به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، گروه جهادي شهداي هسته اي، يكي از گروه هاي موفق و پركار در استان گيلان است كه بهره برداري از پروژه هاي متعدد محروميت زدايي را در كارنامه خود دارد. اعضاي اين گروه جهادي در ايام تابستان سال جاري نيز با سخت كوشي در حال خدمت به مناطق محروم شمال كشور هستند. تمركز گروه جهادي شهداي هسته اي بيشتر در روستاهاي گيلان است كه به دليل برخورداري از طبيعت غني، محروميت هايشان كمتر به چشم آمده است.
مرتضي عابدپور مسئول گروه جهادي شهداي هسته اي درباره تشكيل اين گروه جهادي، مي گويد: گروه جهادي ما در سال 1389 با حضور 100 دانشجو و تعدادي طلبه اعلام موجوديت كرد. علت انتخاب اين نام، تقارن تشكيل گروه با شهادت دانشمندان متخصص دانش هسته اي و با هدف عرض ارادت به ساحت اين عزيزان بود. در واقع با انتخاب اين نام تاكيد كرديم كه نخبگان دانشگاه هاي گيلان با همت جهادي راه شهداي هسته اي كشور را ادامه خواهند داد.
او مي افزايد: سرسبزي و طبيعت سحرآميز مناطق شمالي كشور باعث شده است كه محروميت روستاهاي آن كمتر به چشم آيد. گروه جهادي شهداي هسته اي كه هسته مركزي آن را دانشجويان دانشگاه غيرانتفاعي گيلان تشكيل مي دهند، همت خود را بر محروميت زدايي از روستاهاي شمال كشور قرار داده است و ما در استان خودمان متمركز هستيم و اردوهاي جهادي را در مناطق بومي برگزار مي كنيم تا هم از مزيت شناخت بهتر منطقه بهرمند باشيم و هم در هزينه ها صرفه جويي كنيم.
مسئول گروه جهادي شهداي هسته اي درباره پروژه هاي عمراني اجرا شده توسط اين گروه، خاطرنشان مي كند: ديواركشي مدرسه روستاي دفراز شهرستان رودبار در سال 92، ديواركشي مسجد روستاي دفراز شهرستان رودبار، احداث آبرو براي زمين هاي كشاورزي در سال 92 در روستاي دفراز، سنگفرش روستاي رشي در سال 92، لوله گذاري براي انتقال آب و فاضلاب در روستاي پيلگه املش در نوروز 92 ، ديواركشي مدرسه روستاي شيشلو در سال 94، ساخت مخزن آب در روستاي اسپي خاني در شهرستان شفت در نوروز 94، احداث زمين ورزشي و لوله كشي فاضلاب در روستاي مزگده در شفت در سال 94 و احداث بتن فرش روستاي خرم در شهرستان شفت در نوروز 94 از جمله پروژه هاي عمراني گروه جهادي شهداي هسته اي است.
مرتضي عابدپور، ادامه مي دهد: احداث منبع آب 200 هزار ليتري با صرف فقط 12 ميليون تومان هزينه در روستاي اسپي خاني و رفع مشكل بي آبي اين روستا از مهم ترين اقدامات اين گروه جهادي ما است. براي تهيه اين مبلغ ناچيز متاسفانه دستگاه هاي دولتي با همكاري نكردند و به ما گفتند آب رساني به اين روستا در اولويت نيست! با اين وجود جهادگران دلسرد نشدند و منابع مالي لازم را از خيرين تهيه كردند. پس از احداث اين مخزن، زنان و كودكان روستا براي تهيه آب بايد از مناطق كوهستاني و خطرناك مسير طولاني را طي مي كردند و متحمل مشقت ها و خطرات زيادي مي شدند.
