درد اصلی ما، درد مستضعفان و محرومان جامعه اسلامی است

به گزارش خبرنگار «خبرگزای دانشجو» از شیراز، مجمع دانشجویان عدالتخواه شیراز با توجه به اتفاقات رخ داده در دولت جدید، بخصوص توافقنامه ژنو، اقدام به برگزاری نمایشگاهی با هدف تبیین این توافقنامه و گفت و گوی صمیمانه با مردم پیرامون این موضوع و مسائل متعلقه کرد.

اما این بار مکان و زمان برگزاری این نمایشگاه با نمایشگاه های سابق برگزار شده توسط مجمع، متفاوت بود و سطح مخاطبین خود را از نماز جمعه و برخی هیئات فراتر برده و به کف جامعه بردند.

بر این اساس، این بار این نمایشگاه، صبح جمعه در بلوار چمران و محل تفریح مردم دایر شد.

این نمایشگاه متشکل از عکس هایی از جنایات آمریکا در جهان و منطقه، کاریکاتورهایی پیرامون توافقنامه ژنو، دست نوشته هایی با عنوان توفقنامه ژنو بدون روتوش، دست نوشته هایی متشکل از توهین های مقامات آمریکایی به ایران با عنوان ابراز علاقه مقامات آمریکایی به مردم ایران، دست نوشته ایی پیرامون معوقات بانکی و آمار و ارقام مربوط به آن، دست نوشته هایی از گزیده متن فکت شیت (تفسیر آمریکایی ها از توافقنامه ژنو) و اینفوگرافی از داده ها و ستانده ها به صورت تفصیلی بود.

در این نمایشگاه متن مکتوبی با موضوع «معرفی مجمع دانشجویان عدالتخواه شیراز» و داستان «ما و کدخدایی که نمی خواست فرفره بسازیم» نوشته محمدرضا سرشار توزیع شد.

متن مکتوب مجمع عدالتخواه شیراز به شرح زیر است:

ما که هستیم؟

برقراری عدالت اجتماعی و احقاق حقوق محرومان و ضعفا را شاید بتوان به عنوان مهمترین هدف انقلاب اسلامی ایران تلقی کرد. اگر قرآن کریم هدف از انزال کتب و ارسال رسل را قیام مردم در راه برقراری قسط و عدالت می داند و اگر انقلاب اسلامی ایران به شهادت رهبرانش برای رسیدن به این هدف بزرگ به وقوع پیوست، پس هر فرد مسلمان و هر شخصی که زندگی بر اساس عقاید و آرمان الهی برایش بر زندگی بی هدف و بی مقصد ترجیح و برتری دارد، مسئول است که در راه عالی ترین مقوله انسانی و مهمترین مقدمه عبودیت الهی یعنی عدالت اجتماعی قیام و تلاش کند و در این راه از ملامت هیچ ملامت گری هراسی به خود راه ندهد.

ما دانشجویان نسل سوم این انقلاب که وظیفه دفاع و حراست از آرمان های این انقلاب را بر دوش خود احساس می کنیم، از رهبری امت آموختیم که نسبت به هیج کدام از وقایع و اتفاقاتی که ممکن است این انقلاب را تهدید کند بی تفاوت نباشیم و برای جلوگیری از تحریف و استحاله این نظام تمام توان خود را به کار گیریم.

مجمع دانشجویان عدالتخواه شیراز که از سال 85 فعالیت خود را در این شهر آغاز کرد، در تمام این سال ها سعی کرده است که به نکات زیر پایبند باشد:

1. ما اعلام می کنیم که اصولگرایی و اصلاح طلبی مصطلح امروزی را قبول نداریم و به تقسیم بندی مکتبی و غیر مکتبی اعتقاد داریم. درد اصلی ما، درد مستضعفین و محرومین جامعه اسلامی است و برای جبهه گیری به هیچ عنوان ملاک ما ظاهر افراد و یا جریان ها نیستند، مهم برای ما منش گروه ها و جریان ها است. ما به هیچ کدام از گروه های سیاسی اندک وابستگی نداریم.

2. مهمترین ابزار ما در راه جلوگیری از انحراف انقلاب اسلامی، نقد و مطالبه گری است. طبق فرمایش رهبری انقلاب، هیچ شخص و یا گروهی به عذر انتساب به ایشان، از پاسخگویی به مردم و بخصوص دانشجویان (که سخنگوی محرومین بین مسئولین هستند) معاف نیستند.

در این راستا، هر شخص و یا گروهی که مظنون به فساد سیاسی و یا اقتصادی باشد، با هر عنوان و منصبی که داشته باشد، مورد نقد و مطالبه ما قرار می گیرد و باید در انظار پاسخگو باشد. ما معتقدیم که مشروعیت این نظام به برقراری عدالت است، پس با هر پدیده ضدعدالت به شدت مبارزه می کنیم. البته گفتنی است که ما خود را ملزم بر اجرای امر به معروف و نهی از منکر با رعایت مراتب و تعلقات آن می دانیم.

3. ما بر این باوریم که مهمترین پشتوانه این انقلاب مردم بودند و همچنان مردم هستند؛ اقتدار این نظام هم به حمایت و پشتیبانی این مردم وابسته است. ما بر شعار جمهوریت تاکید داریم و جمهوریت این نظام را، ابزاری برای جلوگیری از انحراف اسلامیت این نظام می‌دانیم.

تجربه تاریخی به ما ثابت کرده است که مردم ایران معمولا در گلوگاه ها، از نخبگان و خواص جلوتر و هوشیارتر بوده اند. در این راستا، خود را جدای از مردم نمی دانیم و در بین مردم بودن و با درد مردم همراه شدن و تلاش برای درمان درد مردم را بزرگترین افتخار برای خود می‌دانیم، ما معتقدیم هیچ عبادتی بالاتر از خدمت به محرومین و مستضعفین وجود ندارد. پس در هنگام رویدادهای مهم و زمانی که احساس کنیم خطری انقلاب ما را تهدید کرده است، با کمال میل به میان جمعیت های مردمی می آییم تا در نتیجه هم کلامی و همراهی با مردم، به راه حلی برای جلوگیری از ضربه به این انقلاب برسیم.

با توجه به نکات عنوان شده در بالا و با توجه به رویداد مهم رخ داده در سوم آذر ماه  که به شهادت بسیاری از نخبگان و کارشناسان در طول تاریخ ایران شاید کم نظیر است، یعنی «توافقنامه ژنو»، بر آن شدیم که با آمدن بین مردم و صحبت پیرامون قضیه رخ داده، ابعاد این واقعه را مورد بررسی قرار دهیم و در مورد نکات آن دقایقی با ولی نعمتان انقلاب، هم کلام شویم.