آرامش، حلقه مفقوده دوره جوانی/ چه چیزهایی آرامش روانی جوان را به هم می‌ریزد؟ + آزمون

گروه اجتماعی «خبرگزاری دانشجو»؛ به دلیل توانمندی های جسمانی و روانی فراوان، جوانی به دوره شکوفایی افراد معروف شده است. بسیاری از خواسته ها و آرزوهای فرد در این دوره از زندگی اش شکل می گیرد. دستیابی یا عدم دستیابی به این خواسته هاست که در آرامش یا عدم آرامش روحی جوان تأثیرگذار است.

مسائل بسیاری در طول زندگی می تواند آرامش روان ما را به هم بریزد، اما در اینجا سعی می شود درباره چیزهایی صحبت شود که باعث بر هم خوردن آرامش روانی در دوره جوانی می شود.

همان گونه که رشد جسمانی در انسان مراحلی دارد و از ابتدای تولد تا پیری، انسان ها از لحاظ جسمی با شرایط تازه ای مواجه می شوند و در هر دوره رشد جسمانی، توانمندی های تازه ای کسب می کنند و به تجارب جدیدی دست می یابند، از لحاظ روانی نیز مراحلی برای رشد روانی-اجتماعی افراد در هر دوره سنی وجود دارد.

طبق بررسی ها و طبقه بندی های خاص روان شناسی به نام اریکسون، مرحله رشد روانی افراد در دوره جوانی، مرحله ای است که ویژگی روانی خاص با عنوان «صمیمیت با دیگران» دارد. این مرحله از سال ها قبل تاکنون مورد ارزیابی و پژوهش سایر روان شناسان در همه جای دنیا قرار گرفته و مورد تأیید همگان واقع شده است. ویژگی هایی که روان شناسان برای این دوره از رشد روانی در نظر گرفته اند چنین است:

دوره جوانی زمانی است که افراد به کشف روابط شخصی می‌پردازند. برقرار کردن روابط نزدیک و متعهدانه با دیگران در این دوره ضرورت پیدا می کند. کسانی در این مرحله آرامش و گذر موفقیت آمیز از این دوره، همراه با دستاوردهای نیکو را تجربه می کنند که روابط مطمئن و متعهدانه‌ای را با دیگران وجود آورند. البته به یاد داشته باشید که موفقیت در این مرحله از رشد روانی بر پایه مهارت‌های یاد گرفته شده در مراحل قبلی رشد بنا می‌شود؛ زیرا رشد روانی انسان فرایند مستمری است.

روان شناسان عقیده دارند که احساس قوی هویت شخصی برای ایجاد روابط صمیمانه و همراه با تعلّق خاطر در جوانی اهمیت دارد. مطالعات نشان داده‌اند کسانی که حس ضعیفی نسبت به خود دارند، در روابطشان تمایل به تعهدپذیری کمتری دارند، این افراد فاقد عزت نفس هستند و به همین دلیل قادر نیستند حمایت و عزت نفس لازم را به کس دیگری در قالب رابطه ای مستمر همراه با تعهد ارائه بدهند. این افراد همان گروهی هستند که بیشتر از سایر جوانان در معرض انزوای عاطفی، تنهایی و افسردگی قرار دارند.

مطابق این گفته ها یکی از دلایل عدم آرامش در دوره جوانی بر هم زدن این رشد طبیعی و دور شدن از هنجارهای اصلی این دوره سنی است. افرادی که در این دوره فرصت ایجاد صمیمیتی متعهدانه با دیگران را نداشته باشند از آرامش روانی دور خواهند شد.

