علی بازخانه ای، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد بجنورد در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجو در بجنورد، گفت: بعد از طی دوران سربازی برای ادامه تحصیل راهی کشور فرانسه شدم و سال 57 که امام خمینی(ره) به نوفل لوشاتو تبعید شدند، ما نیز آنجا بودیم، این طور شد که با دانشجویان انجمن اسلامی که ارتباطات خوبی با هیات همراه امام داشتند بارها به ملاقات ایشان رفتیم.
از این استاد دانشگاه می پرسم فعالیت های انجمن اسلامی دانشجویان اروپا در آن ایام دقیقا چه بود، او پاسخ می دهد: همان طور که برخی دانشجویان طرفدار گروه های کمونیستی و توده فعالیت هایی را انجام می دادند بچه های انجمن اسلامی هم مقالاتی پیرامون اسلام و حکومت اسلامی را از قم و نجف دریافت می کردند و در میان ایرانیان و دانشجویان مقیم اروپاه توزیع می کردند.
وی تصریح کرد: آنها همچنین جلسات بحث و مناظره میان گروه های مختلف برگزار می کردند و با منطق و استدلال از اسلام دفاع می کردند، البته سال های 57 که انقلاب در ایران شکل گرفته بود هرگاه تظاهرات و یا کشتاری علیه مردم اتفاق می افتاد به سرعت تصاویر و جزئیاتش را میان ایرانیان اروپا پخش می کردند و در حمایت از انقلاب راهپیمایی می کردند.
حساس کردن اروپا
در واقع می شود گفت هرگاه حادثه ای رخ می داد آنان نقششان این بود که با تجمع و تظاهرات در اروپا مردم را نسبت به جنایاتی که از سوی رژیم شاه رخ می داد آگاه کنند و از این طریق اهرم فشاری علیه آنها باشند، این حرکت ها با آمدن امام به فرانسه بشدت اوج گرفت و ارتباطات و ملاقات های دانشجویان یکی از برنامه های ثابت بود.
دانشجویان هر روز به دیدار امام می آمدند و بعد از نماز ظهر و عصر به گفتگو و پرسش و پاسخ با ایشان می نشستند، آنها از سرچشمه معرفت امام (ره) خود را سیراب می کردند و هر کاری از دستشان بر می آمد اعم از به دوش گرفتن مسئولیت ترجمه صحبت های ملاقات کنندگان فرانسوی امام(ره)، پخت و پز و تمیز کاری و خادمی و پذیرایی از مهمانان امام(ره) نیز به دوش دانشجویان بود و آنها عاشقانه این کار را بدون دریافت هیچ دستمزدی انجام می دادند.
استاد بازخانه ای بیان داشت: همراه حضرت امام شخصیت های حوزوی و دانشگاهی برجسته ای همچون شهید بهشتی نیز حضور داشتند که موجب جذب جوانان و دانشجویان زیادی شده بودند، امام(ره) گاهی خود سوالات را پاسخ می دادند و گهگاه نیز به این علما ارجاع می دادند، خلاصه فضای آزاد اندیشی و صمیمانه ای در خانه امام(ره) برپا شده بود.
سوالی که ذهن امام(ره) را مشغول کرد
او می گوید دوست داشتم در صف نماز نزدیک امام(ره) بایستم و چند بار پیش آمد که پس از نماز خودم مترجم امام (ره)می شدم و ابراز علاقه ها و پرسش و پاسخ میان ایشان و مهمانان خارجی را انجام می دادم. از استاد می پرسم آیا سوال و جوابی هست که از آن روزها در خاطرتان مانده باشد، دکتر مکث کوتاهی می کند.
او می گوید یکبار یک خانم فرانسوی از امام (ره)پرسید شما معتقدید رژیم شاه فاسد است و باید برود و شما حکومت اسلامی را تشکیل بدهید، اگر روزی پیش آمد که در حکومت اسلامی شما نیز بی عدالتی و فساد دیده شد آیا این به نام اسلام تمام نمی شود، استاد می گوید وقتی سوال را برای امام (ره) ترجمه کردم ایشان به فکر فرو رفتند.
یکی از علمایی که آنجا بودند پاسخ خانم فرانسوی را دادند و گفتند که اگر نقصی هم بوجود بیاید از اسلام نیست؛ بلکه از ما مسلمانان است و ما نیز معصوم نیستیم، با این حال باید مدیران و مسئولانی که انتخاب می شوند هم مراقب خود باشند و هم به مجموعه مدیریتی خود اشراف کافی داشته باشند تا فساد به کمترین حد خود برسد.
از تاملی که امام(ره)پیرامون این سوال فرمودند دانستم که ایشان خود نیز در این موضوع دغدغه زیادی دارند، بعد ها هم ایشان که به کشور بازگشتند همواره هشدار می دادند که نگذارید انقلاب به دست نا اهلان بیفتد.
داوطلب شدیم برای اعزام به جبهه
او می گوید دانشجویان آنجا اشتیاق بسیار فراوانی داشتند تا هرچه سریعتر حکومت اسلامی تشکیل شود، بعدها هم که جنگ شروع شد دسته جمعی به سفارت خانه رفتیم و برای شرکت در دفاع مقدس داوطلب شدیم، بعد از جنگ هم خیلی از آنها به کشور بازگشتند و اعتقاد همه ما این بود که بعد از تکمیل تحصیلات باید به کشور خودمان بازگردیم و اینجا خدمت کنیم.
استاد بازخانه ای می گوید شنیدم یکسالی از بازگشت امام (ره)به کشور نگذشته بود که منافقین بیت امام (ره) را بمب گذاری کردند و بخشهایی از آن با خاک یکسان شد تا به خیال خودشان خاطرات و اثرات حضور امام (ره)در نوفل لوشاتو را از ذهن مردم آنجا محو کنند، اما امام(ره) آنقدر شخصیت مهربان و جذابی داشتند و حضورشان در آنجا باعث شهرت و رونق گرفتن کار و کاسبی مردم شده بود که فکر نمی کنم هیچ وقت از یادها بروند.
او در پایان می گوید: امروز نیز دانشجویان ما پر شور و مومن هستند اما مشکلاتی نظیر بیکاری خیلی از آنان را آزار می دهد، امروز پدیده هایی مانند فرار مغز ها در جریان است که شایسته کشور نیست، مسئولان باید بیش از اینها به نخبگان اهمیت بدهند و نگذارند آنها که عرق میهن دارند و دوست دارند در کشور اسلامی خود به مردم خدمت کنند ظرفیتشان هدر برود.