مایکل آنتون کیست؟ / سیاستمدار لبنانی الاصلی که رئیس تیم فنی مذاکرات هسته‌ای آمریکا با ایران شد
گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو: طبق گزارش وب‌سایت پولیتیکو، دولت دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، تصمیم گرفت مقام ارشد وزارت امور خارجه، مایکل آنتون، را به عنوان رئیس تیم فنی آمریکا در مذاکرات با ایران درباره برنامه هسته‌ای این کشور منصوب کند. این گزارش افزوده است که مایکل آنتون، که اصالتی لبنانی دارد و مدیر بخش برنامه‌ریزی سیاسی وزارت خارجه است، هدایت تیمی متشکل از حدود ۱۲ مقام از بخش‌های مختلف دولت آمریکا را بر عهده خواهد داشت تا درباره جزئیات توافق احتمالی میان ایران و آمریکا گفتوگو کنند.
اما چه اطلاعات برجسته‌ای درباره آنتون وجود دارد که او را برای این مسئولیت شایسته کرده است؟
وی ریشه‌های ایتالیایی و لبنانی دارد. در سال ۱۹۶۹ متولد شد و در لومیس، یکی از حومه‌های ساکرامنتو در ایالت کالیفرنیا، بزرگ شد.
مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه کالیفرنیا گرفت و مدارک تحصیلات تکمیلی را از کالج سنت جان و دانشگاه تحصیلات تکمیلی کلیرمونت دریافت کرد.
حرفه‌ی خود را به عنوان نویسنده سخنرانی‌ها و دبیر مطبوعاتی شهردار نیویورک، رودی جولیانی، آغاز کرد.
بعدها در شورای امنیت ملی آمریکا (NSC) در دولت جورج بوش پسر سمت میان‌رده‌ای به عهده داشت و سپس دبیر مطبوعاتی مشاور امنیت ملی وقت، کاندولیزا رایس، شد.
در سال ۲۰۰۵، آنتون از دولت آمریکا خارج شد و به عنوان نویسنده سخنرانی برای روبرت مرداک، غول رسانه‌ای آمریکایی، در شرکت نیوز کورپ مشغول به کار شد.
او چندین سال به عنوان مدیر ارتباطات در بانک سرمایه‌گذاری سیتی‌گروپ کار کرد و به مدت یک سال و نیم نیز مدیر ارشد در شرکت بلک‌راک (بزرگترین شرکت مدیریت دارایی در جهان) بود.
در فوریه ۲۰۱۷، به شورای امنیت ملی آمریکا بازگشت و به عنوان معاون رئیس‌جمهور در امور ارتباطات راهبردی مشغول به کار شد. وی در ۸ آوریل ۲۰۱۸، یک شب پیش از تصدی جان آر. بولتون به عنوان مشاور امنیت ملی ترامپ، از سمت خود استعفا داد.
پس از ترک دولت ترامپ، به مرکز کربی در واشنگتن دی‌سی وابسته به کالج هیلزدیل پیوست؛ جایی که به تدریس علوم سیاسی پرداخت و دوره‌ای آنلاین تحت عنوان «سیاست خارجی آمریکا» طراحی و تدریس کرد و دروس امنیت ملی، استراتژی کلان و فلسفه سیاسی را در مقطع کارشناسی و تحصیلات تکمیلی ارائه داد.
در دسامبر ۲۰۲۰، ترامپ او را برای یک دوره چهار ساله به عضویت شورای ملی علوم آموزش منصوب کرد؛ شورایی که به وزارت آموزش ایالات متحده درباره تحقیقات علمی و سرمایه‌گذاری‌ها مشاوره می‌دهد.
به گزارش واشنگتن‌پست در نوامبر ۲۰۲۴، آنتوان یکی از نامزدهای اصلی برای تصدی سمت معاون مشاور امنیت ملی در دور دوم ریاست‌جمهوری ترامپ بود، اما پس از اطلاع از اینکه این شورا سمتی برای سباستین گورکا (یک چهره راست‌گرای افراطی که به عنوان مدیر ارشد مبارزه با تروریسم معرفی شده بود) خواهد داشت، خودش را از نامزدی کنار کشید.
در دسامبر ۲۰۲۴، ترامپ او را به عنوان مدیر برنامه‌ریزی سیاسی وزارت امور خارجه منصوب کرد؛ یکی از مهم‌ترین مناصب در این وزارتخانه.
آنتون به عنوان یک مقام دولتی کم‌حاشیه اما دارای نفوذ فزاینده توصیف شده است. او پیش‌تر در شورای امنیت ملی در دولت نخست ترامپ فعالیت داشت و سپس به عنوان پژوهشگر در مؤسسه محافظه‌کار کلیرمونت مشغول شد. موضع رسمی او درباره پرونده ایران، که همواره در واشنگتن محل بحث و جدل‌های شدید بوده، علناً اعلام نشده است.
به گفته یکی از مقامات دولت ترامپ در گفتوگو با پولیتیکو، آنتون «مرد مناسبی برای این موقعیت است زیرا تجربه و هوشمندی لازم را دارد و مهم‌تر از آن، اطمینان می‌دهد که دستور کار رئیس‌جمهور ترامپ در این پرونده به درستی اجرا شود.»
آنتون در دور دوم مذاکرات که در رم برگزار شد، استیون ویتکوف، رئیس هیئت مذاکره‌کننده آمریکا، را همراهی کرد.
پیشینه فکری
او از برجسته‌ترین طرفداران اندیشه محافظه‌کاری پیرو مکتب لئو اشتراوس است و در زمینه مطالعه نیکولو ماکیاولی تخصص دارد.
در نوشته‌های خود، از مفهوم «تنوع آمریکایی» انتقاد می‌کند و از مدافعان سرسخت شعار «اول آمریکا» و از مخالفان جدی چپ‌گرایان به شمار می‌رود. در سپتامبر ۲۰۲۰، مقاله‌ای منتشر کرد که در آن به آنچه «توطئه دموکرات‌ها» با حمایت جورج سوروس خوانده بود اشاره کرد و مدعی شد آن‌ها در صدد برنامه‌ریزی برای یک کودتا علیه آمریکا از طریق یک «انقلاب رنگی داخلی» هماهنگ شده توسط «دولت پنهان» و برخی عوامل تاثیرگذار در حزب دموکرات هستند. (این موضوع یکی از جنبه‌هایی است که نزدیکی او به ترامپ را توضیح می‌دهد.)
او اسلام را «دینی افراطی» می‌داند و معتقد است تنها یک جامعه «دیوانه» ممکن است پس از حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ مهاجران مسلمان را بپذیرد. همچنین اصطلاح «اسلام‌هراسی» را رد می‌کند.
وی تعهد آمریکا به دفاع از تایوان را «باقیمانده‌ای از دوران جنگ سرد» می‌داند و معتقد است که دفاع از تایوان به نفع آمریکا نیست.