اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، یادداشت دانشجویی؛* انتخابات ریاست جمهوری آمریکا با تمام کش و قوس ها و تیرگی های حاکم برآن به پایان خود رسید و کسی کلیددار کاخ سفید شد که از طرف رقیب به نژادپرستی، زن ستیزی، شخصیتی هیتلر مانند و طرفداری روسیه، متهم می شد! فضای سیاهی که در جریان انتخابات موجب شد وزیر امور خارجه آمریکا از شرم خود برای سخن گفتن با دیگران بر سر دموکراسی آمریکایی سخن بگوید تمام شد و انتخاب غیر منتظره ترامپ ذهن سیاست شناسان آمریکا و جهان را به سالهای 1948 که در آن هری ترومن انتخاب شد که طبق نظرسنجی ها عقب تر از رقیب خود بود و 1980 که در آن ریگان انتخاب شد که به اعتقاد مردم دهان خود را موقع سخن گفتن بی مهابا و بدون فکر باز می کرد، برد و اتفاق جدیدی را رقم زد!
انتخاب ترامپ یک شوک عمیق نه تنها به حزب دموکرات آمریکا که به ساختار سنتی سیاسی آمریکا وارد کرد و آمریکا را به فکر بازنگری در سیستم پیچیده ای انداخت که اکنون حالت نامتعادلی به خود گرفته! حال قطار سیاسی آمریکا وضعیتی به خود می بیند که در آن پول سرمایه داران حکم سوخت آن و مردم آمریکا حکم کارگران قطار را دارند که دود سوختن آن پولها رویشان را سیاه، نفسشان را مشکل و خلقشان را تنگ کرده و راننده ای را انتخاب کرده اند که قول گرفته پای سرمایه داران و سرمایه های عظیمشان را که مردم را به این وضع انداخته است، از این قطار بیرون بکشد! ولی اگر چیزی برای سوختن نباشد حرکتی هم خواهد بود؟
وقتی به ساختار درهم تنیده سیاسی و اقتصادی آمریکا نگاهی بیاندازیم، خواهیم دید که افراد حاکم هرچقدر هم قدرت مادی و معنوی عظیمی داشته باشند نخواهد توانست بر سیستم سرمایه داری حاکم فایق آیند! مصلحت اندیشی و پرهیز از درگیری برای حفظ قدرت مهترین اصلی است که در مقابل شعار تغییر قد علم می کند!برای نمونه دیدید که ترامپی که بعد از مناظره اول دیگر حاضر به دست دادن با کلینتون نشد و او را تهدید به تحت پیگرد قرار دادن بعد از انتخاب شدنش کرد،بعد از پیروزی اورا خانم وزیر خطاب کرده و از شخصیت و عملکرد وی تقدیر کرد!و دیدیم که چگونه لحن وی یک شبه از یک دلال ملک به لحن یک رئیس جمهور تغییر کرد!
لازمه حظور در ساختار قدرت آمریکا توانایی تطابق دادن و انعطاف نشان دادن است! مهم نیست شما چه چیزی را قبلا گفته اید! مهم این است که چکار می خواهید بکنید و برای این هم نیاز به چه کسانی دارید؟! و همین کار را سخت میکند و موجب تغییر کسی می شود که لقب تغییر دهنده را داشت و شعار تغییر میداد(برای نمونه به سخنان وزیر خارجه کنونی بریتانیا توجه کرده و با دورانی که وی شهردار بود مقایسه کنید) و ترامپ هم از این قاعده مستثنی نیست علی الخصوص بعد از خبری که از ستاد انتخاباتی اش منعکس شد که در آن مشاوران ترامپ اجازه ی تویت های خودسرانه را از او سلب کرده و به وی تاکید کرده بودند که هر مطلبی با هماهنگی ما باید رسانه ای شود.
سوالی که پیش می آید این است که آیا ترامپ در دوران حساس ریاست جمهوری هم به سخن مشاورانش گوش خواهد داد یا از خلق و خوی دمدمی مزاج خود تبعیت میکند؟واقعیت و البته تجربه مورد اول را تایید میکند ولی مردم آمریکا توقع دیگری دارند!
اگر به روند انتخاب ترامپ توجه کنیم چیزی که مارا به خود جلب میکند پرده دری ها و سخنان او در محکومیت سیستم حکومتی آمریکا بود که به طریقی کم سابقه بیان می شد و طرف مقابل او هم هیلاری کلینتون با حمایت از چارچوب های حاکم سعی در شکست دادن ترامپ با بهره گیری از نقطه ضعف ترامپ که سخنان خلاف عرف او و نیز انحطاط اخلاقی وی بود، داشت! اما چیزی که کلینتون هیچ گاه تصور نمی کرد اتفاق بیافتد این بود که با دست خود پیروزی ترامپ را رقم بزند و حربه های وی نتیجه عکس دهد! مثلا نگاه کنید به نواری که علیه ترامپ منتشر شد و در آن ترامپ می گفت که اگر پول داشته باشی زنان اجازه انجام هر کاری را به تو می دهند و... حملاتی که به ترامپ شد از سوی رسانه ها و نیز کمپین کلینتون این بود که ترامپ چرا این حرف ها را زده؟ و نباید میزد!