اين فعال جهادي درباره مشكل اصلي روستاييان در كشور، اظهارمي كند: محروميت روستاهاي كشور از خوي تكنوكراتي مديران و مسئولان و پرهيز تاسف برانگيزشان از حضور در ميان ساكنان روستا سرچشمه مي گيرند. متاسفانه مسئولان استان و شهرستان در ميان مردم روستايي حاضر نمي شوند و از مشكلات و نيازها و ظرفيت هاي آن ها بي اطلاعند. روستاييان اصلا بخشدار و فرماندار خود را نمي شناسند و اين بزرگترين درد است. اين فرهنگ مديران هيچ نسبتي با انقلاب اسلامي ندارد و متاسفانه بايد گفت بيشتر شبيه به فرهنگ مديران پيش از انقلاب است. در زمان دولت قبل همكاري با گروه هاي جهادي بسيار گسترده تر بود و اين مايه اميد و انگيزه جهادگران بود. مسئولان دولت قبل در ميان روستائيان حضور پيدا مي كردند و با مشكلات آن ها آشنا بودند.
او مي افزايد: روستاي دفراز رودبار و سرليل لنگرود از محروم ترين روستاها هستند زيرا نه آب دارند، نه سرويس بهداشتي و نه حمام! فقر در برخي از روستاهاي گيلان به حدي است كه مردم حتي يك موكت هم براي زير انداز ندارند. در چنين شرايطي مسئولان نه تنها خود در ميان روستائيان حاضر نمي شوند بلكه به جوانان جهادگر كه داوطلبانه براي خدمت راهي اين مناطق مي شوند كمترين كمكي نمي كنند. محروميت در اين روستاها به قدري عميق بود كه مردم با مشاهده جهادگران به ما پرخاش مي كردند و عصباني بودند و باورشان نمي شد يك گروه جوان و تحصيل كرده براي خدمت داوطلبانه به روستايشان آمده باشد، اما اخلاص بچه هاي جهادي به سرعت در دل هايشان اثر گذاشت.
مسئول گروه جهادي شهداي هسته اي، خاطرنشان مي كند: خيلي زود مردم با ما همراه شدند و با جان دل از ما پذيرايي كردند. از حضور جوانان در روستا اميدوار شدند و با مشاهده پروژه هاي عمراني لبخند رضايت بر لبانشان نشست. روستاييان خيلي ما را دعا مي كردند و به نظام اميدوارتر شده بودند و مي گفتند حداقل بچه هاي بسيجي ما را فراموش نكرده اند.
عابدپور درباره اقتصاد مقاومتي در روستا و نقش گروه هاي جهادي در اين حوزه، مي گويد: روستاييان آموزشي نديده اند كه بخواهند فعاليت اقتصاد مقاومتي انجام دهند. ما براي شكوفايي اقتصاد مقاومتي در روستا بايد در وهله نخست محروميت زدايي كنيم. زيرا از روستايي كه مردمش براي براي آشاميدن آب مشكل دارند، از روستايي كه مردمش براي رفتن به درمانگاه و ويزيت پزشك راه امن و مناسب در اختيار ندارند و از مردمي كه حتي وسيله نقليه ندارند تا به شهر بيايند و امورات خودشان را انجام دهند چطور مي توان انتظار انجام فعاليت هاي اقتصاد مقاومتي داشت؟! البته به يك معنا همه روستاييان فعال اقتصاد مقاومتي هستند اما آگاهي ندارند كه چگونه در سطح وسيع فعاليتشان را دنبال كنند تا برايشان پولساز باشد. بايد اول مقدمات را فراهم كرد و سپس با آموزش اقتصاد مقاومتي به روستاييان به دنبال تحقق اقتصاد مقاومتي بومي و خودكفايي در كشور باشيم. بسياري از روستاييان در منزل خود دام سبك و سنگين و مرغ و اردك و بلدرچين دارند اما نمي توانند فعاليتشان را به دلايل گفته شده گسترش دهند. بايد دولت به كمك بسيج سازندگي و گروه هاي جهادي بيايد تا روستاييان فعال اقتصاد مقاومتي و كارآفرين شوند.
او خاطرنشان مي كند: گروه جهادي شهداي هسته اي در كنار فعاليت عمراني، در راستاي اقتصاد مقاومتي كار واكسيناسيون دام هاي روستائيان و سم پاشي محصولات آن ها را دنبال مي كند و آموزش هاي اشتغالزايي را در دستور كار دارد. ضمن اينكه پيوست فرهنگي مناسب هر روستا قبل از برگزاري اردوي جهادي به دقت تهيه مي شود و ما كار فرهنگي و تبليغي را با جديت دنبال مي كنيم.