
بانوان ایرانی ، کنشگران پیشران در دفاع میهنی

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو - حسین نجفی، دکترای جامعه شناسی سیاسی: اتصال های گاه و بیگاه در توئیتر [بموازات ناکامی و توفیق انواع فیلتر شکن ها] و انعکاس های محتواها در اینستاگرام و فضاهای رسانه ای دیگر ، بیش از هر چیز یک مسئله مهم و جدید در جامعه ایرانی را نمودار نمود.
زنان ایرانی ، سوژه های اصلی روزهای نبردمیهنی بودند. جامعه مرد سالار در اولین مواجه خود با چنین شرایطی ، از برچسب (حامیان عاطفی) و یا (تیمارگران روزهای سخت) در قبال بانوان یاد میکنند اما آنچه در واقعیت و عیان ، آشکار بوده است، کنشگری بیمحابا و جسورانه بانوانی بود که تالارهای گفتگو در توئیتر و اسپیس های مختلف را مدیریت و راه اندازی کرده و کمپین های مختلف در دفاع از طهران ، ایستادن ، مقاومت را استارت زدند و برخی از کنشگران جریان ساز نیز در امتداد این مسیر قرار گرفتند.
جدال های سیاسی، مناظره ها و گفتگو ها و اسپیس های رادیکالی که در مواجه با نیروهای ضدملی برگزار گردید، مبنای مهمی برای اعلام مواضع بخش از نیروهای اپوزیسیونی بود که در سردرگمی قرار گرفته بودند. بیشک زمینه و دلیل مهم هجرت تاریخی نیروهای اپوزیسیون برای ایستادن در کنار نیروهای مدافع وطن و ایستادگی در برابر ارتش نازیصفت اسرائیل، همین کنشگری معنادار زنان و دخترانی بود که در نقدهای سیاسی خود جسورانه و در دفاع میهنی سلحشورانه ایستادند.
یقینا کنشگری زنانه در سیاست و فضای عمومی با کنشگری مردسالارانه ، تفاوت های جدی و عمیقی دارد . ادبیات و فرم گفتمانی، دال های مرکزی ، افقی بودن اقتدار در گفتمان و کنشگری بانوان ، تفاوت جدی با ادبیات مردسالارانه میهنی دارد.
قرائت زنانه از ایران ، نقش مهمی در بازآفرینی روح ملی داشته که اتفاقا ، چندان در امتداد قرائت های رسمی ک کلیشه ای نبودند
همچنین در زمان اوج التهاب و فشار سنگین رسانه های فارسي زبان ضدملی برای خروج مردم از طهران ، کمپین های زنانه بمنظور ایستادن و ماندن در تهران ، یک سوگ جمعی را به شور و مقاومت جمعی تبدیل نمود و حضور دختران نوجوان و جوان در خیابان های تهران و میدان آزادی ، و پیام های کنشگرانه و مستقل ایشان، جلوه ی دیگری ازین نبرد میهنی بود.
آنچه کنشگری زنان ایرانی را با کنشگری زنان در دیگر مناطق جهان متفاوت نموده است ، مربوط به فهم ایشان از"دیگری" ست که بشدت شالوده شکنانه و متفاوت است.
زنان در ایران صرفا صدای زنان نبوده اند و زنان درایران صرفا مسئله زنانه نداشتهاند و این نکته در ایجاد تعلق و حسهمسرنوشتی و پیشرانی و نقش آوانگارد آنان در تحولات اثرگذار بوده است.
مردان و اساسا کنشگران رسانه ای ایران به لیدری بانوان درین روزهای سخت توجه و تمکین نموده و با بررسی دقیق مسئله و مصداق در توئیتر [بعنوان محیط نخبگانی] و دیگر فضاهای کنشگری نظیر اینستاگرام، به این نکته مهم توجه خواهد شد که "زنان ، نیروهای پیشران در کنشگری میهنپرستانه بوده اند".
بهرحال با کمترین تحقیق در الگوی رفتار سیاسی و اساس هرگونه فعالیت اجتماعی بانوان میشود دریافت که زنان در زول تاریخ ، نقش پیرو داشته و اساسا هیچگاه امکان چانه زنی و کنشگری پیشران نداشته اند و در تمجید ایشان ، صرفا به نقش پرستاری ، حمایت عاطفی و تیمارهای، اکتفا شده است.
انتشار یادداشتها به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروهها و فعالین دانشجویی است