نظر ضرغامي درباره مناظره ها چه بود؟ / دولتی‌ها از مناظره جوانفکر و رسایی ناراحت شدند / ماجراي درگيري لفظي با مشاور موسوي

گروه سياسي «خبرگزاري دانشجو»، وحید یامین پور شاید تا پیش از روی آنتن رفتن برای مناظره های پس از انتخابات کمتر شناخته شده بود و بیشتر مردم او را به عنوان مجری برنامه «ایران 88» که پیش از انتخابات برگزاری می شد، می شناختند.

 

اما برگزاری چندین مناظره داغ سیاسی پس از انتخابات باعث شد که نام وی عنوان کسی دومین کسی که مناظره سیاسیون را در رسانه ملی از نزدیک مدیریت می کند بر سر زبان ها بیاندازد.

 

پس از حدود دو سال از برگزاری اولین مناظره سیاسی پس از انتخابات و در سالگرد فتنه 88 به سراغ یامین پور رفتیم تا با وی درباره چگونگی شکل گیری مناظره های پس از انتخابات و به طور کلی تاثیر برگزاری این مناظره ها در فضای عمومی کشور به گفت و گو بپردازیم.

 

یامین پور در این مناظره حرف های جالبی از درگیری لفظی با مشاور میرحسین موسوی تا نظر ضرغامی درباره مناظره های پس از انتخابات را مطرح کرد.

 

در ادامه مشروح این گفت و گو را می خوانید:

 

 

«خبرگزاری دانشجو»: پدیده مناظره های تلویزیونی در انتخابات ریاست جمهوری دهم پدیده ای است که شاید هنوز به صورت عمیق واکاوی نشده و جای بحث دارد. شما به عنوان کسی که مدتی تجربه برگزاری مناظره های سیاسی در سطح پایین تر را داشتید، چه ارزیابی از آن مناظره ها دارید؟

 

 يامين پور: مناظره‌ها يك پديده بسيار قابل تامل و مطالعه هستند؛ چرا كه هم، شكل مبارزات انتخاباتي و هم نتيجه را بشدت تحت الشعاع قرار داد.
 
طبق آمار و نظرسنجي‌هاي مورد اعتمادم، فاصله‌ احمدي نژاد از ميرحسين موسوي تا شب مناظره كه 13 خرداد بود، فاصله چند درصدي و يا زير 10 درصدي داشت، بنابراين با اين شرايط انتخابات به دور دوم كشيده مي‌شد، ولي دقيقاً نتايج انتخابات بعد از مناظره‌ 13 خرداد، تغيير شكل پيدا كرد و فاصله به بالاي 20 درصد رسيد.
 
در واقع رقيب آقاي احمدي نژاد به خوبي درك كرد كه در اين مناظره‌ها چه لطمه‌اي خورده است، بنابراين  فشاري كه به لحاظ رواني به رقباي احمدي نژاد در انتخابات وارد آمد، به واكنش‌ها در شيوه‌ مبارزه سياسي و انتخاباتي منتهي شد كه نبايد بسيار راحت از كنار آن گذشت و آن را ناديده بگيريم.
 
طبيعتاً شيوه صحبت و ادبيات آقاي احمدي نژاد و واكنش‌هاي شتابزده ميرحسين موسوي در مناظره، كه بلافاصله بعد از پايان مناظره در خيابان‌هاي تهران خود را نشان داد، بر طوفاني‌تر و هيجاني‌تر شدن برخورد طرف‌هاي درگير مبارزات انتخاباتي تاثير داشت.
 
من مي‌گويم در طوفاني‌تر و هيجاني‌تر شدن، زيرا اين يك شان و ميزاني از اثرگذاري است، ولي نمي‌تواند دليل عمده‌ يك اتفاق باشد؛ كما اينكه قبل از مناظره هم حضور خياباني طرفداران دو طرف، بخصوص طرفداران ميرحسين موسوي مشهود بود؛ البته اين واكنش ها بعد از انتخابات، يعني از فرداي روز انتخابات، ابعادي دارد كه چندان ارتباطي با مناظره پيدا نمي‌كند.
 

طبيعتاً ساده لوحي است كه آن حجم از مخالفت‌هاي بي‌منطق و اغتشاشات و اعتراضاتي كه به خشونت كشيده مي‌شود را تنها ناشي از يك مناظره تلقي كنيم.
 
اين ساده لوحي و فرار از تحليل و ناديده انگاشتن ابعاد يك واقعه است؛ ابعاد فرهنگي كه ريشه در يك اتفاق چندساله دارد و ابعاد امنيتي كه پس از اين واقعه خود را نشان داد و اسناد مختلفي مطرح شد كه بايد حتماً مطالعه كرد.
 
بنابراين كساني كه قصد طفره رفتن از تحليل درست و واقع بينانه‌ اين ماجرا را دارند، به يك تحليل ساده لوحانه پناه مي‌برند و همه چيز را به يك منازعه لفظي منتهي مي‌كنند.
 
فكر مي‌كنم كه بايد راه تحليل را باز گذاشت و نبايد در دام اين تحليل‌هاي ساده لوحانه و يا در دام تحليل‌هاي امنيتي افتاد؛ بعضي افراد با تحليل‌هاي امنيتي و سياسي باب تحليل را مي‌بندند.
 
مثلاً مي‌گويند فلاني فراماسون و يا جاسوس است؛ وقتي جاسوسي را به او نسبت مي‌دهيد باب تحليل فرهنگي را مي‌بنديد و ديگر نمي‌توانيد با ادبيات ريزش و رويش به تحليل رفتار سياسي نخبگان بپردازيد و اين عقلانيت سياسي را براي ادامه‌ مسير، تحت الشعاع قرار مي‌دهد.
 
اين روش را نمي‌پسندم؛ فكر مي‌كنم بايد اجازه دهيم از ابعاد مختلف، اين ماجرا مورد تحليل قرار گيرد؛ حتي مقام معظم رهبري چندي بعد عنوان كردند كه تحليل روان شناختي بر اين موضوع انجام دهيد.
 
اين پيشرفت زيادي در حوزه ادبيات سياسي است كه رهبري عنوان مي‌كنند حتي از لحاظ روان شناختي ميرحسين موسوي را تحليل كنيد كه وي چگونه آدمي است كه مرتكب چنين رفتاري مي‌شود؛ بايد اجازه دهيد اين ادبيات سياسي رشد كند و نبايد ساده لوحانه و كوته بينانه راه تحليل را ببنديم.

