چنانچه درصدد سربلندی هستید شاهنامه بخوانید

به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از مشهد، فریدون جُنیدی امروز در جمع دانشجویان دانشکده مهندسی دانشگاه فردوسی مشهد، با بیان اینکه امروز ما دیو را موجودی شاخدار و احیاناً یک چشم می شناسیم، بیان داشت: در شاهنامه سه بار از کلمه دیو استفاده شده است بار نخست در دوران طهمورث است در این دوران زبان اوستایی حاکم بود که مادر همه زبان های آریایی است؛ اما اروپایی ها از 200 سال پیش با ایجاد زبان هند و اروپایی درصدد نابودی این زبان برآمدند.

وی با اشاره به اینکه یکی از کهن‌ترین نگارهای ایرانی در یزد یافت شده است، تصریح کرد: چنانچه این نگارها را با همین نام در نظر گیریم آنگاه خواهیم دید که فرهنگ ایرانی چگونه حفظ خواهد شد، در زبان اوستایی نوشتن با کلمه دیپ آورده شده است که بعدها تبدیل به کلمه دپ و دف شده است که ما امروز از این واژه ها با نام های دبیر و دبیرستان و یا دفتر یاد می‌کنیم؛ بنابراین در همه اینها مشاهده می‌کنیم که واژه دیپ تغییر شکل یافته است.

این شاهنامه پژوه با بیان اینکه دیو دومی که در شاهنامه یاد می شود همان دیوار مازندران یا رشته کوه البرز است که کاووس در آنجا زندانی است و رستم به کمک وی می شتابد، بیان کرد: امروز ریشه‌های بسیاری از لغات اروپایی، فارسی است؛ اما اروپاییان مدام به ما دروغ می‌گویند؛ زیرا زمانی که اولین جنایتکار تاریخ به ایران آمد 12 هزار جلد کتاب ایرانی را سوزاند، امروز چنانچه کسی بخواهد نوشته های 200 سال پیش انگلستان را بخواند نمی‌تواند؛ اما ما زبان های کهن خود را می‌توانیم بخوانیم؛ زیرا زبان ما رشد یافته بوده است و همین مسئله مایه عصبانیت اروپاییان است.

جنیدی خطاب به دانشجویان گفت: چنانچه می‌خواهید سربلند باشید، شاهنامه بخوانید، ایرانی بدون خواندن و شناختن شناهنامه نمی‌تواند خود را ایرانی بنامد.

وی با اشاره به اینکه دیو مازندران همان دماوند است، خاطرنشان کرد: یکی از دلایلی که دیو مازندران را دیو سپید می نامند، به این دلیل است که 12 ماه سال پربرف می‌باشد، چنانچه امروز مشاهده می‌کنیم در برخی نقاشی‌ها دیو را موجودی شاخدار کشیده‌اند به دلیل این است که نقاشان شاهنامه، شاهنامه را بخوبی نمی‌شناختند.

این استاد دانشگاه ادامه داد: سومین دیوی که در شاهنامه از آن یاد شده است کلمه اَکوان دیو است و در اینجا اَکوان از کلمه اَکومن به معنای اندیشه بد آمده است که در جای جای شاهنامه خود را زیبا نشان می‌دهد. گشودن رمزهای شاهنامه برعهده ماست و تا برای آن وقت نگذاریم نخواهیم توانست راز و رمزهای آن را بگشاییم.