گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، فاطمه کریمی؛ ابتدایی ترین عامل محرک برای رشد و موفقیت انسان در طول زندگی باوری است که میتواند نسبت به خود در عرصه ها و ادوار مختلف زندگی اجتماعی خود داشته باشد. اعتماد به نفس در حقیقت همان نگرش جامعی است که ما از خود و توانمندی هایمان در ذهن متصوریم و در نهایت میتوانیم متناسب به آن، به خودسازی برسیم. در نتیجه خودباوری مقدمهای برای خودسازی انسان است. همه انسان ها به شناخت توانمندیهای خود نیازمندند؛ اما به جهت نقش مهم اجتماعی و تربیتی بانوان، میبایست توجه بیشتری به آن داشت. بطور کلی علاوه بر سلامت جسمی، سلامت فکری و روحی دختران از اهمیت بسیاری برخوردار است و حس اعتماد به نفس یکی از عوامل اثرگذار بر این مسئله میباشد.
کسب تدریجی اعتماد به نفس عمومی دختران جامعه از جهت تاثیر عمیقتر آنان در فعالیت های تربیتی و اجتماعی، نیازی است که مسئولین، محیط و به ویژه خود دختران باید به آن توجه کنند. در نظر داشته باشیم علت عمده عزت نفس، محیطی است که با آن ارتباط داریم و فقدان آن در دختران میتواند موجب بروز پیامدهای سنگین تری از جمله بروز ترس و اضطراب، عدم شناخت درست ارزش ها و توانمندی های فردی، سرکوب استعدادها، احساس ضعف در زندگی شخصی، افسردگی و در نهایت عدم رشد، اثرگذاری منفی بر محیط و به ویژه تاثیر منفی بر تربیت نسل های آینده شود. افزون براینکه مشکلات ناشی از ضعف خودباوری در دختران به دلایل متعدد محیطی شایع و جدی تر بوده و بروز اجتماعی بیشتری دارد بنابراین از باب اهمیت این توانایی در دختران لازم است به این مسئله بیش از گذشته توجه شود.
زیرساخت خودباوری در دوره کودکی بنا میشود اما در هر دوره قابلیت کسب آن را داریم. از این جهت والدین و سیستم آموزشی نقش تعیین کنندهای در ایجاد این توانایی در دختران ایفا میکنند. ضمن آن که حضور اثر بخش بانوان در محیط های اجتماعی و کنش گری های مثبت به رشد این توانایی کمک بسیاری میکند. دانشگاه یکی از محیط های موثر برای تقویت اعتماد به نفس دختران است به ویژه این که با ورود به محیط دانشگاهی فضای جدیدی را پیش روی خود مشاهده میکنند که تفاوت بسیاری با محیط هایی دارد که سابق در آن کنشگری میکردند. دختران دانشجو، در این مرحله با جامعه ای کوچک روبرو هستند که نمونه ای از جامعه بزرگ انسانی بوده و در عین حال بستر مناسبی برای آزمون و خطا، کسب تجربه، گسترش ارتباطات و تثبیت توانمندی هایشان است.
محیطی که فرصت را برای رقابت های مثبت فراهم کرده و با بروز استعدادها در عین لزوم توجه به جنسیت، به فراخور افزایش آگاهی و رشد، میتواند تاثیر مثبتی بر خودباوری و شکل گیری هویت آنان داشته باشد. این توانایی برای تثبیت، نیازمند آن است که به مرور کسب گردد. باید توجه داشت صرف اخذ مدرک و عناوین، این توانایی را تثبیت نخواهد کرد و این نگاه که هدف از دانشگاه رفتن کسب اعتماد به نفس از طریق دریافت مدرک باشد صحیح نیست؛ لذا واجب است خود دختران با حضور پویا و فعال در این بستر، به رشد و خودباوری برسند.
فاطمه کریمی - دانشگاه بین المللی قزوین
انتشار یادداشتهای دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروهها و فعالین دانشجویی است.