به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، امیر سرتیپ خلبان کیومرث حیدریان که از خلبانان نیروی هوایی ارتش در دفاع مقدس که به «عقاب زاگرس» شهرت دارد در خاطره‌ای از مرحوم امیر سرتیپ منوچهر محققی روایت می‌کند:منوچهر محققی، یک از خلبانان همیشه آماده بود که هنگام بازنشستگی، رکورددار جهانی پرواز برون‌مرزی بود اما متأسفانه در کمتر جایی نامی از ایشان است. هر چند، محققی و امثال محققی برای نام‌شان نجنگیدند، بلکه برای وطن بود که جنگیدند و بارها مرگ را به چشم دیدند.
در یکی از پروازهایم از پایگاه ششم شکاری بوشهر در سال‌های اول جنگ که همراه منوچهر محققی بودم، پس از انجام مأموریت بر آسمان بغداد، به سمت مرز پرواز کردیم. طبق معمول، حجم موشک‌ها و توپ‌های ضدهوایی پدافند عراق زیاد بود و از هر طرف بر ما وارد می‌شدند.
تا جایی‌که توانستیم موشک‌ها و توپ‌ها را جا گذاشتیم اما متأسفانه حجم موشک‌ها و توپ‌ها به‌قدری بود که «نویز»، «رپیتر» و «چف» هم دیگر بی‌تأثیر بودند. نهایتاً با دیدن به موقع چراغ هشدار دهنده نهایی و قبل از اصابت موشک به فانتوم، با اجکت کردن هواپیما را ترک کردیم. محققی نیز از ناحیه دست چپ، چندین تیر از رگبار مسلسل خورد.
ارسال نظرات