 

برگزاری مناظره های انتخابات 88 فی البداهه بود! / احمدی نژاد کسی نیست که رفتار منفعلانه از خود نشان دهد
 
«خبرگزاري دانشجو» - مناظرات انتخاباتي يك خاصيت داشت و آن اين بود كه دو طرف هر صحبتي را كه مي‌خواستند، مطرح مي‌كردند؛ به طوري كه گاهي ديده مي‌شد سوالات مجري بي‌ارتباط با بحث و موضوع تغيير پيدا مي‌كند؛ شاخه‌اي از اين صحبت‌ها، صحبت‌هاي آقاي احمدي نژاد بود كه آتشي‌ترين قسمت آن هم مربوط به برخي شخصيت‌هاي نظام بود. اين باز بودن سيطره صحبت‌ها و اسم بردن از برخي شخصيت‌هاي نظام توسط احمدي نژاد را نمي توان به عنوان پتانسيل بيشتري براي آشوب ها يا ايجاد فضايي كه رقيب بتواند از آن استفاده كند در نظر گرفت؟
 
يامين‌پور: برگزاري مناظرات رياست جمهوري كاملاً في‌البداهه اتفاق افتاد. بعيد مي‌دانم كه يك اتاق فكر كاركشته و باتجربه‌ و با يك نگاه راهبردي پشت اين اتفاق باشد.

 

فكر مي‌كنم في‌البداهه ذهن برخي از مسئولان رسانه ملي و بدون محاسبه پيامدها اين مناظرات برگزار شد، بنابراين طبيعي است كه وقتي سازمان صدا و سيما قصد دارد براي اولين بار در اين سطح يك اتفاق رسانه‌اي را رقم بزند، خالي‌ از ذهن است؛ يعني مدلي براي اجرا ندارد، البته مي‌تواند ادعا كند كه من تنها رسانه هستم و قواعد بازي را ديگران بايد رعايت كنند.
 
برگزاري يك مناظره تلويزيوني، دست كم داراي سه بعد است؛ يكي خود رسانه كه ميزبان يك بازي است، ديگر، نخبگاني هستند كه بازيگران اين بازي هستند و بايد قواعد بازي را رعايت كنند و سوم، مخاطبان اين اتفاق هستند كه به نظرم كم تقصيرترند؛ يعني اگر بخواهيم به ميزان تقصير اين سه بعد رتبه دهيم نخبگان و كانديداها بودند كه قواعد بازي مناظره را رعايت نكردند، وگرنه مردم واكنش عجيبي بعد از مناظره از خود نشان ندادند؛ اگر بخواهيم اين اغتشاشات را به مناظره‌ها نسبت دهيم، اين سوال مطرح مي شود كه چرا اين اتفاق با فاصله 10 روزه اتفاق افتاد و بعد از مناظره اتفاقي در خيابان‌ها رخ نداد.
 
مردم از كنار اين ماجرا با يك تحليلي عبور كردند؛ رسانه هم به عنوان ميزبان در برگزاري مناظره بي‌تجربه بود و تا به حال چنين كاري نكرده بود؛ رسانه در بحراني‌ترين شرايط تصميم به انجام اين كار گرفت.
 
اصل ماجرا به افرادي بازمي‌گردد كه در اين مناظره بازي كردند؛ بازي، بازي بدي بود.
 
به نظر من بازي از احمدي‌نژاد آغاز نشد، بلكه قبل از احمدي‌نژاد آغاز شد كه هجمه‌اي از سه طرف به سمت يك كانديداي غايب در مناظره ايجاد گرديد؛ اين در حالي است كه احمدي‌نژاد هم آدمي نيست كه در يك بازي رفتار منفعلانه‌اي پيش بگيرد، بنابراين چنين فردي طبعاً فعال وارد مي شود و آن وقت به همه لطمه وارد مي كند.
 

«خبرگزاري دانشجو» - شايد به عدم مديريت صدا و سيما در اين بحث چندان پرداخته نشده باشد و شايد صدا و سيما حتي از تجربه‌هاي بعد از شكل گيري اين مناظرات نيز سربلند بيرون نيامده. آيا از آن تجربه‌اي كه داشتيم درس گرفته شد؟
 
يامين‌پور: صدا و سيما طبعاً بايد بعد از فروكش كردن فضا، تجربيات خود را در برگزاري مناظرات بيشتر كند و بتواند با يك پختگي آن اتفاقات را در دوره‌هاي بعد رقم بزند. اگر صدا و سيما در دوره آتي رياست جمهوري ديگر مناظره برگزار نكند، در واقع به اشتباه و شكست دور پيش خود اعتراف مي‌كند و اگر بخواهد برگزار كند ما اين سوال را مطرح مي كنيم كه شما چه زماني فرصت كرديد كه مدل لطمه‌خورده پيشين را پخته‌تر كنيد و صاحب تجربه شويد.
 
مثلاً اگر مجري شما خوب عمل نكرد، كجا يك مجري جديد را تجربه كرديد؟ و يا اگر آن ساختار پاسخ نداد، كجا يك ساختار جديد را تجربه كرديد؟ براي همين است كه مقام معظم رهبري ضمن اينكه به آسيب‌هاي اين ماجرا اشاره كردند و به طرفين تذكر دادند، ولي بر ادامه مناظره تاكيد كردند.
 
به نظر من مقام معظم رهبري به چهار سال بعد فكر مي‌كردند؛ اين مدلي است كه تجربه شده و يك اثر جدي بر رفتار سياسي مردم و نخبگان ايجاد كرده است، ولي اين آسيب‌ها بايد با تجربه جبران و از بين برود؛ اين در حالي است كه تلويزيون با محافظه‌كاري به سمت اين تجربه حركت نكرد و در حال حاضر هم نمي‌دانم براي انتخابات بعدي به چه ايده‌اي مي‌انديشد كه اميدوارم به ايده‌اي كه فكر مي‌كند يا مي‌رسد، دوباره في‌البداهه نباشد.
 
مي گويند عاقل از يك سوراخ، دو بار گزيده نمي‌شود، بنابراين اميدوارم صدا و سيما ما را دوباره در معرض گزيده شدن قرار ندهد.
 
البته مناظره هايي كه بعد از انتخابات به صورت محدود برگزار شد، به هيچ وجه ابتكار صدا و سيما نبود؛ يعني اصلاً نبايد تصور شود كه صدا و سيما در يك مقطعي در مديريت عالي و در يك نگاه راهبردي تصميم به جبران و تعميق تجربه ناقص مناظرات انتخابات گرفت.
 
