کد خبر:۷۷۹۶۱۶
علم الهدی در نشست کتاب «نظریه اسلامی رشد»:
دانشگاه‌ها و مدارس به جای منابع تعلیم و تربیت به مثابه بنگاه دیده شده‌اند
عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی گفت: متاسفانه تاکنون برنامه‌های توسعه رویکرد تربیتی نداشتند و دانشگاه‌ها و مدارس را مانند بنگاه دیده شده‌اند.
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، جمیله علم الهدی، عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی و مولف کتاب نظریه اسلامی رشد در نشست رونمایی این کتاب که امروز در این دانشگاه برگزار شد، درباره کتابی که نوشته شده است گفت: سالهاست بحث انقلاب فرهنگی را امام (ره) شروع کرده اند. امام قبل از آنکه انقلاب سیاسی کنند یک انقلاب فرهنگی آورده و مردم را پای مبارزه و انقلاب سباسی آوردند.
وی افزود: الان که در چهلمین سال این دوره از انقلاب فرهنگی هستیم ، نمی‌شود تشکر نکرد از اقدامات انجام شده، ولی جای کار هنوز هست. رهبری سند تحول در علوم انسانی را مطرح کردند، ولی متاسفانه تا کنون برنامه‌های توسعه رویکرد اقتصادی دارند نه تربیتی.ما دانشگاه‌ها و مدارس را در چارچوب و قواعد دولت محور قرار دادیم و دانشگاه‌ها و مدارس به مثابه بنگاه دیده شد نه اداره. در واقع به دنبال این هستیم که دانشگاه و مدرسه را بنگاهی ببینیم. در ایران سوابق بسیار درخشان و تجربه‌های موفق و طولانی مدتی داریم، ولی از نظر دانش تربیت کاری نکرده ایم. اینکه تعلیم و تربیت را مختص به ۴ یا ۵ رشته کرده ایم کار درستی نیست.
علم الهدی اضافه کرد: دو انتقاد به جمهوری اسلامی وارد است یکی اینکه چرا تعلیم و تربیت را اقتصادی کرده اند؟ ۶ برنامه توسعه در کشور ما بر مبنای اقتصاد صنعتی آمده نه زیست بومی. دومین انتقاد این است که ما در علم دینی مباحث حاشیه‌ای را بیشتر از اصل تولید این علوم داریم.
عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی خاطرنشان کرد: به فاصله ۸۴ تا ۸۶ مطالعات تعلیم و تربیت اسلامی را با کمک حکمت متعالیه انجام دادیم و همانجا من عرض کردم این انسانی که اینجا آمده است انسان خیالی است و خیلی از طبقات انسانی در آن دیده نمی‌شود. آنجا نظریه رشد را مطرح کردیم و به دلایل متعددی که وجود داشت امکان این کار نبود. در سال ۹۱ مخبر دزفولی برای تکمیل سند تحول در علوم انسانی تحت عنوان تببین مبانی تحدید منابع رشد انسان قراردادی بست و حدود دوسال مطالعه اولیه آن شکل گرفت و دستاورد‌های خوبی از جمله مجموعه مقالات و دو کتاب داشت. با ۲۵ نفر از صاحبنظران مصاحبه کردیم. هیچ کتابی در حوزه رشد انسان نبود که نوشته شده باشد و ما مطالعه نکرده باشیم. این کتاب بخش نهایی این تحقیقات و مطالعات ما است.
وی افزود: الان که در چهلمین سال این دوره از انقلاب فرهنگی هستیم ، نمی‌شود تشکر نکرد از اقدامات انجام شده، ولی جای کار هنوز هست. رهبری سند تحول در علوم انسانی را مطرح کردند، ولی متاسفانه تا کنون برنامه‌های توسعه رویکرد اقتصادی دارند نه تربیتی.ما دانشگاه‌ها و مدارس را در چارچوب و قواعد دولت محور قرار دادیم و دانشگاه‌ها و مدارس به مثابه بنگاه دیده شد نه اداره. در واقع به دنبال این هستیم که دانشگاه و مدرسه را بنگاهی ببینیم. در ایران سوابق بسیار درخشان و تجربه‌های موفق و طولانی مدتی داریم، ولی از نظر دانش تربیت کاری نکرده ایم. اینکه تعلیم و تربیت را مختص به ۴ یا ۵ رشته کرده ایم کار درستی نیست.
علم الهدی اضافه کرد: دو انتقاد به جمهوری اسلامی وارد است یکی اینکه چرا تعلیم و تربیت را اقتصادی کرده اند؟ ۶ برنامه توسعه در کشور ما بر مبنای اقتصاد صنعتی آمده نه زیست بومی. دومین انتقاد این است که ما در علم دینی مباحث حاشیه‌ای را بیشتر از اصل تولید این علوم داریم.
عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی خاطرنشان کرد: به فاصله ۸۴ تا ۸۶ مطالعات تعلیم و تربیت اسلامی را با کمک حکمت متعالیه انجام دادیم و همانجا من عرض کردم این انسانی که اینجا آمده است انسان خیالی است و خیلی از طبقات انسانی در آن دیده نمی‌شود. آنجا نظریه رشد را مطرح کردیم و به دلایل متعددی که وجود داشت امکان این کار نبود. در سال ۹۱ مخبر دزفولی برای تکمیل سند تحول در علوم انسانی تحت عنوان تببین مبانی تحدید منابع رشد انسان قراردادی بست و حدود دوسال مطالعه اولیه آن شکل گرفت و دستاورد‌های خوبی از جمله مجموعه مقالات و دو کتاب داشت. با ۲۵ نفر از صاحبنظران مصاحبه کردیم. هیچ کتابی در حوزه رشد انسان نبود که نوشته شده باشد و ما مطالعه نکرده باشیم. این کتاب بخش نهایی این تحقیقات و مطالعات ما است.
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
اخبار مرتبط
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.