محمد اسماعیلی در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی «خبرگزاری دانشجو»، گفت: براساس آخرین مطالعاتی که در سازمان ملل متحد صورت گرفت 49 درصد بیماران سرطانی تنها با جراحی، 40 درصد با رادیوتراپی همراه با جراحی و 11 درصد با دارو درمانی یا شیمی درمانی علاج پیدا کردهاند و معالجه شده اند.
وی افزود: کمترین اثربخشی در درمان سرطان مربوط به شیمی درمانی میشود، علت آن نیز این است که علم شیمی درمانی علم بسیار ضعیفی است، ما در شیمی درمانی در حقیقت داروها ضد سلول مصرف میکنیم.
رئیس مرکز تحقیقات سرطن در مورد شیمی درمانی اظهار کرد: در شیمی درمانی سلولها را از بین میبریم و میکشیم و چون داروی ما قادر نیست سلول سالم را از سلول بیمار تشخیص دهد طبیعتا تمام سلولها را از بین می برد.
وی در ادامه تصریح کرد: در شیمی درمانی بیشتر اوقات ملاحظه میشود که سلولهای جوان نیز از بین میروند و در خانمها بر اثر شیمی درمانی سلولهای تخمدانی از میان می روند و زنان دیگر بر اثر مصرف این دارو، قائده نمی شوند، سلولهای رشد مو از بین میرود و موها میریزند، سلولهای ناخن نیز از میان میرود و به بسیاری از سلول های داخلی صدمه و آسیب می رساند.
اکبری با اشاره به شیمی درمانی گفت: شیمی درمانی، روش موثر و مفیدی نیست اگرچه در کنار سایر درمانها کمککننده است اما بیشتر هزینه در دنیا در قالب داروها صورت میگیرد علت این است که تجارت به گسترش مصرف دارو کمک میکنند و علارغم مفید نبودن این داروها تبلغات گسترده ای برای مصرف دارو صورت می گیرد.
وی در ادامه بیان کرد: داروهای شیمی درمانی گرفتاریهایی برای سلامت انسان به همراه دارند همانند مسیری که داروهای عفونی یا آنتیبیوتیکها برای انسانها ایجاد میکرده اند و برای بدن افراد خطرآفرین شده اند.
استاد دانشگاه شهید بهشتی اظهار داشت: سالهای اول که داروی پنیسیلین کشف شد انسانها تصور کردند که میتوانند بیماریهای مختلفی را به وسیله این دارو کنترل کنند اما به دلیل مصرفهای نابهجا، فراوان و غیر ضروری از این دارو دچار گرفتاریهایی شدیم که اکثر بیماریهای عفونی نسبت به آنتیبیوتیکها مقاوم به درمان شده اند.
وی در توضیح بیشتر بیان کرد: این مسیر در داروهای شیمی درمانی عینا تکرار شده است، لذا ضرورت دارد یک بحث علمی مفصل و عملیاتی جدی در خصوص شیمی درمانی انجام شود.
اکبری در مورد مصرف داروهای شیمی درمانی بیان کرد: بیشترین مصرف داروها به شیمی درمانی تعلق دارد اما این داروها با توجه به مصرفی که دارند کمترین تاثیرگذاری را به همراه دارند، علت آن هم این است که هنگامی که نمیتوانیم کاری برای بیمار انجام بدهیم بیدلیل برای بیمار دارو تجویز می کنیم.
وی تصریح کرد: تعداد دفعاتی که از شیمی درمانی استفاده میکنیم خیلی زیاد است اما اثربخشی این داروها، اندکی است. به طور مثال در زمان عود سرطانها مثل سرطان های گوارش، پانکراس، کولون، روده و ... دارویی نداریم که بیش از سه ماه به طول عمر بیمار اضافه کند، در حالیکه میلیاردها دلار در جهان و در ایران برای این داروها هزینه میشود البته آرزوی ما این است که از این داروها به درستی استفاده شود.
رئیس انجمن سرطان در پایان گفت: بشر باید دارویی بسازد که فقط بر روی سلول خاص سرطانی تاثیر بگذارد و به سلول های دیگر لطمه نزند این رخداد یکی از انقلابهای علم طب خواهد بود.