محمدپناه، مسئول بررسی و تحلیل سیاسی بسیج دانشجویی دانشگاه کردستان در گفتگو با خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو در مورد سند ۲۰۳۰ و توقف آن گفت: یکی از نهادهایی که از ابتدای خلقت بشر با انسان بوده است نهاد تعلیم و تربیت است، آنچه در مقوله تربیت اهمیت دارد این است که این مقوله در یک نهاد مشخص باید پیگیری شود و اصطلاحا یک امر خود رو و بریده از مدیریت نیست و حتما باید تحت مدیریت خاصی انجام شود. در کشور ما این مقوله به نهاد آموزش و پرورش اختصاص دارد. حال باید پرسید که چرا این نهاد با وجود اسناد بالادستی نظام دست به پذیرش این چنین سندی زده است؟ و از آن مهمتر انفعال شورای عالی انقلاب فرهنگی به عنوان عالیترین نهاد فرهنگی کشور در خصوص این سند بود که منجر به تذکر و گلایه ولی فقیه جامعه شد؟ آن اختلالی که رهبر معظم انقلاب در دیدار اخیر با دانشجویان مطرح فرمودند در برخی نهادهای این چنینی کشور مشهود است.
محمدپناه افزود حضرت امیر میفرمایند مردم بیش از آنکه به پدر و مادر خود شبیه باشند به حاکمان شان شباهت دارند، پدر و مادر از تولد تا آمورش های اولیه و تقریبا تمام طول حیات فرزند خود را مدیریت میکنند. ولی با اینکه امراء چنین ابزار مدیریتی را ندارند چرا تأثیرشان از پدر و مادر بیشتر است؟تنها چیزی که دست امراء است نظم اجتماعی است و تأثیرات نظم اجتماعی روی اخلاق و اعتقادات از تأثیرات پدر و مادر نیز بیشتر است و یکی از علت هایی که ما هر نظم یا سندی را نمیپذیریم این است.
مسئول بررسی و تحلیل سیاسی بسیج دانشجویی دانشگاه کردستان در ادامه گفت: اجرای سند۲۰۳۰ در کشور یعنی استحاله و استعمار فرهنگی و سپس استعمار سیاسی کشور. هرچند توقف اجرای این سند دیر انجام شد اما جای تقدیر دارد و خواسته ما نه تنها توقف این سند بلکه ابطال کامل این سند و بازگرداندن آن به یونسکو است.
وی در پایان تصریح کرد نکته حائز اهمیت دیگر بحث نبود ابزار نظارتی قوی برای پیگیری اجرای مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی است که کارکرد این شورا را تا حد بسیار زیادی کم کرده است، از اعضای این شورا انتظار میرود با اتخاذ ساز و کار مناسبی این نقطه ضعف شورا را برطرف نمایند و به کارکردی مناسب و در شأن شورای عالی انقلاب فرهنگی که از آن انتظار میرود، برسند.