بی‌نیازی کشور از مواد غذایی به معنای استقلال واقعی است

به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از مشهد، توفیقی در پیامی به مناسبت همایش روز جهانی غذا در پژوهشکده علوم و صنایع غذایی در مشهد اعلام کرد: نیاز روز افزون جامعه به غذا و رشد بی رویه جمعیت و کاهش منابع غذایی و استفاده بهینه از منابع غذایی،  یکی از مهمترین مسائلی است که توجه دولتمردان، اندیشمندان و محققان را به خود معطوف داشته است؛ چنانچه چاره ای برای تامین غذای انسان در آینده اندیشیده نشود، بشر در آینده از گرسنگی خواهد مرد و تبعات فعلی آن نزول کیفیت زندگی، قحطی و گرسنگی در اغلب نقاط دنیا است.

در ادامه این پیام آمده است: روز جهانی غذا فرصتی برای دست اندرکاران و تصمیم گیرندگان حوزه تولید و عرصه مواد غذایی است و با توجه به شعار روز جهانی غذا در سال 2013 که سیستم های غذایی پایدار برای تامین غذایی کافی و مقوی است، رابطه مستقیم تولیدات غذایی با سلامت مردم و توجه خاص دولت و مردم به کیفیت و کمیت غذایی جامعه و لزوم توجه به این دو مقوله مهم را آشکارتر می سازد.

این پیام می افزاید: بی نیازی کشور از مواد غذایی و عدم وابستگی در تامین اصلی ترین عنصر معیشتی مردم یعنی غذا به معنای استقلال واقعی است به علاوه با توجه به تاثیر سطح امنیت غذایی و سطح امنیت ملی کشور تولید داخلی مواد غذایی جزو اولویت های اصلی دولت در زمینه توسعه تولیدات داخلی است.

سرپرست وزارت علوم در ادامه این پیام آورده است: چنانچه تولید مواد غذایی هم سو با رشد جمعیت، افزایش پیدا نکند، تولید سرانه مواد غذایی کاهش می یابد در این صورت تقاضای فزاینده برای مواد غذایی باید از طریق افزایش واردات تامین شود.

توفیقی در این پیام خاطرنشان کرده است: طبق اعلام سازمان خوار و بار جهانی جمعیت جهان تا سال 2030 به بیش از هشت میلیارد نفر خواهد رسید و براساس برآوردهای موجود تا سال 2030 باید مقدار تولید محصولات غذایی در کشورهای در حال توسعه از جمله ایران 70درصد بیشتر از تولید فعلی باشد بنابراین یکی از اهداف اصلی سیاست های توسعه در کشور به کارگیری تمهیدات لازم تامین مواد غذایی در داخل کشور است.

این پیام با اشاره به اینکه امنیت غذایی یکی از مهمترین مولفه های امنیت ملی محسوب می شود و بنیان یک جامعه توسعه یافته و عنصر اصلی سلامت فکری، روانی و جسمی اعضای آن است، می افزاید: متاسفانه تغییرات اقلیمی ناشی از گازهای گلخانه ای و تخریب محیط زیست، کمبود منابع آب در کشور، کاهش نزولات آسمانی و خشکسالی ها سبب کاهش رشد تولید مواد اولیه کشاورزی و تولیدات دامی در کشور شده است و این مسئله لزوم سیاست گذاری های کلان و برنامه های دراز مدت، تغییر الگوهای کشت و به کارگیری فناوری های نو در افزایش بهره وری و حفظ ذخایر آبی را برای تامین غذای نسل های آینده  اجتناب ناپذیر می کند.