کد خبر:۷۳۵۰۹۵
۱۲ دی‌ماه؛
نشست روش‌شناسى تجزیه و تحلیل آثار خوشنویسی معاصر در دانشگاه تهران برگزار می‌شود
نشستی تخصصی با عنوان روش‌شناسى تجزیه و تحلیل آثار خوشنویسی معاصر به همت کانون مطالعات بین رشته‌ای فرهنگی با حضور بهمن پناهی، خوشنویس، در باشگاه دانشجویان دانشگاه تهران برگزار می‌شود.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، نشستی تخصصی با عنوان روش شناسى تجزیه و تحلیل آثار خوشنویسی معاصر (گرایش‌های نوین/ خط‌نگاره) به همت کانون مطالعات بینارشته‌ای فرهنگی باشگاه دانشجویان با حضور استاد بهمن پناهی خوشنویس، پژوهشگر موزیکالیگرافی، چهارشنبه ۱۲ دی ۱۳۹۷، ساعت ۱۵ در باشگاه دانشجویان دانشگاه تهران برگزار می‌شود.
این نشست در دو بخش مقدمه اى بر روش شناسی تجزیه و تحلیل آثار خوشنویسی معاصر و کارگاه نظرى و پرسش و پاسخ صورت می‌پذیرد.
هنر کهن خوشنویسی، اخیرا به منبع سرشاری برای الهام‌گیری هنرمندان تبدیل شده است. بهمن پناهی استاد خوشنویسی و موسیقی ایرانی سال‌ها است درباره رابطه این دو هنر پژوهش می‌کند. او پایان‌نامه دکترای خود را در همین زمینه در دانشگاه سوربن پاریس ارائه کرده است. او رابطه ویژه‌ای میان خط و هنر موسیقی، که بسیاری آن را ناب‌ترین هنر‌ها می‌دانند، می‌بیند. پناهی این رابطه را «موزیکالیگرافی» یا «خوش‌آهنگ‌نویسی» می‌خواند.
خط در تاریخ خود هیچوقت هنر دموکراتیک و همه‌گیر نبوده است، یعنی در بنیاد خود هنر برگزیده‌گان بوده است و کم‌کم وارد اجتماع شده است. حال آنکه در مورد دیگر هنر‌ها این فرآیند برعکس بوده، یعنی موسیقی از دلِ آواز‌ها و لالایی‌های مادران بیرون آمده و چنین نبوده که نخست موسیقی خاص و زبده ساخته شود و بعد کم‌کم این موسیقی وارد لایه‌های اجتماع بشود و موسیقی عامه و اجتماعی پدید بیاید.
گفتنی است، شرکت کنندگان در کارگاه می‌توانند آثار اصل یا تصویرى/دیجیتال (فلش، لپتاپ) خود را جهت تجزیه و تحلیل در نشست عرضه کنند.
این نشست در دو بخش مقدمه اى بر روش شناسی تجزیه و تحلیل آثار خوشنویسی معاصر و کارگاه نظرى و پرسش و پاسخ صورت می‌پذیرد.
هنر کهن خوشنویسی، اخیرا به منبع سرشاری برای الهام‌گیری هنرمندان تبدیل شده است. بهمن پناهی استاد خوشنویسی و موسیقی ایرانی سال‌ها است درباره رابطه این دو هنر پژوهش می‌کند. او پایان‌نامه دکترای خود را در همین زمینه در دانشگاه سوربن پاریس ارائه کرده است. او رابطه ویژه‌ای میان خط و هنر موسیقی، که بسیاری آن را ناب‌ترین هنر‌ها می‌دانند، می‌بیند. پناهی این رابطه را «موزیکالیگرافی» یا «خوش‌آهنگ‌نویسی» می‌خواند.
خط در تاریخ خود هیچوقت هنر دموکراتیک و همه‌گیر نبوده است، یعنی در بنیاد خود هنر برگزیده‌گان بوده است و کم‌کم وارد اجتماع شده است. حال آنکه در مورد دیگر هنر‌ها این فرآیند برعکس بوده، یعنی موسیقی از دلِ آواز‌ها و لالایی‌های مادران بیرون آمده و چنین نبوده که نخست موسیقی خاص و زبده ساخته شود و بعد کم‌کم این موسیقی وارد لایه‌های اجتماع بشود و موسیقی عامه و اجتماعی پدید بیاید.
گفتنی است، شرکت کنندگان در کارگاه می‌توانند آثار اصل یا تصویرى/دیجیتال (فلش، لپتاپ) خود را جهت تجزیه و تحلیل در نشست عرضه کنند.
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.