مناظره‌هاي بعد از 9 دي يك اتفاق بود؛ يعني كاملاً تحت تاثير يك تصميم دفعي ناظر به يك حوزه مديريتي خاص در تلويزيون و ربطي به مديريت عالي صدا و سيما نداشت.

 

مناظره های پس از انتخابات چگونه شکل گرفت؟
 
مناظرات تلويزيوني، پيشنهاد ما بود؛ يعني بعد از اينكه من چند گفت‌وگو را در تلويزيون با عنوان «رو به فردا» انجام دادم، به مدير شبكه 3 پيشنهاد دادم كه اجازه دهد كه كم كم به اين سمت حركت كنيم كه نظرات بعضي از افراد مخالف را بشنويم؛ زيرا فضا فروكش كرده و ما به يك اعتماد به نفس رسيده ايم كه نظام مي‌تواند ادعا كند كه چون الان مستقر هستم هيچ ابايي از شنيدن صداي مخالف خود و پاسخ به آن ندارم و به هيچ وجه از دچار تنش شدن در سطح اجتماعي نمي‌ترسم.
 
اين ادعاي بزرگي بود كه رسانه مي‌توانست مطرح كند و مديريت شبكه 3 آن را پذيرفت؛ من پيشنهادهاي اوليه‌ام را مطرح كردم؛ پيشنهاد اوليه‌ام يك حالت تست داشت، گفتم مي خواهم بين آقاي سليمي‌نمين و مرتضي نبوي مناظره برگزار كنم و اين ابتداي به ساكن عجيب بود كه اين دو نفر كه در نگاه كلان از يك طيف محسوب مي شوند و همسو هستند چطور مي‌توانند با يكديگر مناظره كنند؛ گفتم من يك موضوعي را كه محل اختلاف است انتخاب مي‌كنم و آن هم محاكمه ميرحسين موسوي است كه يك طرف موافق و ديگري مخالف است؛ به طور خيلي جالب اين گفت‌وگو تبديل به يك مناظره داغ شد كه هر دو طرف بر مواضع خود تاكيد مي‌كردند و روز بعد رسانه‌ها واكنش‌هاي بسيار وسيعي نسبت به آن نشان دادند؛ گفتم اين تجربه موفق بود پس اجازه دهيد به سمت شنيدن صحبت‌هاي مخالف شيفت دهيم.
 

مناظره بعدي را بين آقاي مطهري و وحيد جليلي برگزار كرديم؛ انتخاب اين افراد و انتخاب موضوع كاملاً درون گروهي انجام شد؛ يعني هيچ راهبرد و دستورالعمل و بخشنامه‌اي از بالا به ما ابلاغ نشد، البته خيلي بر شكل مناظره و سوالات و همچنين مناظرات قبل از انتخابات و چگونه عمل كردن خودمان تامل كرديم، نسبت خودمان را با مناظره‌ها تعريف نموديم و بعد همه را روي آنتن برديم.
 
مناظره آقايان مطهري و جليلي برنامه‌ مطلوبي از آب درآمد و رسانه ها نيز واكنش خيلي خوبي نسبت به آن نشان داد.
 
ضمن اينكه براي اولين بار و بعد از 9 ماه، حرف‌هايي در تلويزيون مطرح مي‌شد كه كمتر شنيده شده بود، آن هم از زبان كسي مثل آقاي مطهري. من داشتم دست به عصا جلو مي‌رفتم، اما احساس مي‌كردم كه اگر روش‌ها را تكميل كنيم، مي‌توانيم جواب بگيريم.
 
البته هميشه به اين فكر مي كردم كه مناظره نمي‌تواند هميشه يك برد 10 هيچ را براي نظام به وجود آورد، بنابراين بازي را شروع كرديم. در هر بازي ممكن است پيروز آن بازي باشيد، ولي احتمال دارد كه دو گل هم بخوريد، اما نهايتاً پيروزي و لطمه‌اي متوجه شما نيست؛ خيلي‌ها اعتراض بسيار جدي به آن مناظره كردند كه حرف‌هايي در اين برنامه زده شد كه حيثيت نظام را زير سوال برد، اما نگاه دورانديشانه‌اي باعث شد كه ما روش خود را ادامه دهيم.
 
آقاي پورمحمدي، مديرشبكه 3 و آقاي ميرباقري، معاون سيما از اين روش حمايت كردند و آقاي ميرباقري يك بازي جدي را شروع كرد كه موثر هم بود و گفت و گوها را به يك شكل جدي با من ادامه داد.
 
مناظره بعد، مناظره ‌آقاي كلهر و آقاي خوش‌چهره بود كه به نظر من براي مردم بسيار جذاب بود؛ زيرا صحبت‌هايي مطرح شد كه كمتر شنيده ‌شده بود. به هر حال مردم علاقه‌مند بودند كه انتقادات جريان ‌مخالف به احمدي نژاد را هم بشنوند و چه بهتر كه اين صحبت‌ها را از زبان كساني كه متعلق به نظام هستند، بشوند.

 

عدم حضور اصلاح طلبان در مناظره های پس از انتخابات/ فحاشی رسانه های بیگانه علیه مناظره های پس از انتخابات
 
مناظره بعدي كه شايد اوج ماجرا بود، مناظره آقايان شريعتمداري و كواكبيان بود كه من خيلي رنج كشيدم تا توانستم اين جلسه را برگزار كنم. ما با چهره هاي شاخص جريان اصلاحات تماس گرفته بوديم كه آنها اغلب حضور در مناظره را نمي‌پذيرفتند.
 
به خاطر دارم كه سه بار با مجيد انصاري تماس گرفتم و وي حضور در مناظره را نپذيرفت. خاطرم هست كه يك بار اسامي افراد ديگري از جمله مرعشي، ‌تابش، خباز و مسجد جامعي را در تلويزيون خواندم، نمي‌دانم شايد جريان اصلاحات پي برده بود كه شركت در مناظره شركت در يك بازي از پيش باخته است.
 
آنها با اينكه مي‌دانستند برنامه زنده است و مي‌توانند صحبت‌هاي خود را داشته باشند، به ضعف استدلالات خود پي برده بودند؛ اين اتفاق بعد از مناظره آقايان شريعتمداري و كواكبيان به اوج رسيد؛ آن مناظره بشدت بر افكار عمومي تأثيرگذار بود و بشدت هم جنبش سبز و از آنها بيشتر رسانه‌هاي معاند را عصباني كرد.
 
