فارن پالسی:
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، نشریه فارین پالیسی در گزارشی تحت عنوان «تصمیم ترامپ برای خروج از سوریه، ناگهانی نبود؛ دستگاه سیاست خارجی آمریکا از ماه‌ها قبل برای آن آماده می‌شد» نوشت: زمانی که تصمیمی در واشنگتن اتخاذ شود تغییر آن تقریبا غیرممکن است. تصمیم دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، برای خارج کردن نیرو‌های آمریکایی از سوریه نمونه‌ای جدید در این زمینه محسوب می‌شود؛ اقدامی که کارشناسان سیاست خارجی آن را محکوم کردند و همچنین آن را خطرناک و نوعی خیانت به همپیمانان کُرد آمریکا توصیف کردند. این کارشناسان می‌گویند بدتر آن که این اقدام ترامپ را در کنار رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه، و ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، قرار می‌دهد.
در این گزارش آمده است:، اما این تصمیم مایه تعجب همگان نشد. مقامات بلندپایه وزارت امور خارجه آمریکا و پنتاگون در اوایل سال ۲۰۱۸ مأمور برنامه‌ریزی برای خارج کردن نیرو‌های آمریکایی از سوریه شدند. همان‌گونه که اخیرا یکی از کارشناسان سیاست خارجی تاکید کرد، تصمیم ترامپ درباره سوریه بدون بررسی‌های درون‌سازمانی رخ داد؛ روندی اغلب طولانی که سبب پیشبرد گزینه‌ها می‌شود. این اقدام همچنین بدون رایزنی با همپیمانان انجام شد.
نویسنده این مطلب در ادامه نوشت: یک مقام بلندپایه وزارت امور خارجه آمریکا که در ارتباط با مسائل خاورمیانه (غرب آسیا) کار می‌کند هفته گذشته در گفتگو با من گفت: «این اقدام مایه تعجب نبود» او همچنین گفت: «ما دست‌کم از ماه مارس در ارتباط با خارج کردن نظامیان خود از سوریه صحبت می‌کردیم».
به گفته این مقام، صحبت در ارتباط با خارج کردن نیرو‌های آمریکایی از سوریه که از مارس سال ۲۰۱۸ آغاز شد نتیجه یک دستورالعمل از سوی کاخ سفید بود که مایک پمپئو، وزیر امور خارجه آمریکا، آن را تأیید کرد و به مشاورانش گفت: رئیس جمهور آمریکا به او و جیمز متیس، وزیر دفاع وقت آمریکا، شش ماه فرصت داد تا زمینه را برای خارج کردن نیرو‌های آمریکایی از سوریه فراهم کنند. این مقام وزارت امور خارجه آمریکا تاکید کرد: «شمارش معکوس آغاز شده بود. از این رو، ما می‌دانستیم که تا ماه سپتامبر فرصت داریم نه فراتر از آن. برداشت من این بود که پمپئو و متیس در جریان هستند. آن‌ها با یک ضرب‌الاجل مواجه بودند و آن‌ها از آن خبر داشتند.»
این مقام گفت، اما خبر خارج شدن نیرو‌های آمریکایی در هفته سوم دسامبر سال ۲۰۱۸ اعلام شد. او گفت: «فکر می‌کردم این اتفاق در ماه سپتامبر رخ خواهد داد. آن‌ها (پمپئو و متیس) فکر می‌کردند می‌توانند با او (ترامپ) صحبت کنند. با وجود این امید، هم پمپئو و هم متیس از دستورالعمل دونالد ترامپ تبعیت کردند. در آغاز آوریل گذشته، متیس و پمپئو در دو مسیر متفاوت عمل کردند. متیس در زمینه انجام عملیات نظامی علیه داعش در منطقه فعال بود و پمپئو نیز برای شکل‌دهی به یک تهاجم دیپلماتیک فعالیت می‌کرد که سبب می‌شد آمریکا در سوریه با پایان جنگ داخلی در این کشور حرفی برای گفتن داشته باشد.
