گروه اجتماعی «خبرگزاری دانشجو»؛ کلنگ خط سه مترو در سال 86 به زمین خورد و آن زمان مسئولین شهری قول هایی را مبنی بر راه اندازی هر چه سریع تر طولانی ترین مسیر مترو در جنوب غرب آسیا دادند.
قرار بر این شد که این خط ریلی شهری، به طول 32 کیلومتر به عنوان شاهرگی حیاتی اولین سوت قطارش را از بزرگراه آزادگان به صدا درآورد و پس از پشت سر گذاشتن میدان راه آهن، چهار راه ولی عصر(عج) ، بزرگراه شهید صیاد شیرازی ، بزرگراه شهید بابایی مسافران خود را به ازگل و شهرک شهید محلاتی برساند.
پس از گذشت دو سال از آن زمان محمد باقر قالیباف در بهمن سال 88 در سخنانی که پیش از خطبه های نماز جمعه داشت گفت که هر شش ماه یکبار باید مردم تغییرات اساسی را در حوزه خدمات رسانی شاهد باشند و اگر این اقدام صورت نگیرد یقینا ما در انجام وظیفه خود به خوبی عمل نکرده ایم.
مدتی پس از صحبت های شهردار تهران در زمینه خدمات رسانی شهری نهایتا فاز اول خط سه مترو تهران در آذرماه 1391 و در حدفاصل ایستگاه چهارراه ولیعصر(عج) تا ایستگاه شهید بهشتی به طول 7 کیلومتر به بهره برداری رسید تا درهای مترو در این ایستگاه ها به روی مردم گشوده شود.
در حالی که مردم هنوز به دو دلیل کوتاهی مسیر و فاصله 15 دقیقه ای ورود قطار به ایستگاه ها اقبال چندانی را به این خط نشان نداده بودند بالاخره با بهره برداری از 12 کیلومتر دیگر از این مسیر در اردیبهشت ماه سال گذشته سیل عظیمی از مسافران به سمت ایستگاه های تازه گشایش یافته سرازیر شد در حالی که از نظر کیفیت خدمات رسانی به مردم تغییرات ملموسی قابل مشاهده نبود و همچنان قطارها با فاصله 15 دقیقه ای در ایستگاه ها توقف می کردند و مسافران به مانند قبل به دلیل زمانی که از دست می دادند گاها به مرز کلافگی می رسیدند.
هم اکنون چیزی بالغ بر یک سال و سه ماه از بازگشایی این بخش از فازهای خط سه مترو تهران می گذارد و در شرایطی که خدمات رسانی و انجام کارهای عمرانی آن هم در این دوران تعطیلی کامل طرح های عمرانی، کاملا مشهود است اما مشکلات این خط مترو همچنان کلافگی وقت و انرژی زیادی را از شهروندان به هدر می دهد.
در شرایطی که هر روز بر تعداد مراجعه کنندگان به این خط افزوده می شود و به جرات می توان گفت که در ساعات پیک ترافیک رفت و برگشت جمعیت؛ در همان ایستگاه اول واگن های مترو مملو از جمعیت شده و دیگر جایی برای مسافران برای ایستگاه های بعد نخواهد بود مگر به ضرب زور و هول دادن؛ اما این معضل چندین ماهه با بی توجهی مواجه شده و پاسخ درخوری دریافت نکرده است.
خط سه مترو لنگ بودجه ای که تخصیص داده نشد
این شرایط به هیچ وجه مقبول مردم و مخاطبان خط 3 مترو نیست اما مسئولین شهری به ویژه مسئولین متروی تهران برای بهبود آن اقدام ملموسی را در دستور کار قرار نداده اند. شاید بخش عمده این کم کاری را بتوان به گردن عدم تعهد دولت در قبال پرداخت مطالبات مدیریت شهری انداخت به طوری که دولت در سالهای 92 و 93 ردیف بودجهای برای ساخت مترو در نظر نگرفت. این در شرایطی بود که ساخت هر کیلومتر مترو 135 میلیارد تومان هزینه دارد. هزینه ای که شاید به ذهن بسیاری از ما خطور نکند و تنها مترو را به عنوان یک وسیله نقلیه ساده شهری بینگارم.