در آن ايام بعضي از شخصيت‌هاي كاريكاتوري رسانه هاي معاند مثل آقاي نوري زاده از شدت عصبانيت در برنامه‌هاي خود مثل voa به من فحاشي ‌كردند و به تحقير و تمسخر روي آوردند؛ به طوري كه رسماً تصور مي‌كرديم كه وقتي اين گونه برنامه ها باشد، آنها استدلالي براي ادامه مسير خود ندارند؛ چون آنها قرار بود آلترناتيو ما باشند، اما ديدند كه مخاطب به سمت رسانه ملي سوق پيدا كرده است.
 
بعدها نظرسنجي‌ها نشان داد كه اين برنامه‌ فوق العاده مورد اقبال مخاطبان عام قرار  گرفته است؛ اولين بار بود كه يك برنامه كاملاً سياسي خارج از حوزه نخبگان سياسي و رسانه ها مورد توجه عموم مردم و مخاطبان قرار مي‌گرفت و اين يك موفقيت جدي براي تلويزيون بود.
 
البته همچنان هم براي چطور ادامه دادن مسير فرداي آن روز تحت فشار بوديم؛ براي اولين بار آقاي ضرغامي استقبال بسياري از برگزاري مناظره ها انجام داده بود و بعد هم در مصاحبه گفت كه راهبرد صدا و سيما جدي گرفتن و برگزار كردن مناظره هاست.
 
در اين ميان از همه مهم‌تر رسانه‌هاي اصلاح طلب بودند كه نحوه بازي در اين زمين را نمي‌دانستند و به جاي تحليل و گفت‌وگو در مورد ماجرا بيشتر به تخريب صدا و سيما به طور ويژه اين برنامه روي آورده بودند.
 

ظرف يك هفته نزديك به 500 صفحه پرينت اخباري رسانه‌هاي مجازي و مكتوب كه درباره اين موضوع اظهارنظر كرده بودند را از طرف روابط عمومي صدا و سيما دريافت كردم؛ مثلاً روزنامه اعتماد يك صفحه كامل در مورد سوابق تحصيلي، دوستانم و دانشگاه محل تحصليم گزارش منتشر كرده بود. اين يك برخورد انفعالي با يك پديده جدي رسانه‌ سياسي بود و برداشت من از همه اينها اين بود كه يك اتفاق ميمون و درستي در حال رخ دادن است.
 
آقاي ضرغامي نيز به طور جدي حمايت كرد و در عين حال به‌طور جدي دست مرا براي مديريت برنامه باز گذاشت.
 
مناظره بعدي بين آقايان زاكاني و اطاعت بود كه گفت‌وگوي داغ و جدي و پرتنشي شد و به نظر من نتيجه بسيار خوبي داشت؛ مهم‌ترين پيامد آن اين بود كه اطاعت انتقادات تندي را بر سيستم سياسي مطرح مي‌كرد و شفاف گفت كه من معتقدم هيچ تقلبي صورت نگرفته كه اين خود بردي بزرگ در يك سيستم سياسي است.

 

مخالفت برخی نخبگان بار برگزاری مناظره ها/ آقای رحیم پور معتقد بود مناظره ها آتش اغتشاشات را دوباره روشن می کند
 
فرداي آن روز بيشتر متوجه فضاي عمومي شدم؛ اولين برداشت و مواجهه مردم اين بود كه با شگفتي از اعتماد به نفس رسانه‌ ملي سخن مي‌گفتند. مردم بيان مي كردند كه صدا و سيما جمهوري اسلامي چقدر اعتماد به نفس دارد كه به سراغ اين افراد رفته و صحبت‌هاي آنها را مي‌شنود و تريبون زنده در اختيار اينها قرار داده است و اين اتفاق را در رسانه ملي تحسين مي‌كردند.
 
ولي متاسفانه بعد از برگزاري اين مناظره، تقريباً تمام درها از طرف اصلاح طلبان به سوي ما بسته شد؛ يعني من ديگر نتوانستم كسي را براي حضور در مناظره راضي كنم و پذيرفتن آنها نيز با شرايط خاصي همراه بود.
 
آقاياني مثل قدرت الله عليخاني، و مرعشي و همچنين برخي از حاميان آقاي محسن رضايي مثل آقاي عماد افروغ شرايطي را براي مناظره مي‌گذاشتند كه برآورده كردن آنها غير ممكن بود. البته من از طرف اصولگرايان دستم بازتر بود؛ يعني استقبال اصولگرايان براي حضور در مناظره بيشتر بود و مشكل ما بيشتر از طرف جريان رقيب و جريان شكست خورده در انتخابات بود.
 
اين باعث شد كه بعد از برگزاري پنج شش مناظره، مناظره‌ها تعطيل شود. آقاي ضرغامي بعداً به من گفت كه من خيلي تلاش كردم برخي از بزرگان سياسي كشور را راضي كنم كه مناظره‌ها به نفع نظام است، اين در حالي است كه بسياري از نخبگان موافق برگزاري مناظره‌ها نبودند.
 
آقاي ضرغامي رسماً گفت كه من علاقه‌مند بودم كه اين مناظره‌ها ادامه پيدا كند و تصريح كرد كه من بسيار مجادله و تلاش كردم تا بعضي راضي به برگزاري مناظره‌ها شدند؛ مثلاً آقاي رحيم پور 45 دقيقه با من صحبت كرد و معتقد بود كه نبايد مناظره‌ها برگزار شود؛ وي استدلال داشت و مي‌گفت اين مناظرات آتش اغتشاشات را دوباره روشن خواهد كرد. برخي ديگر از چهره‌هاي سياسي نيز كه چنين استدلالي را داشتند طي تماسي نظرشان را اعلام مي‌كردند.
 

«خبرگزاري دانشجو» - رهبر انقلاب در نماز جمعه 29 خرداد در مورد مناظره‌ها تعبيري داشتند و يكي از مزيت‌هاي بزرگ آن را نشان دادن نداشتن پشت پرده و جلوي پرده نظام عنوان كردند. چطور اين مناظره ها مي‌توانست به عرصه اي تبديل شود كه مردم متوجه شوند نظام پشت پرده‌اي ندارد؟
 
يامين‌پور: در فرهنگ سياسي ما ايراني‌ها يك آفتي بوده و هست و آن اينكه هميشه احساس مي‌كنيم كاسه‌اي زير نيم كاسه است؛ يعني ما ايراني‌ها غالباً در فضاي سياسي كشور دچار توهم هاي پيچيده هستيم و مردم ما خيلي سخت اعتماد مي‌كنند، البته وقتي اعتماد مي‌كنند،حق اعتماد خود را بجاي مي‌آورند.
 
