معیریان در گفتگوی تفصیلی با خبرگزاری دانشجو:
به گزارش خبرنگار سینمایی «خبرگزاری دانشجو»، آرش معیریان شاید یکی از کارگردانان موفق سینمایی گیشه‌پسند است که همواره آثارش مورد توجه مخاطب عام سینما قرار گرفته، با این حال خیلی از منتقدین سینمای وی را فیلم‌فارسی و موضوعات فیلم‌های این کارگردان را تاریخ گذشته می‌دانند. به هرجهت با این کارگردان جوان در رابطه با جشنواره فیلم فجر و سریال اخیرش«جلال الدین» مصاحبه‌ای را انجام دادیم که به شرح زیر است.
* کیفیت آثار جشنواره فیلم فجر در دوره اخیر را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
به عنوان یک سینماگر واقعا خیلی خوشحالم که در جشنواره امسال انواع و اقسام ژانرهای مختلف و متنوع را نظاره کردیم. این نکته پویا بودن جامعه ما را کاملا نمایان می‌کند.
فیلمسازان داخلی هرکدام با سلیقه‌ها ودغدغه‌های خاصی که دارند، از لحاظ محتوایی سینمای ما را با یک بالندگی مواجه کرده‌اند، تفاوت دیدگاهی که کارگردانان باهم دارند کاملا طبیعی است.
نکته قابل تامل در موضوعات فیلم‌های امسال این بود که متاسفانه دغدغه‌ای که همکاران من دارند و بر آن اساس آثارهای خود را جلوی دوربین می‌برند، با دغدغه‌های مخاطب عام سینما از زمین تا آسمان فاصله دارد و شاید فیلم‌های این دوره از جشنواره نتواند گیشه های سینما را از لحاظ مالی پر رونق کنند.
* گفتید که دغدغه‌های فیلمسازان ما فاصله زیادی با دغدغه های مخاطب عام دارند؟ مخاطب عام سینما حامل چه دغدغه‌هایی هستند؟
مخاطب عام براساس نیازهای روحی و روانی خودش پای بر سینما می‌گذارد تا همه اتفاقات و فشارهای جانبی که در طول روز با خود حمل می‌کند را رها کند و علاقه مند به دیدن یک فیلم با مقتضیات روحی خودش است تا بتواند در کنار خانواده خود در آرامش یک اثر سینمایی با محتوای سالم را تماشا کند. نه اینکه موضوعات دیگر اهمیتی نداشته باشند، ولی سینما در درجه اول یک سرگرمی است و باید به این جنبه سینما توجه ویژه‌ای داشت.
* از این بحث بگذریم، اینکه آرش معیریان با آن سابقه فیلم‌سازی، کارگردان یک اثر تاریخی به نام«جلال الدین مولانا» می‌شود جالب است، در رابطه با حضورتان در این فیلم به جای شهرام اسدی کارگردان اولیه این اثر و همکاریتان با این پروژه بگویید؟
این سریال در ۱۱ قسمت به کودکی جلال الدین فخر الدین مولانا می‌پردازد که در مقطع اول کارگردان این اثر همکار ارجمندم شهرام اسدی بود و پس از وقفه‌ای که در تولید این فیلم ایجاد شد، پیشنهاد ادامه کارگردانی این اثر فاخر به بنده شد که با کمال میل قبول کردم.
این فیلم ماحصل تلاش ۲ تیم اجرای کاملا متفاوت بوده است که امیدوارم کار مورد قبول مردم و مخاطبین در لایه های مختلف جامعه قرار گرفته باشد.
