آقای ظریف و عراقچی،به کجا چنین شتابان؟

به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» در شیراز، شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی شیراز در بیانیه ای مواضع خود را نسبت به مذاکرات هسته ای ایران و گروه 1+5 و توافقنامه ژنو اعلام کردند.

متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:

در روزهای حساسی قرار داریم. روزهایی که مقارن با بزرگداشت بسیج است. شجره طیبه ای که همیشه در خدمت اسلام بوده است و خواهد ماند.

امروز اتفاقی مهم در تاریخ کشور ایران رخ داده است. اتفاقی که توافق هسته ای نامیده شده است. به راستی آیا این توافق حقوق ما را رعایت می کند؟ و آیا حقوق ما به تمامه محترم شمرده شده است؟

در بررسی شرایط کنونی جامعه و اتقاقات اخیر پیش از هر چیز ذکر این نکته قابل تامل است که می توان گفت در رویکرد صد روزه دولت یازدهم عبارت «ما می توانیم» جای خود را به عبارت «اگر بقیه بگذارند و اجازه بدهند» داده است. رویکردی که حل مشکلات کشور را نه در استفاده از ظرفیت های داخلی؛ بلکه تنها با  گره زدن به رفع تحریم ها  ممکن می داند و شاید همین نکته است که باعث شده  از دست دادن برگ های اصلی برنده ما در مقابل درصد بسیار ناچیزی از مبالغی که از طریق رفع تحریم ها به دست می آوریم، این چنین زمینه شور و شعفی را فراهم آورد.

چنانچه در توافقات 5+1درباره جزئیات آمده است به طور کلی تنها رقمی در حدود چند میلیارد دلار حاصل از لغو تحریم‌ها عوایدی است که ایران در مدت زمان این فاز اولیه دریافت خواهد کرد و دسترسی به بخش اعظم دارایی‌های خارجی ایران که حدود 100 میلیارد دلار است به واسطه‌ تحریم‌ها امکان‌پذیر نیست.

این روزها تلاش در بزرگ جلوه دادن دستاوردهای مذاکرات با چاشنی حمایت تمام و کمال رسانه ملی در مورد نتایج این توافقنامه، راه هرگونه تحلیل و آزاد فکری را بر مردم بسته است و ما خود را بر آن داشتیم که متن این تفاهم نامه را نیز در کنار این مجمل در اختیار دوستان عزیز قرار دهیم.

آنچه از دولت انتظار می رود ذکر شفاف امتیازات رد و بدل شده است و باید به طور دقیق برای مردم روشن شود که اساسا چه دادیم و چه گرفتیم؛ اما تنها به عنوان چند نمونه باید بگوییم در طرف مقابل گزینه های اصلی تحریم های بانکی و نفتی هنوز روی میز است و در طرف دیگر، ما در اولین گام 196 کیلوگرم اورانیوم غنی شده 20 درصدی را از دست داده ایم که هزینه ای به گزافی خون شهدای هسته ایمان داشت، توقف گسترش و توسعه فعالیت در نطنز، اراک، فردو و همچنین توقف غنی سازی 20 درصدی که مقام معظم رهبری در باب آن بیان داشتند: «اگر دانشمندان ما، مردان علمی ما، جوانان ما این کار(غنی سازی بیست درصد) را نمی‌کردند، ما امروز باید با اصرار، با التماس، با هزینه زیاد، در مقابل کسانی که دوست ما نیستند، می‌رفتیم؛ یا 20 ‌درصد را درخواست می‌کردیم، یا رادیودارو‌ها و محصول را درخواست می‌کردیم.»

آقای دکتر ظریف سختی دیپلماسی را می توانیم از زحمات خستگی ناپذیر و شبانه روزیتان حس کنیم. می توان حس کرد که شما با انبوهی از تجارب دیپلماتیک پای در راهی گذاشته اید که سخت و لغزنده است. لکن فزرندان انقلابی این مرز و بوم نمی توانند متوجه این موضوع شوند که آیا حساب ارزی دانشجویان خارج از کشور به اندازه ای مهم بوده است که در قبال آن تعطیلی اراک و نابودی راه بازگشت به غنی سازی 20 درصد به طرف مقابل داده شود؟ به راستی اگر حساب ارزی دوستان خارج نشین تا این اندازه مهم و گر خورده با امنیت ملی است، دغدغه های فرزندان انقلابی این مرز و بوم حتما مهم تر است و شایستگی توجه بسیار بیشتری را دارد.

رئیس جمهور کشورمان پس از مذاکرات ژنو تصریح کردند: ایران هیچ گاه دنبال سلاح هسته‌یی نبوده است و این موضوع را فقط من نمی‌گویم آژانس هر بار که آمد و بازرسی‌های گسترده انجام داد گفت که فعالیت‌های هسته‌یی ایران انحرافی پیدا نکرده است”. آیا این بار بازرسی های گسترده آژانس میتواند متضمن صلح آمیز بودن برنامه هسته ای ایران باشد؟ اگر جواب این سوال آری است، چرا تاکنون به گزارش های آژانس اعتمادی نداشته اند؟ جناب دکتر می دانیم که دیپلماسی و مذاکره در ترجمه های معتبر، به تبادل امتیاز اطلاق می شود؛اما طنز ماجرا آنجاست که حقی از ما را می ستانند و حقی دیگر را پس می دهند.

