي خاطرنشان كرد: با تحقیقات انجامي مشخص شد یکی از عواملی که موجبات فروپاشی شوروی سابق را فراهم آورد، ورود موسیقی های مدرن و زیرزمینی بود؛ غرب با ترویج موسیقی های زیرزمینی مدرن در میان جوانان شوروی، بتدریج با هویت زدایی از نسل جوان آن کشور موجبات فروپاشی آن را فراهم كرد.