در عین حال کسی به وی نگفت که دروغ می گویی و اینطور نیست! باید گفت اصلاً چرا ترامپ باید چنین حرفی را نمی زد! و مردم آمریکا این را دیدند و از خود پرسیدند این که ترامپ باید این حرف را میزد یا نه به کنار!حالا آیا حقیقت را گفته یا خیر؟ اشتباه کلینتون هم این بود که در محیطی بی اخلاق، اخلاق را به رخ میکشید و ارمانگرایانه می‌کوشید از این طریق به نتیجه برسد!و این یعنی وی سیستم آمریکا را در این مقطع به خصوص نشناخت!
در محیط تعریف شده آمریکا دین و معنویت امری شخصی و جدای از سیاست تلقی میشود ولی در عین حال خصوصی ترین مسائل مردم چون روابط جنسی و حتی توالت رفتن مردم (عذر خواهی میکنم ولی حقیقت است) امری کاملا عمومی تلقی میشود که فضای همه رسانه های آمریکایی را دربرگرفته و همه روزه نشان داده میشود!به طوری که در این رسانه ها شما مشکل بتوانید نامی از خدا و دین بشنوید چون امری شخصی هستند ولی حجم وسیعی از برهنگی و روابط جنسی را میتوانیم مشاهده کنیم که عمومی شده است!حال در این محیط اگر از معنویت و اخلاق سخن بگویی آیا جز شوخی به نظر می آید؟ کلینتون باید می دانست که اگر این گونه اتهامات در فضای عاری از معنویت آمریکا قرار بود نتیجه بدهد اول روی شوهر او بیل کلینتون نتیجه میداد و وی در گذشته با وجود اتهامات مشابه رئیس جمهور باقی نمی ماند!
مردم آمریکا در انتخاب ترامپ واقع گرایانه عمل کردند و از فضای آرمانی نشان داده شده در رسانه‌ها که منعکس کننده ایده آل های اربابان حاکم بر این رسانه ها بود، دور شدند! و این مسئله مهمی هست در جامعه شناسی آمریکا به خصوص که در حزب دموکرات هم فرد تغییر طلبی چون برنی سندرز که حتی حاضر به حظور در آیپک لابی بزرگ اسرائیل در آمریکا نشد هم با حرف و حدیث فراوانی کنار گذاشته شد و جلوی رقابت ترامپ با یک ترامپ دیگر گرفته شد!
توجه به مردم آمریکا و کنترل آنان دیگر اکنون برنامه اصلی استراتژیست های آمریکا باید باشد چون مردم آمریکا از هشت سال پیش که اوباما رای آورد، در حال رای دادن به تغییر هستند و مشخص نیست که این آرامش تا کی دوام بیاورد!بخصوص که طرفداران ترامپ هم پیشتر گفته بودند در صورت رای نیاوردن وی،دست به شورش خواهند زد!باید دید این مردم آیا اقناع خواهند شد یا سیستمی که نارضایتی مردم موجب ترک برداشتن شدید آن شده، در نهایت فرو می پاشد؟ در این میان نقش ترامپ کلیدی خواهد بود اگر شخصیت پارادوکسیکال او تا این لحظه برای مردم آمریکا جذاب بود اکنون این جذابیت بایستی به عملکرد او هم سرایت کند و این برای وی مشکل خواهد بود برای سرمایه داری که بر علیه سرمایه داران و هم کیشانش شعار می داد، برای مهاجر زاده ای که علیه مهاجران شعار می داد و حرف می زد و برای کسی که علیه پولهای کثیفی که در صحنه سیاست و انتخابات رد و بدل میشد حرف میزد در حالی که خود از پرداخت کنندگان این پولها بود، کار بسیار سخت خواهد بود.
باید دید آیا وی خواهد توانست حداقل مردمی را که شعار حمایت از آنان را می داد حفظ کند و کنار خود نگه دارد یا نه! به نظر می رسد بر خلاف کسانی چون میشل اوباما که نگران باغچه خود در کاخ سفید است چون ترامپ از گل و گیاه خوشش نمایید، مردم آمریکا نگرانی های عمیق تری دارند.
امید نیاسی- مسول سابق تحلیل و بررسی سیاسی بسیج دانشجویی دانشگاه ملایر
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
