گونه‎های مختلف شاخ دانشجویی را بشناسید/ فصل مشترک احمدی نژادیسم و اصلاح‌طلبی!

شاخ کلاس: بعضی از کلاس‌ها همیشه یکی دوتا شاخ دارن که فیس تو فیس همکلاسیا، سینه کفتری، با اعتماد به سقف تشریف میارن داخل کلاس و با تکبر خاصی یه گوشه میشینن؛ معمولا هم سلام نمیکنن و توبحثای کلاسیا فتخار شرکتن میدن این گونه‌ی کمیاب، استیل یک دانشجوی درسخون رو به خود می گیرن، ولی در واقع اداشو در میارن! شاخ من! وقتی خودتو بالا میگیری و از بالای قله‌ی تکبرت بقیه رو کوچیک میبینی؛ بقیه هم از پایین قله تو رو کوچیک می بینن. ارتفاعتو کم کن دوست من. باور کن اون پایین اکسیژن بیشتره واسه تنفس!

 

از مهم‌ترین مسائلی که به روابط فرد در خانواده، در محیط‌های دوستی، محیط کار و در کل در جامعه لطمه می‌زند عصبانیت و کم حوصلگی است. متاسفانه این مشکل زن و مرد نمی‌شناسد و ممکن است هر فردی را در هر محیط زندگی و هر شرایطی درگیر کرده باشد. عصبانیت با حسن خلق مغایرت دارد چرا که خلق نیکو و معاشرت خوب یعنی صبر کردن در امور، عصبانی نشدن و عکس العمل مناسب نشان دادن، آن هم با اراده و قصد رضای الهی.  در روایتی رضوی از رسول اکرم (ص).  نقل شده است که می‌فرماید: «انَِّ اَکمَلَ المومنینَ ایماناً اَحسَنُهُم خُلقاً وَ انِّما المُسلِمُ مَن سَلِمَ المسلِمونَ مِن یدِهِ وَ لسِانهِِ»؛ کسی ایمان بیشتری دارد که خوش اخلاق‌تر باشد و مسلمان کسی است که مسلمان از دست و زبان او در آسایش باشند.

بر این اساس کسی ایمان کامل تری دارد که خوش اخلاق‌تر باشد و مسلمان کسی است که دیگران از دست و زبان او آسوده باشند نه اینکه زبان و دستش آزار دهنده باشد و هرکاری مطابق با هوای نفس اوست انجام دهد و نه این که دستی هرز داشته باشد و زبان او هم جز دل آزاری کاری نکند.  برای رسیدن به حسن خلق و عصبانی نشدن دو وظیفه مطرح است: اول آن که با مدد جستن از خدا و عنایات الهی گام برداشته شود و دوم این که در این راه تمرین شود.  گاهی گفته می‌شود به هنگام عصبانیت کنترل از دست فرد خارج می‌شود، ولی این موضوع امری بی اساس است و برای اهل ایمان بی معناست. افراد در حالت عصبانیت عنان خود را از دست می‌دهند؛ و به ناچار تسلیم شیطان نفس می‌شوند. در تربیتِ نفس، نشدن معنا ندارد.  نشدن به معنای ضعف و تسلیم باطل شدن است.

برای توانستن، تصمیمات جدی گرفتن ضروری است. عمده کار‌ها و عملکرد هر فرد به روحیه و به نسبت اعتماد او به خداوند بستگی دارد. باید برای رسیدن به خوش خلقی تصمیمات جدی و جدیدی گرفته شود و با اراده در تحقق آن سعی گردد. اگر باور شود که می‌توان از عصبانیت جلوگیری کرد، واقعا می‌توان عصبانی نشد.

حضرت رسول اکرم) ص. می‌فرماید: «مَن کَظمَ غَیظاً وَ هُوَ یَقدرُ علی انِفاذِهِ وَ حَلِمَ عَنهُ اَعطاهُ اللهُ اجرَ شَهیدٍ»؛ هر که خشم خود را فرو دهد، در حالی که نسبت به ابراز آن قادر باشد و با این حال بردباری نشان دهد،  خداوند به او اجر شهید عطا خواهد کرد.

از آنجا که فرهنگ‌ها تغییر پذیر است. باید سعی شود فرهنگ‌ها به سوی خوش اخلاقی و حسن معاشرت سوق داده شود. حسن خلق از ارکان زندگی فردی و اجتماعی به شمار می‌رود و باید برای رسیدن به این گونه معاشرت‌ها تلاش کرد.

همان طور که برای مسابقات ورزشی ده‌ها و صد‌ها بار تمرین می‌شود، برای رسیدن به ارزش‌های اخلاقی نیز باید کوشید.  وش اخلاقی با بندگان خدا را باید به حساب خداوند گذاشت؛ یعنی اگر در برخورد با مردم صبر به خرج داده می‌شود.

صبر به خاطر خدا باشد، به خصوص اگر این صبر با زیردستان و اهل منزل باشد. در سایر امور دینی نیز وضع چنین است و باید طرف حساب را خدای سبحان دانست و فقط برای خدا با مردم معاشرت نیکو داشت و نه چیز دیگر و اگر بنا بر صبر است فقط به خاطر خدا صبر کرد تا از اجر بی حسابِ صابران برخودار بود. چنان که خداوند در قرآن می‌فرماید: «انَِّما یوَفَّی الصّابرونَ اَجرَهُم بغَِیرِ حِساب»؛ به درستی که اجر صابران بدون حساب دریافت می‌شود.