۱۰ تا ۱۵ درصد کودکان در مدارس با بیش فعالی مواجه هستند

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو از مشهد، سید موسی اصغری نکاح امروز در نشست خبری همایش ملی «اختلال نارسایی توجه» که در دانشکده علوم تربیتی دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد، با اشاره به این مطلب که ای دی اچ دی اختلالی است که با عنوان «بیش فعالی در جامعه شناخته می‌شود، گفت: این اختلالی به گونه‌ای است که ابعاد مختلفی از زندگی فرد از جمله ابعاد فردی، خانوادگی، آموزشی، اجتماعی را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد.

وی ضمن بیان این نکته که این افراد ممکن است دست به اقدامات خطرآفرین بزنند، تصریح کرد: تمرکز نداشتن در تحصیل، بیش از حد گم کردن وسایل، عدم برنامه ریزی و هدفمند فعالیت کردن بخشی از مولفه‌های کودکان بیش فعال است.

عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد بر آگاهی سازی جامعه و مدارس و محیط‌های آموزشی در زمینه این اختلال تاکید و تصریح کرد: با توجه به این‌که بسیاری از افراد جامعه با این اختلال آشنا نیستند؛ بنابراین در برخورد با چنین کودکانی دچار افراط و یا تفریط می‌شوند؛ به طور مثال ممکن است خانواده‌ای کوچک‌ترین شیطنت کودک خود را به پای بیش فعالی او بگذارد و در مقابل خانواده‌ای دیگر فعالیت و عدم تمرکز بیش از حد کودکش را عامل نخبگی او بداند.

اصغری نکاح برچسب زدن گروه همسالان را یکی از آسیب‌های این کودکان دانست و بیان داشت: با توجه به این‌که کودکان بیش فعال نسبت به دیگر کودکان فعالیت بیشتری دارند که البته این فعالیت نشان دهنده کم ذهنی آنان نیست، ممکن است باعث شود در مدارس به این کودکان توسط گروه‌های همسال برچسب زده شود.

وی ادامه داد: البته خانواده‌ها نباید  تصور کنند کودک آنان کوچک‌ترین شیطنتی که مرتکب شد، بیش فعال است. بیش فعالی بسیار فراتر از این موارد است به طور مثال زمانی که کودک چند کار را همزمان با هم بدون هدف و بودن ساماندهی دادن به آنان انجام می‌دهد می‌تواند یکی از نشانه‌های بیش فعالی باشد.

تشخیص بیش فعالی تنها بر عهده متخصص است

عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد تاکید کرد: با تمامی این نکاتی که گفته شد تشخیص بیش فعالی تنها باید توسط یک تیم روانشناسی که متشکل از روانشناسان، مربیان و متخصصین آموزشی، کار درمانان و مدد کاران اجتماعی صورت گیرد.

اصغری نکاح تشخیص این نوع اختلال را مشکل دانست و گفت: این اختلال به گونه‌ای نیست که هر فردی بتواند آن را تشخیص دهد؛ بنابراین خانواده‌ها در مرحله نخست باید به روانشناسان کودک و روانشناسان بالینی مراجعه کنند.

وی برگزاری چنین همایش‌هایی را سرآغازی برای ایجاد آگاهی در میان خانواده‌ها ارزیابی کرد و افزود: بسیاری تصور می‌کنند زمانی که کودک به سن بزرگسالی رسید این اختلال خود به خود درمان خواهد شد در صورتی که این‌گونه نیست، چنانچه این اختلال در دوران کودکی درمان نشود در دوران خود را به شکل‌های دیگر نشان خواهد داد.

عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد خطاب به والدین بیان کرد: چنانچه خانواده‌ای شرایط بازی کودک خود را محیا کرده است و زمان لازم را برای بازی با کودک خود تعیین می‌کنند؛ اما کودکشان باز هم مشکل ایجاد می‌کند به روانشناسان کودک مراجعه کنند.

روش‌های درمان اختلال ای دی اچ دی

اصغری نکاح در ادامه سخنان خود به روش‌های درمان این اختلال اشاره کرد و بیان داشت: در مراحل ابتدایی به کودکان دارو داده خواهد و در کنار آن آموزش خانواده‌ها و توانمندسازی کودک را نیز مد نظر قرار می‌دهیم.

وی در خصوص طول درمان این کودکان خاطرنشان کرد: میزان بهبودی در این گونه اختلالات همگانی نیست و بسته به شدت و ضعف، میزان مشارکت خانواده‌ها و بسیاری از مولفه‌های دیگر نمی‌توان نقطه شروع و پایان مشخصی برای درمان آنان ارائه کرد.

عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد ضمن اشاره به این‌که حدودبیش از  ۶۰ تا ۷۰ درصد از این گونه اختلالات قابل درمان شدن هستند،  ادامه داد: در صورت پیگیری مداوم اکثر کودکانی که تحت درمان قرار می‌گیرند، درمان می‌شوند و تنها بخش کمی از این بیماران ممکن است مجبور باشند به صورت دوره‌ای تحت درمان قرار گیرند.

 اصغری نکاح  در بخش دیگری از سخنان خود به تحت پوشش بیمه نبودن چنین بیماری‌هایی اشاره کرد و گفت: چنانچه مسئولان بتوانند شرایطی را فراهم کنند که این گونه اختلالات را تحت پوشش بیمه قرار دهند و سازمان‌های مردم نهاد نیز در این زمینه بکوشند، خانواده‌ها با فراغ بال بیشتری به درمان کودکان خود خواهند پرداخت.

۱۰ تا ۱۵ درصد کودکان مدرسه رو به بیش فعالی مواجه هستند

وی با یادآوری این مطلب که ۱۰ تا ۱۵ درصد کودکان در مدارس ممکن است به این اختلال مواجه شوند، تصریح کرد: به طور مثال ممکن است در یک مدرسه ۴۰۰ نفری حدود ۴۰ تا ۶۰ کودک مبتلا به اختلال ای دی اچ باشند.

عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد در پایان یادآوری کرد: بخشی از عوامل این اختلال وراثتی هستند؛ اما این امر به این معنا نیستند که خانواده‌ها دچار اضطراب شوند.