نتایج بررسی های روان شناسان در تمام دنیا نشان می دهد که اصلی ترین نیاز این دوره که با عنوان صمیمیت برای جوانان مطرح شده است ازدواج است. ازدواج، داشتن رابطه ای صمیمانه و متعهدانه است. داشتن رابطه ای کوتاه مدت، پاسخگوی نیاز روانی جوان به شیوه صحیح نخواهد بود. در جوامع کنونی، جوان ها به دلیل نیاز طبیعی به روابط و صمیمیت با دیگران که مطابق با رشد روانی آنها است به برقراری روابط با جنس مخالف خود می پردازند، اما نکته ای که اهمیت فوق العاده دارد و در این روابط در نظر گرفته نمی شود، نبودن تعهد و دوام نداشتن رابطه ها در روابطی غیر از چارچوپ هدفمند ازدواج است. صمیمیت بدون تعهد پاسخگوی این نیاز جوان نیست و او را دچار ناآرامی های روانی که منشأ بیماری های اضطرابی و افسردگی است، می کند.

مطلب دیگری که در این دوره سنی آرامش جوان را بر هم می زند نرسیدن به آرمان هایی است که در ذهن خود دارد و در اثر این ناکامی، دچار اضطراب و خیلی وقت ها دچار افسردگی و ناامیدی می شود. یکی از شیوه هایی که به شما کمک می کند تا از این مسئله رهایی پیدا کنید ارزیابی خودِ واقعی و خودِ آرمانیتان است.

جوانی دوره ای است که فرد می خواهد به تمام آرمان ها و آرزوهایی که در ذهن دارد، برسد. بعضی مواقع اهدافی که در ذهن وجود دارد از واقعیت فاصله زیادی دارد و در نتیجه دستیابی به آنها یا امکان پذیر نخواهد بود یا فرد را متحمل دشواری های بسیاری که عواقب آن فشارها و خستگی های روانی است، می کند.

در زیر مقیاسی برای شما فراهم شده است تا به کمک آن به ارزیابی خودِ واقعی و خودی که آرزو دارید آن گونه باشید، بپردازید. این مقیاس به شما کمک می کند تا تفاوت خود واقعی و خود آرمانیتان را درک کنید، به شما کمک می کند تا با ویژگی ها و توانایی های واقعی و غیر واقعی که دارید روبرو شوید و پس از آن طوری برنامه ریزی کنید و در مسیر زندگی و جوانی خود قدم بردارید که مطابق با آنچه که هستید یعنی خود واقعی شما باشد و سعی کنید بین آنچه که هست و آنچه که آرزوی رسیدن به آن را دارید تعادل برقرار کنید تا دستیابی به اهداف و آرزوها امکان پذیر شود، هرگز دچار شکست نشوید و جوانی پر نشاط و توأم با آرامش روانی را تجربه کنید.

مرحله اول:
در اینجا می خواهیم خود واقعی خودتان را ارزیابی کنید . با توجه به صفات زیر خود را چگونه شخصی می دانید؟ بر حسب آن که خود را از نظر هر صفت چگونه می بینید یکی از نمره های 1 تا 7 را برای خود منظور نمایید و علامت بگذارید.
 

(به طور مثال اگر خود را فرد کاملاً قوی می دانید نمره 7 را انتخاب کنید، ولی اگر خود را ضعیف می دانید نمره 1 را انتخاب کنید، و اگر بین این دو صفت قرار دارید نمره ای مشابه 4 را انتخاب کنید)

مرحله دوم:

مجدداً فرم بالا را پر کنید اما این بار طوری علامت بزنید که خود آرمانی خود را تصور کنید. یعنی می خواهید چگونه شخصی باشید؟ به عبارت دیگر شخص ایده آل شما که دوست دارید مانند او باشید باید دارای چه خصایصی باشد؟ خصایص این شخص را با نمره های 1 تا 7 درجه بندی کنید و در جای مناسب علامت بگذارید.

نمرات فرمی را که در مرحله اول علامت گذاری کردید در ردیف X و نمرات فرم مرحله دوم را در ردیف Y بگذارید. سپس تفاضل X و Y را برای هر مورد (صفت) حساب کنید و به توان دو برسانید. بعد مجموع آن ها (D2) را محاسبه و از آن جذر بگیرید و تقسیم بر تعداد کل صفات (25) کنید.

عدد حاصل را با زیر مقایسه کنید:
• اگر نمره شما از 0 تا 7 باشد تطابق بین خود واقعی و خود ایده آل
• اگر نمره شما از 7 به بالا باشد عدم تطابق بین خود واقعی و خود ایده آل