در دوره‌اي اين اعتماد لطمه ديده بود؛ البته مردم به ولايت فقيه و اصل نظام و انقلاب طبعاً اعتماد داشتند، ولي رفتار برخي سياسيون باعث ايجاد احساس بدبيني و بدگماني ميان مردم شده بود.
 
دوره آقاي هاشمي رفسنجاني و بخصوص دوره اصلاحات، اين بدبيني مردم را چند لايه كرده بود، بخشي از مسئولان نظام در فرايندهاي براندازي جمهوري اسلامي دست داشتند و اين مطلب را مقام معظم رهبري به عيان عنوان كرده بودند كه ما بايد اين را جبران مي‌كرديم.
 
به نظرم مناظره‌ها كه رقابت سياسي را از يك رفتار فرمايشي به يك مناظره شفاف و بدون پرده تبديل مي‌كرد، مي‌توانست اين اعتماد را ترميم كند؛ البته اين مسئله به معناي بي‌اعتمادي مردم نيست، اما بايد واقع بين باشيم كه بعضي از سياسيون با رفتارشان اين لطمه را وارد كرده بودند.
 
استدلال مقام معظم رهبري استدلال روشني است؛ مناظره يك رقابت شفاف سياسي است كه طرفين طبعاً اگر نقطه سياهي در پرونده رقيبشان باشد آن را عيان مي‌كنند.
 
اين نشان مي‌دهد زير پوست نظام اتفاق چند لايه مخفي و پر از فسادي رخ نمي‌دهد. اگر هم هست عيان اتفاق مي‌افتد؛ علت اعتماد 26 ميليوني به محمود احمدي نژاد هم همين است.
 
مردم اين حس را داشتند كه محمود احمدي نژاد كسي است كه پشت پرده‌اي ندارد، اگر حسابش پاك نبود اين‌قدر بي‌باكانه وارد معركه سياسي نمي‌شد و اين در كلان مسائل سياسي، بسيار مطلوب است.
 
مناظره ها يكي از بهترين روش‌هاي ايجاد اين اعتماد است؛ بسياري از كشورها از اين روش استفاده مي‌كنند، در آمريكا سال‌هاست كه از مناظره در انتخابات رياست جمهوري استفاده مي‌شود و من احساس مي‌كنم كسي در مورد اصل ماجرا ترديدي نداشته و ندارد؛ ترديدها در مورد روش‌ها و در واقع دروازه‌باني اين اتفاق است كه آسيب ها و آفت‌هايش كمتر شود.
 

«خبرگزاري دانشجو» - ما موارد مشابهي در آمريكا داريم، ولي اتفاق خاصي در چارچوب آن نظام رخ نمي‌دهد و پايه هاي نظام را تحت تأثير قرار نمي‌دهد، اما در برخي از قسمت‌هاي مناظره مشاهده مي‌كنيم كه رسماً به برخي از قسمت‌ها كه مي‌توانست تحت تأثير قرار بگيرد، حمله مي‌شد كه تأثيري جداي از عيان شدن پشت پرده‌هاي نظام، حمله‌ها به اشخاص و افراد غايب در مناظره بود كه شايد اين شرايط را بيشتر تحت تأثير قرار مي‌داد.
 
يامين پور:‌ طبيعي است، اينها اشتباهات و اشكالاتي است كه مقام معظم رهبري مستقيما به آن اشاره كردند مردم تقصيري ندارند مردم با ظرفيت خود نشان دادند كه در حال نگاه كردن و تحليل كردن هستند و نسبت به اين اتفاق واكنش غير منطقي از خود نشان نمي‌دهند اين هم در مناظرات قبل و بعد از انتخابات مشخص شد مردم هيچ رفتار بدي از خود نشان ندادند و نسبت به اين ماجرا استقبال كردند نظر سنجي‌هايي كه بعد از برنامه رو به فردا در صدا و سيما انجام شده بود از رضايت نزديك به 90 درصد مردم از مناظرات اشاره داشت و مردم احساس مي‌كردند كه اين اتفاق اتفاق درستي است مردم رفتار غير منطقي نداشتند رسانه هم ميزباني كرد بي‌تجربگي داشت اما ميزباني كرد.
 
اصل تقصير هم به نخبگان باز مي‌گردد و نخبگان سياسي ما طبعا بايد از اين اتفاق درس بگيرند بايد قواعد اين بازي را رعايت كنند و رسانه‌ هم از تجربه استفاده كند يعني خود را در برگزاري اين مناظرات مجرب نشان دهد فضا را طوري فراهم نكند كه ديگران بتوانند با لطمه زدن به حيثيت طرف مقابل اصل نظام را متزلزل و با اصل آن بي‌ادبي و هتك حرمت صورت گيرد، من فكر مي‌كنم اين ضعف سياسي فرهنگي نخبگان ماست تا مردم يا رسانه! من پيكان اتهام را به سمت نخبگان مي‌گيرم.
 

«خبرگزاري دانشجو»-‌ ادامه مناظرات انتخاباتي يك مقداري مردم را شايد نسبت به شنيدن حرف‌هاي مخالف در سطح نظام اميدوار مي‌كرد، بعضي افراد مناظره ها و مناظره‌هاي بعد از انتخابات را به 90 سياسي تشبيه مي‌كردند حركات جنجالي سياسي هفته را مورد بررسي قرار مي داد و شايد مي‌توانست افشاي حقيقت كند آيا ادامه اين برنامه ها در سطوح كارشناسي تر نمي‌توانست هم اعتماد مردم را بيشتر كند و هم فضاي آزادانديشي را بيشتر تحت تأثير قرار دهد؟

 

يامين‌پور: من مدافع این ایده هستم و فکر می کنم در تلویزیون هم دست کم آقاي ضرغامي بدش نمی آمد که اتفاق بيفتد و آن را برگ سبزي در كارنامه خود مي‌دانست، ایشان حتي چند روز پيش در همايش «امنيت پايدار» مستقیم به اين موضوع اشاره كرده و آن را جزو افتخارات صدا و سيما در كنترل فضاي بعد از انتخابات اعلام كرد.
 
