به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، حالا ۷ روز از حادثه تلخ و جانسوزی که این روزها قلب هر ایرانی را به درد آورده یعنی فوت امیرمحمد خالقی، دانشجوی ۱۹ ساله دانشگاه تهران، میگذرد. این حادثه نهتنها جامعه دانشگاهی، بلکه تمام ملت ایران را در اندوه فرو برد. مردم سراسر کشور با خانواده محترم خالقی ابراز همدردی کرده و خود را در این فقدان شریک دانستهاند. خانواده خالقی نیز ضمن قدردانی از ملت شریف ایران، صراحتاً اعلام کردهاند که با هرگونه سوءاستفاده سیاسی از خون فرزندشان مخالفاند.
در این هفته فضای دانشگاهی با فراز و فرودهای بسیاری همراه بود، اتفاقاتی که در نهایت با هوشمندی نسل جوان و دانشجویان که نشان از بلوغ فکری و سیاسی آنها دارد، هم باعث شد مسئولین دانشگاهی و وزارت علوم متوجه وظایف خود باشند و کوشش دو چندان کنند و هم در نهایت با تلاش دستگاه امنیتی و انتظامی قاتلان امیرمحمد خالقی دستگیر شدند و به سزای جنایت خود میرسند.
پس از انتشار خبر این حادثه، رسانههای معاند تلاش کردند تا از این ماجرا برای ایجاد ناامنی روانی در جامعه استفاده کنند. آنها با انتشار گزارشهای مغرضانه، مدعی شدند که ایران به کشوری ناامن تبدیل شده و نیروهای امنیتی کشور قادر به کنترل اوضاع نیستند اما دستگیری سریع قاتلان نشان داد که این ادعاها کاملاً بیپایه و اساس است. نیروهای انتظامی کشور در کمترین زمان ممکن توانستند جنایتکاران را شناسایی و دستگیر کنند، چیزی که در بسیاری از کشورهای غربی با سیستمهای امنیتی پیشرفته نیز به این سرعت رخ نمیدهد. این اتفاق ثابت کرد که ایران همچنان کشوری امن و مقتدر است و در برابر تهدیدهای داخلی و خارجی ایستادگی میکند.
پس از دستگیری قاتلان، موجی از واکنشهای مثبت در فضای مجازی و در میان دانشجویان ایجاد شد. بسیاری از کاربران ایرانی در شبکههای اجتماعی با انتشار پیامهایی، از عملکرد سریع نیروهای انتظامی قدردانی کردند. دانشجویان دانشگاه تهران نیز با برگزاری مراسم یادبود برای امیرمحمد خالقی، ضمن محکوم کردن این جنایت، بر لزوم برخورد قاطع با مجرمان تأکید کردند.
مدتهاست که رسانههای معاند و گروهکهای تروریستی، با استفاده از هر حادثهای تلاش میکنند تا چهره ایران را ناامن نشان دهند و به اغتشاشات دامن بزنند. در این پرونده نیز، آنها سعی داشتند تا با استفاده از احساسات عمومی، زمینهای برای ایجاد ناآرامی در دانشگاهها و سطح شهر فراهم کنند. اما دستگیری سریع عاملان این جنایت، تمام نقشههای آنها را بر هم زد. مردم ایران، بار دیگر دریافتند که دشمنان خارجی تنها به دنبال بهرهبرداری از مشکلات داخلی هستند و کوچکترین دغدغهای برای امنیت و آرامش جامعه ندارند.
دستگیری قاتلان امیرمحمد خالقی، نهتنها به خانواده این دانشجوی فقید کمی آرامش بخشید، بلکه بار دیگر نشان داد که ایران در برخورد با مجرمان و برقراری امنیت، از هیچ تلاشی دریغ نمیکند. این پرونده همچنین ثابت کرد که رسانههای معاند، جز تخریب روحیه ملی و ایجاد آشوب، هدف دیگری ندارند. اما ملت ایران هوشیارتر از آن است که بازیچه تبلیغات مسموم آنها شود.
