ارگان حزب سازندگی برخلاف واقعیتهای موجود پیروزی جو بایدن در انتخابات آمریکا را به «پایان فشار حداکثری» تعبیر کرد.
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، روزنامه سازندگی تیتر برجسته خود را به «پایان فشار حداکثری» اختصاص داد و نوشت: در حالی که اکثریت چهرههای دولتی و اصولگرایان بر عدم تفاوت بین پیروزی دونالد ترامپ و جو بایدن در سیاستهای آمریکا و در قبال ایران تاکید دارند، محمدجواد ظریف نظر متفاوتی در این باره دارد.
ظریف درباره موضع ایران درباره نتیجه انتخابات آمریکا و اینکه آیا بر سر کار بودن دموکراتها یا جمهوریخواهان در کاخ سفید تفاوتی دارد، گفته است: «معلوم است که تفاوتی میان این دو مورد وجود دارد.»
شاید ظریف تنها مقام دولتی باشد که به وضوح از تفاوتهای بین بایدن و ترامپ در قبال ایران سخن گفته است. او در خرق عادتی ظریف، برخلاف موضعگیریهای رسمی به بیان واقعیتهایی از سیاست خارجی از نگاه خود در این حوزه پرداخته است. از نگاه ظریف وضعیت سیاست خارجی ایران در زمان ریاستجمهوری بایدن و ترامپ متفاوت خواهد بود. این تفاوت را هیچ شخصی در دولت به اندازه محمدجواد ظریف به خوبی درک نمیکند.
علی ربیعی، سخنگوی دولت نیز در یادداشتی در خبرگزاری ایرنا نوشته است: «مقام معظم رهبری اشاره کردند که هرکسی رئیسجمهور آمریکا شود، تاثیری بر سیاستهای ما نمیگذارد. آقای روحانی نیز بر همان سیاق یادآوری کرد که برای ما مهم نیست چه کسی درآمریکا انتخاب میشود، ولی شیوهای که آمریکا در پیش میگیرد مهم است. این اظهارات به معنای بیتوجهی به تفاوتهای بالقوه در رفتارهایی نیست که ممکن است رؤسایجمهور مختلف آمریکا در پیش بگیرند، بلکه صحه گذاشتن بر اصول هدایتکنندهای است که سیاست خارجی ما در سالهای گذشته بهویژه بعد از روی کار آمدن دولت یازدهم به پیش برده است.»
همزمان با این تحلیل روزنامه سازندگی، روزنامه ایران نیز جمله ظریف درباره تفاوت بایدن و ترامپ را نیز تیتر کرد و در تیتر دیگری نوشت «جام پیروزی در دست بایدن؛ نماد فشار حداکثری علیه ایران شکست خورد».
القای «پایان فشار حداکثری» از سوی ارگان حزب اشرافی و غربگرای کارگزاران در حالی است که دولت اوباما واضع «تحریمهای فلجکننده» قبل از برجام، انواع تحریمهای شدیدتر در پسابرجام بود و به همین دلیل، خبرگزاری بلومبرگ در گزارشی تایید میکند تحریمهای دوره اوباما از فشار حداکثری دوره ترامپ مخربتر بوده است.
رویکرد تحریفآمیز برخی مدعیان اصلاحطلبی در قبال انتخابات آمریکا در حالی است که طیف مذکور، در سال ۹۲ نیز مدعی بودند دولت دموکراتها اهل تعامل است و به واسطه توافق با آنها، فشار اقتصادی برداشته میشود. این خدعه موجب شد هفت سال فرصتهای تدبیر اقتصادی و شکستن تحریمها از کشور دفع شود و حال آنکه اوباما و کری پس از برجام بارها اعتراف کردند اگر توافق به دست نیامده بود، تحریمها در حال فروپاشی بود.