من موافق این ایده هستم و معتقدم اصولا ‌شأن صدا و سيما همین است تلویزیون این نیست که فقط مردم را سرگرم کند تلويزيون يك ركن در رشد عقلانیت سیاسی مردم و در حقیقت یک بخش از مشکلات به عهده رسانه است.

 

برخی مدیران صدا و سیما نگاهشان به مقوله تلویزیون و صداوسیما نگاه تفریحی و سرگرمی است و از هر اتفاقی که ممکن است تنشی را به دنبال داشته باشد و ابعاد جدیدی را پیدا کند پرهیز می کنند که این در حقیقت یک نگاه منفعلانه و عافيت طلبانه به رسانه است که اگر این نگاه ادامه پیدا کند رسانه را از حیات ساقط می کند. 
 
بايد به سمت برنامه هاي شفاف حرکت کنیم البته اين هم شرايط خود را دارد طبیعی است که نمی توان یک برنامه ای را پخش کرد که این برنامه تماما محسنات داشته باشد و هیچ عیبی در آن نباشد، این کار نیاز به تجربه و پختگی دارد که بالاخره باید از یک جایی شروع کنیم البته نخبگاه سیاسی هم باید تحمل کنند.
 
یک سال و نیم پیش به معاون جدید سیما نوشتم که اصلا امکان ندارد شما بتوانید همه جریانات سیاسی و شخصیت های سیاسی را از خودتان راضی کنید، اگر بتوانید چنین کاری را بکنید آنوقت که دیگر شما رسانه نیستید.
 
رسانه حرفی می زند که گاهی به برخی بر می خورد، شان رسانه این است که اشتباهات را گوشزد کند، ولی متاسفانه بعد از مدتی روش به سمت دیگری حرکت کرد و متفاوت شد.

 

 

«خبرگزاري دانشجو»-‌ شما تجربه اداره کردن چندین مناظره را داشتید، در جریان این مناظره ها فضایی ایجاد می شود که هر دو طرف می خواهند پاسخگوی هم باشند و در چارچوب بحث نمی گنجند این فضا مدیریت سختی دارد شما چه پیشنهادی دارید که مناظرات به گونه ای باشد که نقص کمتری داشته باشد.
 
یامین پور: یک برخورد فعال و مداخله جويانه از سوي برگزار كننده لازم است وگرنه بسیاری از کسانی که در یک مناظره شرکت می کنند علاقه مند هستند که حرف خودشان را بزنند و از این رو از پیش با یک ذهنیتی وارد فضا می شوند.

 

اگر مجري نتواند فعال و مداخله جویانه ورود پیدا کند برخورد و كشمكش ایجاد خواهد شد و نتیجه ای از مباحث حاصل نخواهد شد.

 

من اجرای خودم را کاملا موفق ارزیابی نمی کنم، قطعا ایراداتی در آن بوده و این ایرادات را به من تذکر دادند منتها ما در یک خلا کار را پیش می بردیم.
 
برگزاري مناظرات سياسي از دشوارترين شکل مناظره‌ است، می توان مناظره در زمینه های معرفتی و فکری برگزار کرد کما اینکه امروز در برنامه زاویه در شبکه چهار شانی از آن برگزار می شود.
 
یا قبلا در برنامه گستره شریعت در شبکه چهار ایجاد می شد در چنین برنامه ای تنش کمتر است چون در هم تنیدگی و همبستگی آنها با فضای اجتماع و رسانه ها کمتر است، رسانه ها و مردم کمتر واکنش نشان می دهند به این برنامه ها و اصلا ممکن است مردم این برنامه ها را تماشا نکنند.
 
دشوارترین آنها هم برگزاری مناظره هایی است که با قدرت در هم تنیده هستند و شکست خوردن یا پيروز شدن يك طرف یا ضعف و قدرت آن در ساختار قدرت و رايی که قرار است مردم به صندوق ها بیندازند اثر می گذارد.

 

طبیعتا این بسیار دشوار است و طبیعتا برخی از جریان های سیاسی خودشان علاقه مند نیستند که مناظره برگزار شود.
 
من فکر می کنم صدا و سیما می تواند با اعتماد به نفس مدلی از این مناظره ها را برگزار کند، الان فضا مهیا است زود هم نیست و دیر هم نیست.
 
ما یک سال تا انتخابات ریاست جمهوری فاصله داریم و صدا و سیما می تواند مدلی از این مناظره ها را تجربه کند ضمن اینکه امروز دوره اینکه حرف ها زده نشود، گذشته است.
 
یعنی صدا و سیما اگر بعضی حرف ها را نزند در حقیقت تصمیم گرفته خود را از اعتبار ساقط کند چون اگر این حرف ها را نزند، ماهواره ها یا رسانه های مجازی و یا روزنامه ها این حرف ها را می زنند.

 

رسانه نباید خود را در حد یک سرگرمی کودکانه تنزل دهد تا از چشم سیاسیون و نخبگان بیفتد، من با خیلی از اساتید دانشگاه و چهره های سیاسی مراوده دارم بسیاری به من می گویند که برای پیگیری اخبار جدی متاسفانه به شبکه های دیگر مراجعه می کنند نه به رسانه ملی و این خیلی بد است، ما حتما باید نسبت به وقایع دور و اطرافمان واکنش نشان دهیم، دوران اینکه ما از برخی اخبار چشم پوشی کنیم گذشته؛ چرا که این رفتار یک رفتار منفعلانه است.

 

اگر می بینیم نبوغ و پختگی در مواجه با برخی مسائل نداریم این عذر بدتر از گناه است باید خودمان را برسانیم، رسانه باید دانشگاه عمومی باشد، اگر این دانشگاه از پدیده ها چشم پوشی کند مردم به دور از تحلیل نخواهند ماند بلکه به سراغ یک منبع دیگر خواهند رفت.

 

«خبرگزاری دانشجو»- آیا دلیل تعطیلی برنامه «رو به فردا» تنها عدم حضور طرف مقابل برای مناظره ها بود.
 
يامين‌پور: مدیریت عالی صدا و سیما مخالفتی نداشت، من هر کجا که مصاحبه کردم نیز این مسئله را منصفانه گفتم، من منتقد برخی سیاست های سازمان هستم ولی از انصاف نمی توانم خارج شوم، آقای ضرغامی خیلی تلاش کرد که این کار ادامه پیدا کند ولی مناظره ها نیاز به دو طرف مناظره کننده و تحقق شرایط دارد.
 
