غذایی که می‌خورم با غذای دانشجویان یکی‌است/ نمره‌ای که آقای رئیس به خودش داد!

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو؛ محمد میرزایی، رئیس دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، مردی میانسال و پرسابقه، با اولین اعلام درخواست، دیدار را پذیرفت؛ برعکس تمامی روسای دانشگاه‌ها اطاقش در طبقه‌ همکف بود؛ بسیار دلباز و با پنجره‌هایی بزرگ رو به محوطه‌ اصلی دانشگاه، دانشجویان را کامل می‌دید. 

آنچه که در ادامه می‌آید قسمت سوم مشروح گفت وگوی خبرنگار خبرگزاری دانشجو از کرمان با وی است: 

در رابطه‌ها با فعالیت‌های فرهنگی دانشگاه توضیح دهید؟ 

باوجود اینکه ما دانشگاه صنعتی و پژوهشگاه هستیم؛ اما کارهای فرهنگی مناسبی را انجام داده‌ایم و کرسی‌های آزاداندیشی به تعداد مناسبی برگزار شده و دانشجویان فعالیت‌های خوبی را انجام می‌دهند. 

کاری را سال گذشته شروع کردیم که متاسفانه امسال به نتیجه نرسید؛ یک یادواره‌ عاشورایی را سه سال بود که در دانشگاه برگزار می‌شد و زمانی که من آمدم و بررسی کردم دیدم ایده ایده‌ بسیار خوبی است؛ اما نظر این بود که یادواره عاشورای در دانشگاه تحصیلات تکمیلی می‌خواهد برگزار شود باید سطحش در سطح دانشگاه باشد؛ اتقافا من شخصا معتقدم که وقایعی مثل عاشورا که واقعا فرهنگ ساز هستند، شما امروز در کره‌ زمین هیچ فردی هیچ رئیس جمهوری را نمی‌توانید پیدا کنید که بتواند عزاداری‌های عاشورا را مشابه سازی کند؛ حتی در کشور خودمان شما اگر نمی توانید برای دیگر ائمه جمعیتی را که در عاشورا جمع می‌شوند و مراسماتی را که برای محرم برگزار می‌شود، برگزار کنید. 

این موضوع از لحاظ علمی پدیده‌ و دستاور مهمی است و ما که به ائمه ارادات خاصی داریم نظرمان این بود که نگاهی تاریخی و عقلانی به این موضوع داشته باشیم؛ من متخصص این رشته‌ها نیستم؛اما با تجریه دریافتم که این نمی‌تواند یک منشا عقلایی قوی‌ نداشته باشد؛ وگرنه خیلی اتفاقات این چنینی در طول تاریخ افتاده که هیچ یادی از آنان نیست، درست است که پیرایه‌هایی به عاشورا بسته شده که خیلی از این موضوعات از لحاظ مذهبی هم قابل دفاع نیست چه برسد از لحاظ عقلایی و علمی، این بود که ما تصمیم گرفتیم سطح این یاواره را بالا ببریم، جلساتی را با برخی روحانیون و امام جمعه موقت کرمان حجت الاسلام صباحی و دیگران برگزار کردیم و در تهران خدمت مرحوم آینه وند رسیدیم. وی مسئول پژوهشگاه فرهنگ و علوم انسانی تهران بود؛ در یک جلسه‌ای که با وی داشتیم خیلی از مصاحبت با چنین مرد بزرگی لذت بردم و قرارهایی را گذاشتیم که امسال به صورت علمی این یادواره را برگزار کنیم؛ که متاسفانه دست تقدیر دکتر آینه وند را از ما گرفت و حقیقتا این حرکت برای امسال سست شد. 

باوجود اینکه خیلی‌ها سئوال می‌کردند که دانشکده‌ صنعتی چه کاری به نگاه تاریخی و علمی به عاشورا دارد؛اما من فکر می‌کنم جای این موضوع در کشور خالی ایست و باید در دانشگاه‌های ما از دید عقلانی و تاریخی به این قضیه نگاه شود؛ من شخصا اعتقاد داریم که این موضوع خیلی به ما کمک خواهد کرد. 

 بعضی‌ها به غلط تصور می‌کنند که ما اگر از لحاظ علمی و تاریخی به عاشورا نگاه بکنیم چیزی نمی‌ماند. 

بنر تبلیغاتی مراسمی را دیدم در چند روز گذشته که مداح اهل بیت را با فونت ۶۰ و سخنران را با فونت ۲۴ نوشته بود؛ در سال ۷۴ من احساس خطر کردم و به دوستانم در شیراز گفتم که این خطرناک است ما از قدیم یادمان است که خردسال بودیم در روستا یک پامنبری می‌آمد و پنج دقیقه تا وقتی که جمعیت جمع شوند و مردم یک مقدار آماده شوند برای سخنرانی یک نوحه‌ای می‌خواند الان متاسفانه جا‌ها برعکس شده و این خوب نیست؛اما ما علاقه مندیم بتوانیم در این زمینه پیش برویم و امیدواریم که امسال بتوانید در این راه پیش برویم. 

