به گزارش خبرنگار علمی «خبرگزاری دانشجو»، میرزایی در ابتدای نشست خبری ششمین جشنواره ملی حرکت که صبح امروز در وزارت علوم برگزار شد، با تاکید بر اینکه بخشی از امور فرهنگی در دانشگاه ها صورت می گیرد، اما گفتمان سازی بدون کمک رسانه ها ممکن نخواهد بود، گفت: در حوزه فرهنگی و اجتماعی ما دو اصل عقلانیت و ایمان را مدنظر داریم و معتقدیم رویکرد دین محور و عقلانیت محور می تواند دو رکن کافی برای بالندگی در مسیر علمی و فرهنگی باشد.
وی افزود: رویکرد ما ایجابی است و فعالیت ها در این حوزه در چارچوب قوانین بوده و نظارت بر این حوزه نیز براساس قانون صورت می گیرد.
مدیرکل فرهنگی و اجتماعی وزیر علوم تاکید کرد: این رویکرد ایجابی در چارچوب قانون خواهد بود؛ چرا که فعالیت های ایجابی که در چارچوب قانون نباشد، مشکلات خود را خواهد داشت.
میرزایی در خصوص نگاه مدیریت فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم به تشکل ها گفت: رویکرد ما رویکرد گفت و گو محور بین تشکل هاست؛ چرا که از نظر ما یکی از مشکلات گروه ها و تشکل ها نداشتن اتصال این فعالیت ها و نبود فعالیت های جمعی است و ما در بحث های علمی و تشکل های فرهنگی از فعالیت های گروهی حمایت می کنیم.
وی بیان داشت: 70 درصد فعالیت های تشکل ها در فضای دانشجویی همسو است و امکان برگزاری مشترک این نشست ها وجود دارد؛ ما معتقدیم بسیاری از اختلاف سلیقه ها به خاطر نبود گفت و گو است که این عامل سوءتفاهم ها و مشکلات بسیاری را ایجاد می کند.
مدیرکل فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم از تشکیل اتاق فکر معاونان فرهنگی در دانشگاه ها خبر داد و گفت: در این اتاق فکرها هم از استادان و هم از صاحبنظران و هم از فعالان حوزه فرهنگی استفاده خواهد شد و از آنجایی که سیاستگذاری وزارت علوم، کلی است، امیدواریم با کمک اتاق فکرها، هر دانشگاه متناسب با اقتضائات خود به فعالیت های علمی و فرهنگی بپردازد.
میرزایی ادامه داد: خروجی دانشگاه ها برحسب نوع و سطح آنها متفاوت خواهد بود و در مباحث مختلف از جمله کرسی های آزاداندیشی به فراخور ویژگی ها برنامه های مختلفی خواهند داشت؛ در مباحث علوم انسانی دانشگاه علامه، تهران و شهید بهشتی و برخی دانشگاه های شهرستان ها از قطب های مهمی هستند که می توانند در این بحث کمک کنند.
وی در پایان گفت: ما در کل کشور برای انجام فعالیت جمعی مشکل داریم و اگر این مشکل قرار است جایی تقلیل پیدا کند آنجا حوزه نخبگانی است؛ چرا که تمرین کار جمعی در دانشگاه ها می تواند مقدمه ای برای حل این مشکل در حوزه عمومی باشد و اگر این امر در دانشگاه رخ ندهد بعید است در حوزه عمومی نیز عملی شود.