گزارش میدانی خبرنگار SNNTV از وضعیت امنیت محلی که دانشجوی دانشگاه تهران به دست زورگیران قتل رسیده است
فوت این دانشجوی دانشگاه تهران در روزهای اخیر به یکی از مهمترین اخبار دانشگاهی و اجتماعی کشور تبدیل شده است. اما پیش از بررسی ابعاد مختلف این حادثه، شایسته است به رفتار آگاهانه و مسئولانه دانشجویان دانشگاه تهران توجه کنیم؛ دانشجویانی که در این شرایط حساس، از سیاستزدگی و جنجالهای رسانههای معاند فاصله گرفته و با درک درست از موقعیت، در برابر فشارهای رسانهای ایستادگی کردهاند.
این دانشجویان که بهخوبی از دسیسههای دشمنان آگاهاند، نهتنها مسیر صحیح مطالبهگری را حفظ کردهاند، بلکه اجازه ندادهاند رسانههای مغرض، با تحریک احساسات عمومی، فضای جامعه را ملتهب و بیثبات کنند. آنها با اقتدار و درک عمیق از شرایط، مانع از آن شدهاند که مسائل صنفی و مطالبات بهحقشان، به ابزاری برای بهرهبرداریهای سیاسی تبدیل شود.
دانشگاه تهران همواره مهد علم، آگاهی و پرورش نخبگان کشور بوده است. دانشجویان این دانشگاه، در طول تاریخ، همواره در خط مقدم مطالبهگری و نقد مسائل اجتماعی و سیاسی قرار داشتهاند. این روزها نیز شاهد اعتراض دانشجویان به مشکلات صنفی هستیم؛ مشکلاتی که مدتهاست مطرح شده و انتظار میرود مسئولان در برابر آنها پاسخگو باشند.
این مطالبات، که عمدتاً به وضعیت رفاهی و آموزشی دانشجویان مربوط میشود، سالهاست که بیپاسخ مانده است. مسئولان باید پاسخ دهند که چرا صدای دانشجویان، که از درون یکی از معتبرترین دانشگاههای کشور بلند شده، نادیده گرفته شده است. در اینجا این ضربالمثل معروف به ذهن میرسد:
نوشدارو پس از مرگ سهراب چه فایده؟
چرا باید اقدامات مسئولان تنها زمانی انجام شود که بحرانها به اوج رسیده و دیگر راهحلی برای آنها باقی نمانده است؟
ویژهبرنامه شانزده آذر تلویزیون اینترنتی خبرگزاری دانشجو با موضوع مطالبات صنفی و خوابگاهی
با وجود تلاش برخی مسئولان برای توجیه عملکرد نادرست خود، دانشجویان دانشگاه تهران همچنان با صدایی واحد، خواستههای صنفی خود را پیگیری میکنند. این مطالبات صرفاً به مسائل مهمی مانند خوابگاه، تغذیه، ایمنی و امکانات آموزشی مربوط است. بدیهی است که دانشجویان باید از مسائل سیاسی کشور نیز آگاه باشند، اما مطالبهگری صنفی نباید به ابزاری برای بازیهای سیاسی تبدیل شود.
در روزهای اخیر، دانشجویان دانشگاه تهران تأکید کردهاند که اعتراضاتشان کاملاً صنفی و بهدور از انگیزههای سیاسی است. با این حال، در تجمع دانشجویان خوابگاهی، درحالیکه آنها خواستار کاهش تنشها و حل مشکلات خود بودند، اظهارات سرپرست دانشگاه و ارتباط دادن این تجمعات به وقایعی همچون ۱۸ تیر ۱۳۷۸، موجب سوءاستفاده برخی جریانها و به حاشیه رفتن مطالبات واقعی دانشجویان شد. درحالیکه دغدغه اصلی آنها، حل مشکلات روزمرهای است که هیچ ارتباطی با مسائل سیاسی ندارد.
رسانههای معاند و برخی جریانهای خارجی، که همواره در پی ایجاد بیثباتی در کشور هستند، تلاش کردهاند تا اعتراضات دانشجویان را به مسیری سیاسی منحرف کنند و از این فضا بهرهبرداری کنند. اما دانشجویان دانشگاه تهران نشان دادهاند که نسبت به این ترفندهای رسانهای آگاهاند و حاضر نیستند در زمین دشمن بازی کنند.
