کارگردان مستند راه قریب:
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، علیرضا کاظمیان، کارگردان مستند راه قریب در کنفرانس خبری که عصر امروز در دفتر خبرنامه دانشجویان ایران برگزار شد با اشاره به نحوه ورود به این حوزه گفت: از شش سال پیش وارد فیلمنامه نویسی شدم و به تولید کارگردانی ورود کردم. با بودجه ناچیز مستند «من سهمیه ای نیستم» را تولید کردم که این مستند با وجود نواقصی که داشت راجع به شکل خاصی از نحوه ورود به دانشگاه‌های سراسری بود و خوشبختانه مخاطبین از این فیلم راضی بودند. تصمیم گرفتم تا کار بعدی نیز در فضای دانشگاهی باشد.
وی افزود: موضوع مستند دیگرم راجع به اتفاقاتی بود که برای دانشجویان بعد از ورود به دانشگاه می‌افتد. آنها با انگیزه فوق العاده و انرژی زیادی و البته آرمان گرایی وارد دانشگاه می شوند که این مسئله در مورد دانشجویان پزشکی صدق می کند. آنها پس از گذراندن دوره ای به مرور تغییر کرده و آدم های دیگری می شوند که این مسئله در پزشکی حساس تر است. پس از دو سال تحقیق مستند راه قریب را ساختم.
کاظمیان با اشاره به اینکه در سال هفتم پزشکی تحصیل می کند، گفت: در حال حاضر در حال دفاع و آمادگی برای فارغ التحصیلی هستم. ما این مستند را برای دانشجویان و قشر جوان ساختیم و مربوط به تغییرات آنها در دوران تحصیل می شود البته بخشی از این تغییرات اخلاق مربوط به محافظه کار شدن و تغییرات جامعه شناختی جامعه است اما مهمترین نقش و فاکتور را اهداف هر رشته دارد که طی دو سال تحقیق در زمینه اهداف دانشجویان به این نتیجه مهم رسیدیم.
وی در ادامه بیان داشت: از طرف وزارت بهداشت و معاونت دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی تهران حمایت هایی هم از نظر مالی و هم از نظر دریافت مجوز هم داشتیم.
کارگردان مستند راه قریب ادامه داد: مستند من سهمیه ای نیستم در دانشگاه تهران، علوم پزشکی ایران، علوم پزشکی اصفهان اکران شد و در یوتیوپ بیش از 8000 بازدید و در تلگرام 25 هزار بازدید داشت. مستند راه قریب نیز در دانشگاه علوم پزشکی تهران، شهید بهشتی، ایران و شاهد اکران شده و تاکنون در 4 جشنواره شرکت کرده که حائز تقدیر شناخته شده. در آخرین جشنواره نیز جشنواره فرهنگی دانشجویی وزارت بهداشت بود که برنده بهترین جایزه کارگردانی شد.
وی در ادامه بیان داشت: سال گذشته بالغ بر حدود 300 نفر از رزیدنت ها درخواست انصراف از رزیدنتی دادند و این در حالی است که در رزیدنتی تعهد 300، 400 میلیونی می گیرند و یا حتی پرونده طبابت را از فرد می گیرند با این حال 300 نفر از این کار انصراف دادند.
کاظمیان در خصوص رابطه استاد و دانشجو گفت: بیشتر این رابطه شبیه بازخواست و مچ گیری است و دانشجو به خاطر اینکه مورد غضب استاد قرار نگیرد خودش را به در و دیوار می زند تا مریض را مدیریت کرده و از مواخذه استاد به دور بماند این مسئله با اینکه برای بیماران مناسب است اما باعث تغییرات روحیات و خلقیات و حتی اهداف رزیدنت ها و دانشجویان می شود و در مجموع ارتباط موثری بین استاد و دانشجو وجود ندارد.
ارسال نظرات