ولی متاسفانه این شرایط مهیا نشد البته از میان این شرایط رسانه آمادگی خود را تا حد ممکن اعلام کرد ولی متاسفانه از طرف کسانی که باید این مناظره با حضور آنها برگزار می شد این آمادگی اعلام نشد و شرایط آنها یک شرایط غیر منطقی و غیر معقولی بود و رسما با گذاشتن این شرایط علاقه مند بودند که از برگزاری مناظره شانه خالی کنند.
 
من درباره تعطیل شدن مناظره ها رسانه را مقصر نمی دانم، البته رسانه بعدها می توانست به روشی این مسئله را احیا کند اما اینکه صدا و سیما بعدها به فکر احیاي دوباره این مناظره ها نیفتاد یک انتقاد به صداو سیما است، ولی در آن مقطع تعطیل شدن برنامه مناظره ها ربطی به مدیران صدا و سیما نداشت. 
 

«خبرگزاري دانشجو»-‌ چقدر برگزاری برنامه هایی مثل رو به فردا و مناظره های بعد از انتخابات که سعی می کند تا به نوعی به سمت آزاداندیشی حرکت کند، باعث شد که مردم کف جامعه هم به این فکر بیفتند که در صدا و سیما هم افکار خاص و آزاد اندیشانه می تواند وجود داشته باشد.

 

یامین پور: من این تجربه خوب را در برنامه «دیروز، امروز، فردا» داشتم.
 
با اینکه این برنامه لزوما از ساختار مناظره پیروی نمی کرد و یک گفت‌وگوی شفاف بین یک مجری و یک مهمان بود ولی استقبال مردم برای من بسیار عجیب بود.
 
بررسی ها نشان داد که استقبال مردم از برنامه «دیروز، امروز، فردا» اگر بیشتر از برنامه رو به فردا نبود از آن کمتر هم نبود.
 
آمارها نشان داد که برنامه دیروز امروز فردا به همان اندازه در جذب و راضی کردن مخاطبان موفق بود، مردم استقبال می کنند از اینکه یک گفت و گوی شفاف را بشنوند و از اینکه احساس کنند یک برنامه آنها را فریب می دهد یا با آنها صادق نیست خیلی بدشان می آید.
 
یکی از موفقیت های نسبی که برخی شبکه های ماهواره ای دارند ژستی است که در صادقانه رفتار کردن می گیرند، آنها صادق نیستند ولی ادای صادق بودن را خوب در می آورند.
 
تلویزیون ما در عین اینکه تلاش می کند صادق باشد ولی حتی در بسیاری موارد بلد نیست که ژست صادق بودن را بگیرد.

 

دیروز امروز فردا اعتماد بخش وسیعی از مردم را در اینکه یک برنامه صادق است، جلب كرد، با اینکه همان اول من به مدیران صداو سیما عرض کردم که این برنامه موضع مشخصی دارد، ما در این برنامه مواضع سیاسی خودمان را لاپوشانی نمی کنیم ولی در گفتن مواضع سیاسی و تحلیل هایمان صادقانه عمل می کنیم، باعث شده بود که حتی مخالفان برنامه هم به برنامه اعتماد کنند ممکن بود انتقاد کنند اما برنامه را تماشا می کردند و به عنوان یک مخالف صریح به برنامه احترام می گذاشتند.
 
فرهنگ سیاسی عموم مردم دنیا اینگونه است و مردم ایران هم این خصلت را پررنگ تر دارند که به رفتار سیاسی صریح و صادقانه احترام می گذارند ولو اینکه مخالف آنها باشد.
 
من بعدها از روش هایی که میسر بود نظرسنجی کردم تا ببینم اثر چنین برنامه ای در محافل مختلف و مهمانی ها و خانواده ها چه تاثیری دارد.

 

عموم کدهایی که از این طریق دریافت می کردم ناظر به همین مسئله بود که مردم در عین اینکه با هم مخالفت می کردند ولی یکدیگر را صاحب رای می دانستند و به هم احترام می گذاشتند، این رشد مهمی است که بانی آن می تواند رسانه باشد، مردم همانطور که با هم دیالوگ می کنند بايد به هم احترام بگذارند.
 
تا آن موقع شاید مردم نمی دانستند که جریان حزب الله اینهمه استدلال های قوی برای دفاع از خود داشته باشد.
 
برنامه دیروز امروز فردا را به طرح استدلال های قوی جریان حزب الله و به اصطلاح 9 دی ها اختصاص دادیم، این برنامه هم برای خود جریان حزب الله و هم برای مخالفان آن احترام برانگیز شد که این اتفاق مهمی بود، این روشن است که مردم به استدلال های روشن و صریح علاقه دارند و این امر نیازی به استدلال ندارد.
 

«خبرگزاري دانشجو»-‌ در مناظره های انتخاباتی که آقای احمدی نژاد و سایر کاندیداها شرکت می کردند هم آیا شما حضور داشتید؟ چون میرحسین با اسم بردن از یک سایت خبری نگاه ها را متوجه برخی نزدیکان آن سایت کرد!

 

یامین پور: موقعی که آقای موسوی برای ضبط فیلم تبلیغاتی آمده بود من در استودیو بودم، آقای زنگنه و آقای پورنجاتی و دیگر مشاوران آقای موسوی هم بودند.
 
آنجا یک دیالوگ خیلی تندی هم بین من و آقای پورنجاتی در گرفت؛ من آن موقع برنامه ایران 88 را به طور زنده روی آنتن داشتم، آقای پورنجاتی با یک لحن بسیار تندی من را متهم به دروغ گویی کردند و گفتند برنامه شما زنده نیست و یک برنامه تولیدی است.
 
در حالی که من همان موقع برای یک برنامه زنده به ساختمان تولید رفته بودم، آنها من را آنجا دیده بودند و این مسئله هم چند ساعت قبل از انجام مناظره آقای موسوی و آقای احمدی نژاد بود.
 
در حین مناظره که آقای موسوی این حرف را زد خیلی ها با من تماس گرفتند و گفتند تو هم در مناظره هستی گفتم نه من آنجا نیستم ولی من را آنجا دیدند البته این هم اتهامی بود که آقای موسوی می خواست با آن مظلوم نمایی خود را تکمیل کند و در واقع بگوید که مثلا صدا و سیما در دست یک سایت مثل رجانیوز است.