به نظر شما مشکل دانشجویان دانشگاهتان چیست؟ 

به نظر من مشکل دانشجویان سه دسته است یکی سطح دانش است؛ این موضوع به این علت است که در مملکت سیستم مالیاتی و عوارضی مناسبی نداریم در نتیجه همیشه واحد‌هایی که در مرکز کشورند جلو‌تر هستند؛ در دنیا به دلیل اینکه یک همسان سازی ایجاد شود به بحث مالیات و عوارض تاکید دارند و این باعث پخش نسبی منابع و نیروی انسانی می‌شود و این موضوع باعث می‌شود که دانشجویانی به این دانشگاه می‌آیند که از لحاظ رتبه‌ علمی و دانش رتبه‌ بالایی ندارند. 

مشکل دوم بی‌انگیزگی جوانان است و قتی که می‌بیند برادر خواهر دوست و فامیل و آشنای ایشان فوق لیسانس و دکتری رو گرفته بیکار است؛ چه انگیزه‌ای برای یادگیری و درس خواندن دارد. 

مشکل سوم هم این است که ما دانشگاه نوپایی هستیم؛ البته ادعا می‌کنیم که خوابگاه‌هایمان بهترین خوایگاه هاست؛ سطح کیفیت غذا‌ها بالاست؛ غذایی که من می‌خورم با دانشجویان یکی است و در این مجموعه تلاش کردیم که در این زمینه کمتر مشکل داشته باشیم؛ اما دانشگاه تازه تاسیسی هستیم و می‌دانیم که هنوز یکسری نارسایی‌هایی وجود دارد. 

رابطه شما با نقدهای دانشجویی چگونه است؟ 

به نسبت خوب است، ما تا الان توانسته‌ایم یک سیستم نسبتا بازی را پیش ببریم، به عنوان مثال در دو هفته‌ گذشته جلسه‌ آزادی با همکاران پژوهشی و آموزشی داشتیم و امروز نیز با کارمندان و هفته‌ بعد هم با دانشجویان جلساتی را داریم؛ یعنی هیچ موضوع خاصی نیست که دانشجویان، کارمندان و اساتید نتوانند بیان کنند. 

با دانشجویان هم ارتباط مستقیم داریم و هر هفته دو ساعت وقت گذاشتیم که دانشجویان بیایند اینجا حرف‌هایی که دارند را بزنند؛ نسبتا فضای خوبی از این لحاظ داریم. 

سال قبل من یک نگرانی‌ در رابطه با خوابگاه‌ها داشتم؛ یکی از خوابگاه‌های ما در سطح شهر کرمان بود که کیفیت آن خیلی پایین بود؛ دلیل هم این بود، فردی که سالهای قبل خوابگاه‌ها را در اختیار دانشگاه قرار می‌داد گفته بود که قیمت ساختمان سه برابر شده؛ اما سیستم‌های دولتی ایران این موضوع را برنمی تابند و اجاره‌ها را بالا نمی‌برند و با این قیمت‌های بالا کسی نمی‌تواند خوابگاه بسازد؛ واقعا خوابگاه نامناسبی بود ما چندین بار در سال گذشته در خود خوابگاه جلسه گذارشتیم درد و دل‌های دانشجویان را می‌شنیدیم؛ اما چون متاسفانه اساس کار درست نبود خیلی نتوانستیم موفق شویم؛ امسال خوشحالم که خوابگاه‌ها در داخل دانشگاه است. 

ما امیدواریم که بتوانیم کیفیت خوابگاه‌ها را همینگونه حفظ کنیم؛ به نظر می‌اید که به طور نسبی اوضاع بد نیست و انتقادات‌ها هم راحت بیان می‌شود و سعی کردیم ارتباط مناسبی هم داشته باشیم. 

تا کنون چندین بار سرزده به خوایگاه‌ها و سلف‌های دانشجویی رفته‌اید؟ 

سلف‌ها که یکی است و در خوابگاه‌ها سال قبل سه مرتبه رفتم؛ البته یکی دو بازرس نیز در خوایگاه‌ها دارم که هر هفته گزارش‌ها را به من منتقل می‌کنند؛ معاون دانشجویی ما دلسوز است و تلاشش را انجام می‌دهد؛ اما امسال متاسفانه هنوز نتوانسته‌ام به خوابگاه‌ها سرکشی‌ داشته باشم؛ افرادی را  فرستاده‌ام و بازخورد‌ها را نیز گرفته ام؛ اما برنامه داریم که سر بزنیم و ارتباط مستقیم خوبی برقرار بکنیم. 