اما ابعاد دیگری از موضوع وجود دارد؛ آنطور که سید جعفر تشکریهاشمی، معاون حملونقل و ترافیک شهرداری تهران می گوید پرداخت قطرهچکانی بودجه، کارشکنی در فراهم آوردن تسهیلات و فاینانس، واریز نشدن سهم 310میلیاردی شهرداری از جرایم راهنمایی و رانندگی، انباشت طلب 1300 میلیاردی مرتبط با قانون مدیریت مصرف سوخت، از جمله مواردی دیگری است که کار ساخت و پیشرفت پروژه های مترو را در شهر تهران با کندی رو به رو کرده که در این زمینه خط 3 مترو نیز مستثنا نیست و چوب تر این عدم پرداخت به موقع مطالبات به تن آن نیز خورده است.
اما علت هرچه باشد مردم تنها مشکلاتی را میبینند که همه روزه و به هنگام استفاده از این خط با آن مواجه می شوند و انتظار دارند مدیران بیش از آنکه به فکر تعارفات سیاسی با یکدیگر باشند به فکر کاستن از زحمات مردم باشند تا باری از دوش این جمعیت عظیم برداشته شود. یکی از مطالبات مهم مردم در این بخش افزایش تعداد قطارها به منظور کاهش زمان تلف شده در این مسیر است.
درد و دلی از مردم
یکی از شهروندان که هر روز از این خط تردد می کند به خبرنگار ما می گوید: در ساعت مشخص باید در ایستگاه حاضر باشم اما اگر به خاطر ترافیک یا هر چیز دیگری دیرتر به مترو برسم و قطار رفته باشد متاسفانه باید چیزی در حدود 15 دقیقه منتظر قطار بعدی بمانم و این باعث می شود به محل کارم دیرتر برسم و به ازاری هر دقیقه دیرکرد بخشی از حقوقم کسر شود.
وی ادامه می دهد: من فکر نمی کنم هم اکنون موضوعی به نام کمبود قطار در مترو مطرح باشد چرا که در پارکینگ قطارها که در مسیر اکباتان و شهرری است تعداد زیادی قطار متوقف مانده اند. می توانند این قطارها را وارد خط کرده و بخش عظیمی از جمعیت را جا به جا کنند تا این همه مردم فشار را متحمل نشوند.
چند روز پیش مهدی چمران رئیس شورای شهر تهران گفته بود که"اگر خدماتی در حوزه شهری به مردم ارائه شود مردم این خدمات را پای نظام می نویسند لذا باید همه دستگاه ها برای برطرف شدن توقعات مردم حضوری پر رنگ داشتنده باشند" این در حالی است که بر خلاف شعار همدلی و همبانی دولت و ملت، کمتر کسی به فکر مردم در این فشار است.
یکی دیگر از مسافران خط سه متروی تهران به خبرنگار ما می گوید: من هیچ وقت به خاطر ندارم در ساعت اولیه صبح یا زمان برگشت به خانه با فشار مترو رو به رو نشده باشم. این یک قصه تکراری است در مترو که حتی فرهنگسازی هم برای آن نمی تواند جوابگو باشد چرا که در ساعات اوج تردد، مترو مقید به تردد قطارهایش در یک زمان مشخص است در حالی که می تواند با یک برنامه ریزی مناسب در ساعات شلوغ روز زمان حرکت قطارها را کوتاه کند و این دغدغه را از مردم دور کند که اگر در قطار جا نشوند از محل کارشنان باز نمی مانند.
وی ادامه می دهد: صورت و نماد خدمات شهری همین خدماتی است که در مترو به شهروندان ارائه می شود که متاسفانه این صورت و ظاهر کار با وجود همه ی خدمات قابل تحسین، الان با چالش رو به روست و سطح رضایت شهروندان از این شبکه، نسبتا پایین است. اگر باور ندارید سری به ایستگاه های آزادی، دروازه دولت و امام خمینی بزنید تا ببینید مردم با چه شرایطی وارد قطار می شوند، وضعیت خط سه هم که ناگفته مشخص است و عملا بعضی مواقع مردم حتی برای پیاده شدن از قطار هم با مشکل رو به رو می شوند.
واقعاامکانات و پشتیبانی از مستضعفین هنوز دیده نمیشه