از شیربرنج تا کوکو حلوایی/ تلگرامیسم و کلشیسم را کجای دلمان بگذاریم؟!

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو-بیرجند، شاید دیگر کلمه خوابگاه به کار این جور جا‌ها نیاید، چیزی که اینجا کم به چشم می‌خورد خواب است، کلش‌گاه (مخفف clash of clans) یا تلگ‌گاه (مخفف تلگرام) یا اسم‌هایی از این قبیل به حقیقت نزدیک ترند تا خوابگاه...

از در خوابگاه که وارد می‌شوی چند سالن طولانی و تو در تو را می‌بینی، طوری که هربار، وقتی به سالن‌ها نگاه می‌کنی انگار ترس گم شدن و به اتاق نرسیدن را داری...

روزهای شنبه تا پنج شنبه معمولا بچه‌ها را کم می‌بینی، همه یا دانشکده‌اند یا جایی سرگرم کارهای فرهنگی سیاسی یا ورزشی، هر کدام با یک دیدگاه و یک جور شخصیت که وقتی آن‌ها را می‌بینی مطمن هستی که هیچ کاری باهم ندارند، نشاط جوانی با تمام کمبود‌ها و مشکلات و تغییرات باز هم دیده می‌شود، اگرچه سر‌ها بیشتر به گوشی‌ها و فضای مجازی گرم شده اما انرژی و شور جوانی و وقت آزاد نسبتا زیادی که این بچه‌ها دارند باعث اتفاقات مختلفی چه در دنیای مجازی و چه واقعی می‌شود، انرژیی که اگر جهت دهی شود هر هدفی را دست یافتنی خواهد کرد، چه سود که بسیاری از بچه‌ها مشغول کارهایی می‌شوند و انرژی خود را جایی می‌گذارند که نتیجه‌ای ندارد.

مصطفی حاجیان، یکی از دانشجویان خوابگاه دانشگاه بیرجند با بیان اینکه تعداد افراد هر اتاق زیاد است و این برای درس خواندن مشکل ایجاد می‌کند، گفت: محیط خوابگاه زیاد برای درس خواندن مناسب نیست در خوابگاه از بس بچه‌ها درگیر کارهای روزمره می‌شوند کلا درس خواندن یادشان می‌رود.

وی با بیان اینکه نحوه تعامل اداره امور رفاهی و خوابگاهی دانشگاه با دانشجو‌ها مناسب نیست، گفت: سخت گیری‌های لازم در مورد معضلات مانند مقابله با اعتیاد و ایجاد سر و صدا و مشاغل غیر مجاز دانشجو‌ها انجام نمی‌شود.

این دانشجوی خوابگاهی بیان داشت: عدم نیاز سنجی از دانشجو‌ها در ارائه خدمات به دانشجو‌ها یکی دیگر از مشکلات است، به طوری که هر برنامه‌ای برای خوابگاه‌ها از مسئولین صادر می‌شود و خیلی وقت‌ها به نیاز بچه‌ها توجه نمی‌شود و نظرشون مورد توجه قرار نمی‌گیرد.

اما همین‌ها که با هیچ چسبی بهم نمی‌چسبیدند، باید پنجشنبه، جمعه‌ها ببینیشان، همه کنار هم سر گاز مشغول پخت غذا، هم اتاقی‌ها با همه تفاوت‌هایشان همکاریی را شکل می‌دهند تا این دو روز را خوب بگذرانند، از ناهار و شام‌ها و غذا‌ها و خوراکی‌های ابتکاری و نوآورانه زیاد شنیده‌ایم، از اینکه بیشتر غذاهای دانشجویی بر پایه تخم مرغ و سیب زمینی استوار است، این داستانی است تمام نشدنی، از کوکوهای شبیه حلوا سوخته و سیاه شدند تا برنج‌های شبیه شیر برنج البته بدون شیر و ماکارانی‌های ذغال شده و حتی املت‌های شور یا بی‌نمک و چندین مورد دیگر از نمونه هنرمندی‌های دانشجو‌ها در این دو روز پر هیاهو است... حالا بگذریم از دوستان هنرمندی که با جوگیری تمام تصمیم به پختن برنج و خورشت می‌گیرند و در آخر ساندویچ‌ها از مغازه به سر سفره‌شان می‌آیند.

و بگذریم از دوستانی که غذای سخت و پیچیده کنسرو لوبیا را برای پختن انتخاب می‌کنند و از آنجا که پخت این غذا کاری حساس است بار‌ها شاهد انفجار در این غذا بوده‌ایم که این خود نشان از عوارض بیماری تلگرامیسم و کلشیسم و دیگر موارد دارد.

راستی ساندویچ سیار را فراموش کرده بودم، به همت چندتا از بچه‌های دانشجو ساندویچ کالباس به صورت سیار پنجشنبه و جمعه‌ها با قیمتی پایین‌تر از بیرون به در اتاق‌ها آورده می‌شود که این هم ابتکاری است جالب که کار موقتی برای چند نفر و راحتی از غذا پختن برای چند نفر دیگر را به همراه دارد...

از غذا با تمام جذابیت‌هایش که بگذریم یک خواب بعد غذا می‌چسبد و عصر، شور و شوق بچه‌ها دیدن دارد، زمینِ روبازِ چمنِ مصنوعیِ فوتسال، داخل محوطه خوابگاهی پر می‌شود از بچه‌هایی که سرگرم می‌شوند و ورزش می‌کنند، پینگ پونگ و فوتبال دستی و البته قدم زدن هم از دیگر ورزش‌های بچه هاست.

شب که می‌شود بساط چایی و تنقلات و بگو بخند اتاق‌ها برپاست، البته اگر فضای مجازی اجازه دهد...

ساعت بالا می‌رود و پایین می‌آید مگر این بچه‌ها بخوابند اما نه، لامپ‌ها تا نزدیک صبح روشن هستند و چشم‌ها بیدار و کم کم نزدیک صبح بچه‌ها به خواب می‌روند...

مجید هرمنش، دانشجوی خوابگاه سرو ۲ با بیان اینکه این خوابگاه آب تصفیه شده ندارد، گفت: نظارتی روی این خوابگاه انجام نمی‌شود و ساعت خواب کنترل نمی‌شود و بدلیل سر و صداهایی که وجود دارد تا اواخر شب نمی‌شود خوابید و استراحت کرد.

برخی افرادی هم نماز صبحشان قضا می‌شود و این نتیجه شب بیداری هاست...

از گربه‌های شب گرد سالن‌ها و سگ‌های شب گرد محوطه و مسیر طولانی برای آوردن آبِ خوردن و نا‌هماهنگی بچه‌های اتاق‌ها و عدم نظارت به خوابگاه‌ها و حتی کمیت و کیفیت بعضی غذاهای سلف و مشکلات امکانات ورزشی تفریحی هم زیاد چیزی نمی‌گویم که به کسی بر نخوره.

ابوالفضل زنگنه یکی دیگر از دانشجویان خوابگاهی دانشگاه بیرجند هم با بیان اینکه هر اتاقی در خوابگاه یک مشکلی دارد و هیچ اتاقی نیست که اصلا مشکل نداشته باشد، گفت: برخی اتاق‌ها اینترنت مشکل دارد، برخی‌ها خیلی کوچک است و برخی‌ها هم از نظر تهویه دچار مشکل است.

وی تاکید کرد: اینترنت که حداقل کاری است که مسئولان دانشگاه با توجه به نیاز دانشجو می‌توانند به درستی تامین کنند که مشکلی نداشته باشد.