 

با خودم گفتم شايد موسوي دفعه بعد اسم من را بياورد!
 
«خبرگزاري دانشجو»-‌ خاطره ای از مناظرات آن دوره دارید از حرف های آريالای احمدی نژاد خاطره ای دارید.
 
یامین پور: من بعد از آن اتفاق دیگر به تلویزیون نرفتم و برنامه ایران 88 را رها کردم چون سایت های حامی آقای موسوی یک هجمه وسیعی علیه من انجام دادند که احساس کردم بودن من در تلویزیون ممکن است یک بهانه ای به دست آنها بدهد.
 
آقای موسوی خیلی شفاف در تلویزیون این مسئله را گفت كه من با خودم گفتم شاید دفعه بعد حتی اسم من را بیاورد.

 

تماس گرفتم با تلویزیون و گفتم بهتر است که من تا انتخابات نیایم اما چند روز بعد از انتخابات دوباره برگشتم.
 
موقع مناظره احمدی نژاد و موسوی در خانه تنها بودم. در سرتا سر آن مناظره و در جریان حرف های آقای احمدی نژاد به شدت بر روی من فشار بود و حتی تا چند روز بعد از آن هم این فشار وجود داشت و نمی توانستم از این فشاری که ایجاد شده بود رها شوم.
 
فکر می کنم آن لحظات پر استرس برای همه مردم بود به خصوص کسانی که درگیری جدی تری با فضای سیاسی داشتند.
 
«خبرگزاري دانشجو»-‌ فکر می کردید آقای احمدی نژاد چنین حرف هایی را در مصاحبه بزند.
 
یامین پور: در حقیقت فکر می کردم که یک اتفاق جنجالی رخ خواهد داد ولی نه در این سطح، واقعا تصور من این نبود که آقای احمدی نژاد در این حد دست به افشاگری بزند و اصلا با این چارچوب گفت و گو را شروع کند و این مسئله خیلی زیاد برای من تکان دهنده بود.
 

«خبرگزاري دانشجو»-‌ نظرتان درباره این صحبت ها چیست.
 
یامین پور: من بسیار نگران شدم و به شدت منتظر بودم که ببینم فردای آن روز مقام معظم رهبری در حرم امام خميني چه واکنشی نشان خواهد داد.
 
بیش از همه منتظر صحبت های آقا در 14 خرداد یعنی دقیقا فردای آن روز بودم و وقتی دیدم حضرت آقا خیلی محکم از بعضی مواضع نظام دفاع کردند احساس کردم که آسیبی که ممکن است ما ببینیم به حداقل برسد، ولی نگرانی من ادامه پیدا کرد تا اینکه در نهایت بعد از انتخابات کار به آنجا رسید.

 

شرایط میرحسین برای حضور درر رسانه ملی نگران کننده بود
 
«خبرگزاري دانشجو»-‌ حرفی که جناح مخالف داشت و بر آن تاکید می کرد این بود که اجازه دهید نفرات ما بیایند و صحبت کنند به نظرتان این عقلانی و منطقی بود و اگر بود چه سازو کاری باید برای آن در نظر گرفته می شد که بدنه اجتماعی این جنبش را تحت تاثیر قرار دهد.
 
یامین پور: تا آنجا که من معتقدم تلویزیون هیچ منعی برای برخی نمایندگان کاندیداها و یا خود آنها برای صحبت کردن نداشت.
 
میرحسین موسوی برای صحبت در تلویزیون شرایطی را گذاشته بود که نگران کننده بود، رفتار او بعد از انتخابات نشان می داد که ممکن است او آتش ایجاد شده بعد از انتخابات را شعله ور تر کند مبني بر اينكه تلويزيون با حضور نمایندگان دو طرف و با حضور میرحسین و مجری برای طرح دعاوی وی برنامه ای برگزار کند منتها من را یاد همان شرایطی می اندازد که باعث شد مناظره ها تعطیل شود.
 
اين حقیقت کاملا مشهود بود که جریان شکست خورده انتخابات به دنبال سوء استفاده از رسانه برای پیشبرد اهداف خرابکارانه خود است.
 
صدا و سیما هم طبیعتا نمی توانست و نمی بایست چنین فضایی را برای خراب کاری آنها مهیا می کرد.

 

برخی دولتی ها از مناظره جوانفکر و رسایی  ناراحت شدند
 
«خبرگزاري دانشجو»-‌ کسی از مسئولان کشور بود که از برنامه «دیروز، امروز، فردا» حمایت کند.
 
یامین پور: بله غالب مسئولان کشور حامی بودند و مشکلی با برنامه نداشتند. از علما و فقهای بزرگ و اعضای جامعه مدرسین قم و نمایندگان مجلس، چهره های نخبه دانشگاهی حتی تماس می گرفتند و تشویق می کردند برای ادامه مسیر و گاهی هم وقتی اتفاقی من را می دیدند دلداری می دادند، برخی تماس می گرفتند و بدون اینکه من بخواهم مشورت می دادند.
 
فضا هم در بین بدنه نخبه و دانشگاهی و هم در بین بدنه مذهبی بسیار مثبت بود، البته من با دولتی ها خیلی ارتباط نداشتم و نمی دانم نگاه دولت چه بود، فقط از ناراحتی برخی مقامات عالی رتبه دولتی بعد از برگزاری مناظره آقای رسایی و جوانفکر مطلع شدم که خیلی از این موضوع ناراحت شدند، قبل از آن البته برخی هایشان حمایت کرده بودند.
 
بعد از آن نه فرصتی شد که آقای احمدی نژاد را ببینم و نه شخص دیگری از دولت را دیدم، البته برخی چهره های فرهنگی مثل آقای صفار هرندی و لنکرانی را دیدم که حمایت می کردند البته معنایش این است که برخی از آنها در جریان اتفاقاتی که آنها را دیدم تشویق می کردند و استقبال می کردند که این حرکت ها ادامه پیدا کند.
 

«خبرگزاري دانشجو»-‌ برگزاری مناظره های درون گفتمانی با توجه به اینکه بدنه اصولگرا به دو طیف فکری تبدیل شده و حداقل این مرزبندی در انتخابات مجلس مشهود بود فکر می کنید مفید است یا نه.
 
یامین پور: گفت و گو همیشه مفید است، خود امر گفت و گو همیشه مفید است، البته نباید انتظار داشته باشید که همه بار روی دوش تلویزیون باشد.