به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، به نقل از روابط عمومی دانشگاه بیرجند، محمدبهنام فر، مسئول برگزاری کرسی آزاداندیشی «آزادی و عرفان» در خصوص اهمیت آزادی و عرفان بیان داشت: با توجه به اهمیت آزادی در زندگی بشر در طول تاریخ و رویکردهای متفاوت و گاه متضاد به مفهوم آزادی در مذاهب، مکاتب و نحله‌های بشری در بین فلاسفه، عرفا و اندیشمندان، پرداختن به معنا و مفهوم آزادی در عرفان، به ویژه آثار ادبی عرفانی، امری کاملاً ضروری به نظر می‌رسد.
از طرفی با عنایت به اینکه آزادی در کنار استقلال و جمهوری اسلامی از اساسی‌ترین شعارهای انقلاب اسلامی بود و امروزه با پیدایش عرفان‌های نوظهور هر کسی از ظن خود آزادی را تبیین و تفسیر می‌کند، آشنایی با دیدگاه عارفان راستین و سهم آنها در آزادی و آزاد اندیشی یا بردگی جوامع در طی قرون این ضرورت را دو چندان می‌سازد.
وی افزود: آزادی لفظ مشترکی است که در تاریخ فرهنگ و ادب ما بر معانی متفاوتی دلالت داشته است، گاه در مقابل اسارت، گاه در مقابل بردگی، گاه در مقابل وابستگی و غیره به کار رفته است؛ بنابراین می‌توان آزادی را از زوایای مختلف و در حوزه‌های متفاوت تعریف کرد. آزادی در حوزۀ فلسفی به معنی آزادی انسان در انتخاب راه است و در حوزۀ اجتماعی بر آزادی های اجتماعی و سیاسی نظیر آزادی بیان، مذهب، بیان و قلم دلالت می‌کند؛ اما در حوزۀ عرفانی معمولا در معنی آزادی و رهایی از وسوسه‌های نفسانی و تعلقات مادی به کار می رود. البته باید توجه داشت که عارفان فقط در پی رفع موانع درونی آزادی انسان نیستند؛ بلکه عارف آزاده روحیۀ آزادگی نیز دارد و با دشمنان و موانع خارجی آزادی نیز دایما در حال ستیز است، یعنی همزمان در دو جبهه می‌جنگد.
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بیرجند سپس به مقایسه جایگاه آزای و عرفان در سالام و مکاتب غربی پرداخت و گفت: آزادی در مکاتب غربی نه تنها به موانع درونی توجهی ندارد بلکه ریشۀ آزادی در مکاتب غربی خواسته‌ها و تمایلات انسان است. تمایلاتی که در نظر عارفان بزرگترین دشمن آزادی و رهایی انسان است؛بنابراین نباید تصور کرد که آزادی در معنی امروزی آن تحفۀ جهان غرب است؛ بلکه هم آزادی از بندهای درونی و هم آزادی‌های اجتماعی و سیاسی از مبانی فکری اسلام از آغاز بوده است، که در شعار لا اله الا الله تبلور یافته است.
ارسال نظرات