این مقام گفت: «متیس می‌خواست همه عملیات جنگی مهم زمینی در عراق و سوریه تا ماه آوریل به پایان برسد و او این اقدام را تا روز سی‌ام آوریل انجام داد. او حتی در محافل خصوصی اذعان کرد دیگر شمار زیادی اعضای داعش نمانده‌اند که بخواهیم با آن‌ها مبارزه کنیم.»
مقامات بلندپایه پنتاگون می‌گویند علاوه بر سخنان متیس، دولت آمریکا شروع به شکل‌دهی مجدد به لحنی کرد که از آن برای توصیف مبارزه با داعش استفاده می‌کرد. در پایان فصل تابستان، این لحن جدید به یک نکته مورد پذیرش برای دیپلمات‌های آمریکایی و افسران نظامی بلندپایه تبدیل شد. یک مقام بلندپایه وزارت امور خارجه آمریکا گفت: «در ماه سپتامبر، اعضای باقی مانده داعش در سوریه در بخش‌های اندکی حضور داشتند و مبارزه با آن‌ها کار دشواری محسوب نمی‌شد.»
مهمترین بخش مربوط به خارج شدن نیرو‌های آمریکایی از سوریه به وزارت امور خارجه آمریکا واگذار شد. در آغاز آوریل سال ۲۰۱۸، پمپئو دفتر امور خاور نزدیک وزارت امور خارجه آمریکا را مأمور نظارت بر شماری از ابتکار عمل‌ها کرد. نخستین ابتکار عمل شامل رایزنی با سران نیرو‌های دموکراتیک سوریه می‌شد که به فرماندهانش گفته شده بود آمریکا تا پایان سال نیرو‌های خود را از سوریه خارج خواهد کرد. این مقام وزارت امور خارجه آمریکا گفت: «ما به فرماندهان نیرو‌های سوریه دموکراتیک نگفتیم که این عقب‌نشینی دائم است، اما هشدار‌ها کاملا واضح بود. ما آن‌ها را در جریان قرار داده بودیم. آن‌ها می‌دانستند این اتفاق قرار است رخ دهد.»
دومین ابتکار عمل، برنامه‌ریزی برای ترغیب کشور‌های حاشیه خلیج فارس برای اعزام جنگجو به منظور تقویت کرد‌ها و تقویت نظامی آمریکا در زمانی می‌شد که نیرو‌های آمریکایی از سوریه خارج شوند. این ایده محکوم به شکست بود. این مقام وزارت امور خارجه آمریکا گفت: «سعودی‌ها اعلام کردند تمایل دارند شمار اندکی نیرو اعزام کنند، اما آن‌ها واقعا با این ایده موافق نبودند و صحبت‌هایی در این باره می‌شد که برخی از این نیرو‌ها سودانی خواهند بود. اما در نهایت این کرد‌ها بودند که این ایده را رد کردند. آن‌ها نمی‌خواستند از سوی عرب‌ها تقویت شوند. فکر می‌کنم، این پیشنهاد از همان ابتدا با ناکامی همراه بود. ما تلاش کردیم، اما این روند کارآمد نبود.»
ابتکار عمل نهایی همان چیزی بود که به طور رسمی «یک تلاش دیپلماتیک» نامیده می‌شد که خود پمپئو بر آن نظارت داشت، اما از سوی مقامات بلندپایه دیگر وزارت امور خارجه آمریکا یعنی برایان هوک، دیوید ساترفیلد و جیمر جفری اجرایی شد.
این مقام وزارت امور خارجه آمریکا گفت: «در ماه آوریل، حدود ده دیپلمات ما بر سر موضوع سوریه کار می‌کردند. اما در ماه اوت تعداد این افراد به بیست تن رسید. پمپئو تعداد آن‌ها را دو برابر کرد.»
به نوشته فارن پالیسی، انتصاب جیمز جفری (نماینده ویژه ترامپ در امور سوریه) از سوی دولت در ماه اوت با هدف افزایش تمرکز پمپئو بر یافتن راهی به منظور بازگرداندن آمریکا به بازی سوریه انجام شد که شامل گفتگو با روس‌ها و ترکیه‌ای‌ها در ارتباط با توافق نامه‌ای علیه بشار اسد، رئیس جمهور سوریه، حفاظت از کرد‌ها و تسریع روند دست یابی به یک راه حل سیاسی ناشی از مذاکرات در ژنو و سپس در آستانه قزاقستان می‌شد. اما این ابتکار عمل سوم، همانند ابتکار عمل دوم، راه به جایی نبرد. این مقام گفت: «ما دیر هنگام اقدام کردیم و هیچ کسی به ما گوش نمی‌داد. ما از بیرون نظاره‌گر بودیم. این بسیار ناراحت کننده بود.»