* آیا جدایی شهرام اسدی و وقفه ای که به آن اشاره کردید، به دلیل مشکلات مالی بود؟
بالاخره هرکسی اخلاقیات، خصلت‌ها و مقتضیات رفتاری خودش را دارد، من دقیقا نمی‌دانم بر چه اساس و چه دلیلی شهرام اسدی و گروه اولیه کار را ادامه ندادند، شاید روند جلو رفتن این پروژه به سمتی رفته که باید ترکیب جدیدتری کار را در دست می گرفت. به هر دلیل واقعا دو گروه سعی و تلاش خودشان را کردند که تا کار از لحاظ کمی و کیفی در سطح ایده‌ال خودش باشد و مجموعه ای که ارائه می شود، پاسخگوی نیازهای امروز جامعه در رابطه با شخصیت مولانا باشد.
* در رابطه با نحوه نگارش فیلمنامه و منابع تحقیقاتی مکتوب ومیدانی که انجام دادید بیشتر توضیح دهید.
در فاز اول این سریال فیلمنامه را رضا مقصودی نوشته بود که شهرام اسدی آن را مورد بازنویسی قرار داد و بعد از وقفه ای که این کار پشت سر گداشت، علی حدادی بار دیگر فیلمنامه را مورد بازنویسی قرار داد. در تیتراژ پایانی فیلم نزدیک به ۵۰ عنوان منابع تحقیقاتی و مشاوران معتبر آمده است که همگی این منابع و بازنویسی های چند باره این سریال باعث شد که با کم‌ترین غلط و تحریف تاریخی کودکی مولانا را روایت کنیم.
تا به این لحظه هم با هیچ سوال یا نقد وشاعبه‌ای که برای مخاطبین و منتقدین یا اساتید تاریخ‌دان گنگ باشد رو به رو نشده‌ایم. به نظرم این روایت درست از زندگی خردسالی مولانا در نحوه خود بی نظیر می باشد.
* مدت ها بود که دیگر به آن صورت دهه های اول انقلاب شاهد دوبله و گویندگی در سریال‌های تاریخی نبوده ایم، گویندگی کسانی مثل چنگیز جلیلوند چقدر به باور پزیری شخصت های این اثر تاریخی کمک کرده؟
تقریبا در این مجموعه از بهترین‌های بازیگری، دوبله و گویندگی به سرپرستی ناصر طهماسب استفاده شده است. توانستیم این گروه را گرد هم آوریم و وظایف تک تک افراد را مشخص کردیم که دوستان هرکدام در زمینه فعالیت خود به نحو احسن انجام فعالیت کردند.
از بزرگان دوبلاژ و گویندگی این فیلم هم کمال تشکر را دارم که تمام تلاش خود را در جهت پیشبرد اهداف گروه انجام دادند. چرا که واقعا دوبله این کار در جهت تاثیر پذیری کارکترها بر مخاطب تاثیر بسزایی از خود بر جای گذاشت.
* مدیوم تلویزیون با سینما چه تفاوت ومغایرت‌هایی دارد؟
در تلویزیون مدیران و مسئولین دغدغه‌های فرهنگی بیشتری به نسبت سینما دارند کما اینکه در رسانه ملی امکان ساخت آثاری وجود دارد که شاید هیچوقت به صورت کاملا تخصصی در سینما وجود نداشته باشد.
در مجموع به نظرم در رسانه جمعی به نام تلویزیون خیلی راحت‌تر می‌توان به دغدغه‌های فرهنگی و آموزشی رسیدگی کرد و انتقال پیام از فیلم‌های تولید شده در تلویزیون به نسبت سینما سرعت چشمگیری دارد. حتی در تلویزیون آزادی عمل و اختیار بیشتری وجود دارد به شرط اینکه با زبان رسمی سازمان صداوسیما هم زبان باشد.
* شنیده می‌شود از کشورهای مختلف و کمپانی های گوناگون برای خرید این سریال پیش قدم شده‌اند
کمپانی‌های مختلف و تلویزیون کشور ترکیه پیشنهاداتی را به سازمان و معاونت برون مرزی برای خریداری این سریال داده‌اند و در خیلی از بازارهای فیلم خارج از کشور هم سیگنال‌هایی برای خرید این سریال تاریخی دریافت کرده ایم.
ارسال نظرات