علی اکبر مروجان در گفتگو با خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» در مشهد، تصریح کرد: قوچان به لحاظ پیشینه تاریخی خود شهری است که شخصی چون میرزا سنگلاخ قوچانی هنرمند بزرگ خوشنویسی را در کارنامه خود قرار داده است.
وی افزود: تشکیل شعبهای از انجمن خوشنویسان ایران در 40سال پیش در قوچان توسط استاد علی اکبر اسماعیلی قوچانی آنهم در زمانی که فقط 5شعبه در سراسر کشور وجود داشت یک حرکت تاریخی و نقطه عطفی برای این شهر است.
این استاد خوشنویسی با بیان این مطلب که معرفت شناسی هنر و شناخت آن مدیون بورک هارد است، بیان داشت: هنر دنیای پیچیدهای دارد و رسیدن به یک مرتبه در کار هنری و شناخت آن همانند شناخت انسان کاری بسیار دشوار است.
وی اضافه کرد: معنای فراق که در ادبیات و لِسان جاری است همان حدیث فراق و هجران و دوری از مقصود را بیان میکند که وقتی در عالم ذهنیت انسان به خطوط، نقش و نگار و رنگ میرسد پرتوی از همین فراق برای رسیدن به سرمنزل مقصود و جاودانگی و بارگاه احدیت را بیان میدارد.
مروجان با اشاره به این مطلب که خوشنویسی یک هنر تکمیلی و انتزاعی است، گفت: در تالار هنر کشور چین فقط یک اثر نصب العین همه هنرمندان و زینتبخش آن تالار قرار گرفته که آن اثر متعلق به خوشنویس جهان میرزا غلامرضا اصفهانی است.
وی ادامه داد: انجمن خوشنویسان علاوه بر ایران در کشورهایی مانند کانادا، فرانسه، آمریکا شعب فعال داشته و خوشنویسی ایران در دهه اخیر از رواج و رونق بینظیری برخوردار شده است.
این پژوهشگر خوشنویسی تاکید کرد: امروزه بازارهای هنری خاورمیانه در تسخیر هنر خوشنویسی ایران است و این نشان از آن دارد که خوشنویسی پا به پای ادبیات به چشم انداز خود در بُعد جهانی رسیده است.
وی تخصص خاندان میرخانی را خط نستعلیق دانسته و افزود: استاد محمدرضا شجریان که شاگرد سید حسن میرخانی بوده در سال 54 آن هم در شرایطی که فقط 11نفر در کشور مدرک ممتاز خوشنویسی را داشتند موفق به کسب این مدرک شده و در مصاحبهای مشکل ترین هنر را خط نستعلیق دانسته است.
مروجان با بیان این مطلب که خاندان میرخانی هم کتابت مینوشتند، هم قطعه و هم شاگرد تربیت میکردند، اذعان داشت: کتابت مرحلهای بالاتر از خوشنویسی است که هرکسی به آن دست نمییابد و استاد اسماعیلی قوچانی در حال کتابت بزرگترین قرآن در جهان میباشد.
وی با اشاره به این موضوع که هیچکس به اندازه استاد سید حسین میرخانی شاگرد تربیت نکرده، خاطرنشان کرد: به جزء دو نفر، اکثر اساتید خوشنویسی ایرانی شاگردان بی واسطه و باواسطه شاگردان برادران میرخانی بوده و اگر میرخانیها نبودند خوشنویسی ما به این عظمت خود دست نمییافت.
این پژوهشگر و استاد خوشنویسی یادآور شد: اشرف السادات میرخانی فرزند سیدحسین میرخانی کتابی از خاطرات پدر خود چاپ کرده که هر هنرمند و خوشنویسی باید این خاطرات را مطالعه کند چون منشور اخلاقی جامعه هنری ماست.
وی بیان داشت: ظهور باطن خوشنویس در شاکله آن هنر به اصل صفای باطن برمیگردد که صفای خط از صفای دل سرچشمه میگیرد.