در این گزارش آمده است:، اما این تصمیم مایه تعجب همگان نشد. مقامات بلندپایه وزارت امور خارجه آمریکا و پنتاگون در اوایل سال ۲۰۱۸ مأمور برنامه‌ریزی برای خارج کردن نیرو‌های آمریکایی از سوریه شدند. همان‌گونه که اخیرا یکی از کارشناسان سیاست خارجی تاکید کرد، تصمیم ترامپ درباره سوریه بدون بررسی‌های درون‌سازمانی رخ داد؛ روندی اغلب طولانی که سبب پیشبرد گزینه‌ها می‌شود. این اقدام همچنین بدون رایزنی با همپیمانان انجام شد.
نویسنده این مطلب در ادامه نوشت: یک مقام بلندپایه وزارت امور خارجه آمریکا که در ارتباط با مسائل خاورمیانه (غرب آسیا) کار می‌کند هفته گذشته در گفتگو با من گفت: «این اقدام مایه تعجب نبود» او همچنین گفت: «ما دست‌کم از ماه مارس در ارتباط با خارج کردن نظامیان خود از سوریه صحبت می‌کردیم».
به گفته این مقام، صحبت در ارتباط با خارج کردن نیرو‌های آمریکایی از سوریه که از مارس سال ۲۰۱۸ آغاز شد نتیجه یک دستورالعمل از سوی کاخ سفید بود که مایک پمپئو، وزیر امور خارجه آمریکا، آن را تأیید کرد و به مشاورانش گفت: رئیس جمهور آمریکا به او و جیمز متیس، وزیر دفاع وقت آمریکا، شش ماه فرصت داد تا زمینه را برای خارج کردن نیرو‌های آمریکایی از سوریه فراهم کنند. این مقام وزارت امور خارجه آمریکا تاکید کرد: «شمارش معکوس آغاز شده بود. از این رو، ما می‌دانستیم که تا ماه سپتامبر فرصت داریم نه فراتر از آن. برداشت من این بود که پمپئو و متیس در جریان هستند. آن‌ها با یک ضرب‌الاجل مواجه بودند و آن‌ها از آن خبر داشتند.»
این مقام گفت، اما خبر خارج شدن نیرو‌های آمریکایی در هفته سوم دسامبر سال ۲۰۱۸ اعلام شد. او گفت: «فکر می‌کردم این اتفاق در ماه سپتامبر رخ خواهد داد. آن‌ها (پمپئو و متیس) فکر می‌کردند می‌توانند با او (ترامپ) صحبت کنند. با وجود این امید، هم پمپئو و هم متیس از دستورالعمل دونالد ترامپ تبعیت کردند. در آغاز آوریل گذشته، متیس و پمپئو در دو مسیر متفاوت عمل کردند. متیس در زمینه انجام عملیات نظامی علیه داعش در منطقه فعال بود و پمپئو نیز برای شکل‌دهی به یک تهاجم دیپلماتیک فعالیت می‌کرد که سبب می‌شد آمریکا در سوریه با پایان جنگ داخلی در این کشور حرفی برای گفتن داشته باشد.
این مقام گفت: «متیس می‌خواست همه عملیات جنگی مهم زمینی در عراق و سوریه تا ماه آوریل به پایان برسد و او این اقدام را تا روز سی‌ام آوریل انجام داد. او حتی در محافل خصوصی اذعان کرد دیگر شمار زیادی اعضای داعش نمانده‌اند که بخواهیم با آن‌ها مبارزه کنیم.»