دور باطلی که تمامی نخواهد داشت. بطلان و خباثت در تناقض گویی های آمریکا و کشورهای غربی آشکار است؛ به طوری که با بی‌‌رحمی تمام پس از موافقتنامه حق غنی سازی ایران را انکار می کنند و از عدم لغو تحریم ها سخن به میان می آوردند. به راستی وقت آن نرسیده که دولتمردان به لبخند ها و رسانه های دشمن بدبین باشند؟ آیا دولت حاضر است در صورت جواب ندادن دیپلماسی خنده – همان طور که تا کنون جواب نداده – دیپلماسی اخم را در پیش گیرد؟

آقای ظریف حقیقتا ما در این توافقنامه چه دستاورد غرورآفرینی داشتیم جز خرمنی از نسیه؟ افتادن تابلوی ساختمان تحریم از سردر آن کجایش ترک خوردن ساختمان کلنگی تحریم است؟ عدم تزریق گاز به سانتریفیوژها چه تفاوتی با تعلیق دارد؟عدم اجازه نصب تجهیزات در اراک چه معنایی جز تعلیق دارد؟ غیرعملیاتی شدن(non-operative state ) 12 آبشار از مجموع 16 آبشار فوردو جز تعلیق چیست؟ اجازه بازرسی بازرسان از معادن و کارگاه ها و حتی فیلم های ضبط شده و حتی بازرسی روزانه به معنی جاده دو طرفه اعتمادست؟! آقای ظریف و عراقچی، شما از جمله "No reconversion line"  (که درباره مسیر فرآوری اورانیوم 20 درصد ذکر شده) ترجمانی جز راه بدون بازگشت را استنباط می کنید؟به کجا چنین شتابان؟

آنچه که از این تحلیل ها بر می خیزد، نمودار شدن خطاهای اصولی در بیانات دولتمردان است که تنها به عنوان یک نمونه، این خطاهای اصولی را در صحبت های دکتر ظریف که گفتند «باید باور داشته باشیم که یا با همدیگر می‌بریم یا با همدیگر می‌بازیم» می توان به وضوح مشاهده کرد.سوال ما اینست که مگر می شود دو دشمن در یک میدان رزم تواما پیروز شوند؟!

قطعا تصدیق می کنید که معنای برد_برد مذاکرات، برد ملت ظلم کشیده ایران و مردم صلح طلب جهان هست نه خود کدخدا خواندگانی که حقوق بشر را به پشیزی قائل نیستند.

جناب وزیر، خرس خاله ها را - چه از راست و چه از چپ - کنار گذاشتن، کاری است که باید انجام شود. خرس خاله های راستی که تا دیروز، فردی را که استراتژی متفاوتی در مسائل بین اللمل اتخاد کرده بود را «سازشکار » می خواندند و امروز نیز در دفاع از حقوق هسته ایمان زبان به کام گرفته اند، همانها که سند انقلاب را پیش پیش به نام خود زده اند را باید تا حد امکان منزوی ساخت؛ اما خرس خاله‌های چپ کرده نیز دست کمی از اسلاف راستیشان ندارند. همان ها که از مذاکره تعریف های عجیب و غریب می کنند و آن را سند تغییر دیدگاه نظام می نامند نیز باید منزوی شوند؛ چرا که تمجید های غیر واقعی چشمان وزارت امور خارجه را می بندد و برگ چانه زنی آن را از بین میبرد. به راستی آیا توافق اخیر، که از قضا مواردی مبهم و تاویل پذیر نیز دارد، سند حقانیت ملت است؟ آیا ما باید باور کنیم که اسرائیل دشمن امریکا شده است؟ سناریوی مضحک پلیس بازی آن ها را باور کنیم ؟ آیا باید این طنز را باور کنیم که امسال، شیطان بزرگ اسرائیل است و امریکا با اسرائیل اختلافات عمیق دارد ؟

توقع آن را داریم که در توافقات هسته ای ابتدا به این نکته توجه کنند که اولا تحت هیچ شرایطی و باز هم می گوییم تحت هیچ شرایطی اجازه نزدیکی زورگویان را به خطوط قرمزمان که در راس آنها مکتب و عزتمان است را ندهند وتا حد امکان، توافقات را از ابهام و تاویل پذیری دور کنند. ثانیا توقع داریم حتی برای لحظه ای به پروتکل الحاقی نزدیک نشوند، چرا که این پروتکل، تحمیل خواری و ذلت به ملت است. ثالثا تفکرات حاکم بر دولت را از خوش بینی کاذب نسبت به دشمن نهی می نماییم. نیز از امید به برداشته شدن کلیه تحریم ها، همگان را نهی میکنیم؛ چرا که تحریم ها از ابتدای انقلاب، به بهانه های متعدد ایجاد شده اند و تنها به دلیل پیشرفت هسته ای، این تحریم ها ایجاد نشده اند که با یک توافق ولو جامع، از بین بروند.

در نهایت اعلام می کنیم حمایت ما از دولت براساس رفتارهای صادقانه دولت، پایبندی بر اصول انقلاب، تاکید بر مقاومت و حفظ عزت ملی است. ما آماده همکاری با دولت در هر گونه استفاده از ظرفیت های داخلی و فعالیت اصولی و سازنده در عرصه دیپلماتیک خارجی در حد توان خود هستیم. شایان توجه است که همگان بدانند اگر ما فرزندان انقلابمان را مورد عتاب و خطاب قرار می دهیم این نه از سر عناد که ناشی از "المومن مراة المومن" است و ما هیچگاه برادرانمان را ولو خطاکار به دشمنان قسم خورده مان نمی فروشیم.ان شاءالله فضل الهی و دعای خیر حضرت حجت (عج)شامل حال دولت جمهوری اسلامی و مردم عزتمند ایران شود.