یکی از برنامه‌هایمان در رابطه باخوابگاه دانشجویان دخترانه این است که به دلیل وجود محدودیت‌ها بودجه‌ی خاصی را به خوابگاه آنان از لحاظ فضای سبز و زمین‌های ورزشی اختصاص داده‌ایم؛ البته تازه شروع کرده‌ایم و تلاش می‌کنیم که در آن محوطه‌ای که قرار است برای امنیت خواهران حصارکشی شود؛ بتوانیم امکانات خوبی فراهم کنیم؛ اما دستمان عقب است؛ متاسفانه سالن ورزشی نداریم، ۲۸ کیلومتر از شهر دور هستیم و بعد از ظهر‌ها واقعا اینجا محیطی ایزوله است؛ من واقعا نگران این موضوع هستم و استمداد می‌طلبم با وزیر علوم و مسئولان برنامه و بودجه صحبت کردیم و گفته‌ایم که باید امکانات ورزشی در این مجموعه دو سه برابر دانشگاه‌های کرمان باشد. ما در شهر کرمان و شهر ماهان استخر و سالن ورزشی اجاره کرده‌ایم؛ اما کافی نیست. 

خودم گاهی که بعد از ظهر‌ها در دانشگاه می‌مانم کاملا احساس می‌کنم که محیط ایزوله است؛ برای کسی که کارش صرف تحقیق باشد این گونه محیط‌ها خوب است؛اما نمی‌توان این موضوع را به تمام دانشجویان تعمیم دهیم به همین دلیل سالی دو سه جشن نسبتا شاد برای دانشجویان برگزار می‌کنیم و جمله‌ معروف به دنبال شادی باشید، غم شما را پیدا می‌کند را به بچه‌ها گوشزد می‌کنیم. 

آینده‌ای را که شما برای دانشگاه در ذهن خود ترسیم کرده‌اید چگونه است و قرار است این دانشگاه چه راهی را طی کند؟ 

دلمان می‌خواهد ارتباطمان با صنعت واقعی شود و با توجه به رشته‌ها و زیر گرایش‌هایی که انتخاب کردیم؛ این رشته‌ها مورد نیاز جامعه هستند، گروه مخابرات، فن آوری اطلاعات، نانو فن آوری، مهندسی پورتئین، سرامیک و رشته‌های جدیدی داریم که امیدواریم مسئولین مملکت به فکر اشتغال این فارغ التحصیلان باشند. 

شما اگر در خطبه‌ حضرت امیر (ع) به مالک دقت کنید می‌بینید که یکی از وظایف آنان دریافت خراج بوده است، مالیات تا زمانیکه از مرکز درست نشود ما دانشگاه‌هایی که از مرکز فاصله داریم مشکلات فراوانی خواهیم داشت. همواره گفته‌ام که عملا متاسفانه سیاست تهران و کشور ایران در حال پیاده شده است؛ در همه‌ دنیا این مالیات است که علاوه بر تامین منابع و اعتبارات دربحث همسان سازی محیط کار کمک می‌کند. 

امیدوارم که با اعمال سیاست‌های وزارت علوم و با توجه به منحصر فرد بودن سه واحد دانشگاه و پژوهشگاه و پارک علم و فنآوری در کنار یکدیگر این مجموعه بتواند منشا پیشرفت و توسعه در رشته‌های جدید باشد. 

ما یک کشور نفت خیز هستیم و قرار است صنایع پتروشیمی در کرمان احداث شود؛ اما هنوز رشته‌ پلیمر را در دانشگاه باهنر نداریم؛ ما باید در این زمینه‌ها تلاش کنیم که مکمل دانشگاه‌های سی چهل ساله‌ کرمان باشیم. 

شما به عملکرد خود در مدت حضورتان به عنوان رئیس دانشگاه هایتک کرمان چه نمره‌ای می‌دهید

در چند روز گذشته در جلسه‌ای به خودم ۱۲ دادم؛ متاسفانه کار‌ها آنطوری که می‌خواهیم پیش نمی‌رود و اگر نخواهیم بی‌انصافی کنیم نمره ۱۵ به بالا نیست؛ من نمی‌خواهم شکست نفسی بکنم؛ اما پارام‌تر‌ها به گونه‌ای نیست که کار‌ها به خوبی پیش برود. 

سخن پایانی... 

خدا رحمت کند مرحوم افضلی‌پور، بنیانگذار دانشگاه در کرمان را که شاه بیت صحبتشان این بود که علم و دانش است که می‌تواند مشکلات مملکت را حل کند؛ امیدوارم که مسئولان استان این موضوع را به طور جدی باور کنند. 

ممکن است نظام آموزشی کشور ما به علت تصمیم گیری‌ها مشکلاتی داشته باشد؛ اما به هرحال علم و دانش است که می‌تواند مشکلات جامعه را حل کند و همه‌مسئولیت‌ها به خوبی به انجام برسد.

حاشیه های سیاسی این گفت وگو ادامه دارد...

شما می توانید قسمت نخست این گفتگو را ایـــنـــجا بخوانید.

شما می توانید قسمت دوم این گفتگو را ایـنـجــا بخوانید.