مقامات بلندپایه پنتاگون می‌گویند علاوه بر سخنان متیس، دولت آمریکا شروع به شکل‌دهی مجدد به لحنی کرد که از آن برای توصیف مبارزه با داعش استفاده می‌کرد. در پایان فصل تابستان، این لحن جدید به یک نکته مورد پذیرش برای دیپلمات‌های آمریکایی و افسران نظامی بلندپایه تبدیل شد. یک مقام بلندپایه وزارت امور خارجه آمریکا گفت: «در ماه سپتامبر، اعضای باقی مانده داعش در سوریه در بخش‌های اندکی حضور داشتند و مبارزه با آن‌ها کار دشواری محسوب نمی‌شد.»
مهمترین بخش مربوط به خارج شدن نیرو‌های آمریکایی از سوریه به وزارت امور خارجه آمریکا واگذار شد. در آغاز آوریل سال ۲۰۱۸، پمپئو دفتر امور خاور نزدیک وزارت امور خارجه آمریکا را مأمور نظارت بر شماری از ابتکار عمل‌ها کرد. نخستین ابتکار عمل شامل رایزنی با سران نیرو‌های دموکراتیک سوریه می‌شد که به فرماندهانش گفته شده بود آمریکا تا پایان سال نیرو‌های خود را از سوریه خارج خواهد کرد. این مقام وزارت امور خارجه آمریکا گفت: «ما به فرماندهان نیرو‌های سوریه دموکراتیک نگفتیم که این عقب‌نشینی دائم است، اما هشدار‌ها کاملا واضح بود. ما آن‌ها را در جریان قرار داده بودیم. آن‌ها می‌دانستند این اتفاق قرار است رخ دهد.»
دومین ابتکار عمل، برنامه‌ریزی برای ترغیب کشور‌های حاشیه خلیج فارس برای اعزام جنگجو به منظور تقویت کرد‌ها و تقویت نظامی آمریکا در زمانی می‌شد که نیرو‌های آمریکایی از سوریه خارج شوند. این ایده محکوم به شکست بود. این مقام وزارت امور خارجه آمریکا گفت: «سعودی‌ها اعلام کردند تمایل دارند شمار اندکی نیرو اعزام کنند، اما آن‌ها واقعا با این ایده موافق نبودند و صحبت‌هایی در این باره می‌شد که برخی از این نیرو‌ها سودانی خواهند بود. اما در نهایت این کرد‌ها بودند که این ایده را رد کردند. آن‌ها نمی‌خواستند از سوی عرب‌ها تقویت شوند. فکر می‌کنم، این پیشنهاد از همان ابتدا با ناکامی همراه بود. ما تلاش کردیم، اما این روند کارآمد نبود.»
ابتکار عمل نهایی همان چیزی بود که به طور رسمی «یک تلاش دیپلماتیک» نامیده می‌شد که خود پمپئو بر آن نظارت داشت، اما از سوی مقامات بلندپایه دیگر وزارت امور خارجه آمریکا یعنی برایان هوک، دیوید ساترفیلد و جیمر جفری اجرایی شد.
این مقام وزارت امور خارجه آمریکا گفت: «در ماه آوریل، حدود ده دیپلمات ما بر سر موضوع سوریه کار می‌کردند. اما در ماه اوت تعداد این افراد به بیست تن رسید. پمپئو تعداد آن‌ها را دو برابر کرد.»
به نوشته فارن پالیسی، انتصاب جیمز جفری (نماینده ویژه ترامپ در امور سوریه) از سوی دولت در ماه اوت با هدف افزایش تمرکز پمپئو بر یافتن راهی به منظور بازگرداندن آمریکا به بازی سوریه انجام شد که شامل گفتگو با روس‌ها و ترکیه‌ای‌ها در ارتباط با توافق نامه‌ای علیه بشار اسد، رئیس جمهور سوریه، حفاظت از کرد‌ها و تسریع روند دست یابی به یک راه حل سیاسی ناشی از مذاکرات در ژنو و سپس در آستانه قزاقستان می‌شد. اما این ابتکار عمل سوم، همانند ابتکار عمل دوم، راه به جایی نبرد. این مقام گفت: «ما دیر هنگام اقدام کردیم و هیچ کسی به ما گوش نمی‌داد. ما از بیرون نظاره‌گر بودیم. این بسیار ناراحت کننده بود.»
ارسال نظرات