به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو از شیراز، زمانی که نام دانشگاه میآید به دنبال خود فرهنگ، علم و دغدغه را همراه میکند؛ اما اگر وارد برخی دانشگاهها شویم نه تنها از فرهنگ شهدا آثاری نیست؛ بلکه علم و دغدغهای نسبت به حضور شهدا وجود ندارد و دانشگاه شیراز هم یکی از این دانشگاههاست.
حضور شهدا در دانشگاه شیراز نه تنها از غربت این شهدا کم نکرده است بلکه آنها را گمنام تر کرده است؛ چرا که علاوه بر بیتوجهی به فرهنگ شهدا، مزار آنها هم از کانون توجه مسئولان دور مانده است و این باعث شده است تا کم کم به فراموشی سپرده شوند.
علی کرمی، دبیر مجمع یادواره شهدای دانشجویان دانشگاه شیراز در این زمینه میگوید: تاریخچه حرم شهدای گمنام دانشگاه شیراز برمیگردد به ۹ اسفند ۸۶ که مصادف با اربعین حسینی بود.
وی با بیان اینکه ابتدا مسئولین قصد داشتند حرم شهدا را به صورت یک مجموعه تفریحی و مانند یک پارک بسازند، افزود: با مخالفت و پیگیریهایی که اعضای یادواره انجام دادند طرح امروزی آن را تصویب کردند.
دبیر مجمع یادواره شهدای دانشجویان دانشگاه شیراز با اشاره به اینکه با گذشت شش سال از تصویب طرح حرم شهدا دانشگاه شیراز، به بهانه نبود بودجه، در سال ۹۲شروع به کار کردند، تصریح کرد: طبق قرارداد زمان تحویل پروژه شش ماهه بود؛ اما با گذشت دو سال به بهانه اینکه بودجه ساخت حرم شهدا تمام شده است پروژه را نیمهکاره رها کردند و پیگیریهای صورت گرفته برای اتمام پروژه راه به جایی نبرد.
حال باید دید که غربت شهدا در دانشگاه شیراز تا کی ادامه دارد و چه زمان مسئولان، حضور شهدا در دانشگاه را به خاطر میآورند و برای مزار این شهدا اقدامی میکنند.