در این شرایط حساس، دانشجویان توانستهاند مطالبات واقعی خود را از جنجالهای سیاسی جدا کنند. اعتراضات آنها عمدتاً بر مسائل آموزشی، رفاهی، خوابگاهی و تغذیهای متمرکز بوده و هرگز به سمت درگیریهای سیاسی سوق نیافته است.
مطالبهگری صنفی، یکی از حقوق طبیعی هر دانشجو است و مسئولان موظفاند به آن پاسخ دهند. دانشجویان دانشگاه تهران، با درک شرایط کشور، اعتراضات خود را در فضایی آرام و محترمانه مطرح کردهاند.
بااینحال، متأسفانه برخی مسئولان دانشگاهی، بهویژه سرپرست دانشگاه تهران، نهتنها به دغدغههای دانشجویان توجه نکردهاند، بلکه با اظهارات نسنجیده، جو دانشگاه را ملتهبتر کردهاند. اشاره به وقایع ۱۸ تیر ۱۳۷۸، در شرایطی که اعتراضات اخیر کاملاً صنفی بوده، اقدامی غیرضروری و تحریکآمیز به نظر میرسد.
در شرایطی که دانشجویان صرفاً خواستار حل مشکلات صنفی خود هستند، ورود به مباحث سیاسی، تنها موجب انحراف از مطالبات اصلی آنها خواهد شد. چنین اظهارنظرهایی، نهتنها کمکی به حل مشکلات نکرده، بلکه اعتماد دانشجویان به مدیریت دانشگاه را نیز کاهش داده است.
انتظار میرفت که سرپرست دانشگاه تهران، با رویکردی منطقی و با در نظر گرفتن حساسیتهای موجود، به مشکلات صنفی دانشجویان پاسخ دهد و از طرح مسائل غیرضروری که ممکن است اعتراضات را از مسیر اصلی منحرف کند، خودداری کند.
ورود به موضوعاتی که ارتباطی با مطالبات دانشجویان ندارد، نهتنها به حل بحران کمکی نمیکند، بلکه باعث افزایش نارضایتی در میان دانشجویان خواهد شد. اگر مسئولان دانشگاه، بهجای پرداختن به مباحث سیاسی، به مشکلات خوابگاهها، تغذیه، امنیت و کیفیت آموزش توجه بیشتری میکردند، شاید میتوانستند فضا را آرامتر کرده و مسیر حل مشکلات دانشجویان را هموار سازند.
ایستادگی دانشجویان دانشگاه تهران در این شرایط حساس و مقابله با رسانههای معاند، نشان از بلوغ اجتماعی و سیاسی این نسل دارد. آنها بهخوبی دریافتهاند که باید مطالبات صنفی خود را از چالشهای سیاسی جدا نگه دارند و در مسیر منطقی و واقعبینانه دنبال کنند.
دانشجویان دانشگاه تهران، با تمام توان از خواستههای صنفی خود دفاع کردهاند و اجازه ندادهاند که اعتراضاتشان به ابزار دست جریانهای سیاسی داخلی و خارجی تبدیل شود.
در این میان، وظیفه مسئولان است که صدای دانشجویان را بشنوند، به خواستههای آنها توجه کنند و برای بهبود شرایط تحصیلی و رفاهیشان اقدام کنند. این امر، نهتنها به ایجاد آرامش در دانشگاهها کمک میکند، بلکه در پیشبرد اهداف علمی و فرهنگی کشور نیز نقش بسزایی دارد.
دانشجویان دانشگاه تهران، با درک صحیح از شرایط، نشان دادهاند که میتوانند از دام رسانههای معاند و بازیهای سیاسی دور بمانند و در مسیر بهبود کیفیت زندگی دانشجویی گام بردارند. ایستادگی آنها در برابر مشکلات و تلاش برای تحقق خواستههای صنفیشان، نشانهای از روشنفکری و دغدغهمندی برای آینده کشور است که باید مورد حمایت و توجه قرار گیرد.